Ne dikkatimi cekti biliyormusunuz aslinda uc gurup var...

Birinci grup toptan reddediyor photosop ve dijital mudahaleyi ancak bence dijital ortamin dijital fotografin karanlik odasi oldugunu unutuyorlar... Bu kisilerin kendi secimi demekten oteye birsey denmiyor.

Ikinci grup ki bende dahilim, djitila fotografa dijital mudahale yapilmasini, nasil analog fotografa karanlik odada mudahale yapiliyorsa dogru buluyor ancak bunun suyunun cikartilmasina karsi cikiyor. Daha dogrusu suyu cikmis eserede fotograf denmesine karsi cikiyor. Sonucun bir guzel sanatlar eseri olarak kabul edilebilecegini ancak manupilason arttikca fotograftan uzaklastigini soyluyor. Bu noktada her fotograftan yola cikarak olusan imajin fotograf olmadigini soyluyor.

Ucuncu grup ise ben istedigim gibi kullanirim, herseyede fotograf derim, ne kadar suyunun ciktigi onemli degil, kimseyide ilgilendirmez diyor.

Sahsim adina ucuncu grubun bir kisminin pistikce bu dusunceden vazgecegine bir kisminin ise zaten dinleme becerisi olmadigini dusunuyor, bunun bir acemilik ve cehalet oldugunu savunuyorum. Hayattaki tecrubesi, kulturel, sanatsal, bilgisel alt yapisi arttikca, kavram ve terimler yerine oturdukca bu kisiler gorsel sanatlarin bir cok dali oldugu, farkli anlamlandirildiklari zaman deger kaybetmediklerini anlayacaklar.

Bu konudaki tartsimanin benim adima kapandiginida soylemek isterim. Cunku bu uc grup varligini hep surdurecek.