Keskin, fotoğraf, lens,sensör... Keskinlik delisimi oluyoruz? Peki neden? Tartışalım.

Uzun süredir açmayı düşündüğüm ve başkaalrının fikirlerini de almak istediğim bir konu.
Yanlış bilmiyorsam böyle genel bir konu yoktu ama varsa yönetici arkadaşlarımdan konuyu uygun şekilde düzeltmesini rica edeceğim.

Evet arkadaşlar. Fotoğrafa yeni başlayan birinin genel isteği diğerleri gibi keskin arka planı bulanık ve canlı renklere sahip bir fotoğraf çekmek. Bunu hangi lens çeker hangi sensörle daha iyi sonuç alırsınız ya da renk için bit derinliği cam kalitesi ve kaplaması ne kadar önemlidir tartışılır. Benim dikkatini çekmek istediğim konu "KESKİNLİK"

Zaman zaman fotoğraf adına ufak tefek işler yaptım. Hem makinenin arkasında hem de bilgisayar başında... İş dolayısıyla hep aradığım şey daha fazla keskinlik ve megapixel oldu. Burada bunu aramak kadar doğal bir şey yok. Zira fotoğraf işlerken gerekli olan şeyler. Zamanla bu fotoğraflarıma da yansıdı.

-Aman af kaçmasın
-Aman doğru netleyeyim
-bu lens 2.8 de keskin değil f4 yapayım
-o lens olmaz bunu bulayım
-manuel lensler daha keskin kit lenslerden vs vs

diye kimi zaman doğru kimi zaman yanlış seçeneklerde bulundum. Ama temel amaç tam bir hastalığa dönüştü. "KESKİNLİK"

Sizlerin fikirleriniz nelerdir? keskinlik takıntısı size ne gibi sıkıntılar getirdi. Yoksa siz de mi keskinlikle kafayı bozmuş durumdasınız?

Fikirleri alalım. Hep beraber tartışalım.

Edit:imla

önemli olan çözme gücü lensin. ger kalan herşey teferruat. MF lenslere merakımdan ötürü oradan örnek vereyim. diyelim Canon20D kullanıyorum. CMOS sensörlü

mesela 50 mm pentacon 1.8 lens keskindir. yani öyle görünür. crop yapınca kontrastlı kenarlarda mor parlamalar zıt tarafa denk gelen yerlerde ise yeşil parlamalar, bazen her ikisi birden birlikte ortaya çıkar. uzaktan bakınca keskin gibi dir imaj.

mesela Yahica ML 50mm 1.9 lens daha az keskin gibidir. crop yapınca kenarlarda renk bozulmaları kesinlikle yoktur. bu iki lensten gelen imajları işlediğinizde yashicanın tüm detayları aldığını fark ediyrosunuz. ki bu iki lens öyle pahalı yada özel lensler değiller zaten.

ayrıca mesela CCD sensörlü eski model, pentax k100d super makinamda aynı lenslerle çekim yaptığımda her durumda Canon dan daha keskin ve güzel renkli fotoğraflar alıyorum gün ışığında.aynı mantıkla Sony a350 nin "keskinliği" daha iyi canondan aynı MF lens ile. çünkü CCD. 14 MP olması ise onun avantajı. ancak düşük ışık koşullarında berbat.
bunda da cmos üzerindeki "moire" filtresi etken olmalı. yeni ve yüksek pixel sayısına sahip sensörlerde sanıyorum bu filtre yok ve aslında bu tip bir makinayla çekim yapıp kıyaslamak lazım eski cmos lar ve aynı lensleri.

Şahsi fikrim

Tamamen takıntı ve hastalığa doğru giden bir sureç.

Bu takıntının sonuda Carl Zeiss lenslere yada Voightlanderin 2500 dolarlık lenslerine bakmaya kadar giden bir yol. Hatta yanınızda bu lenslerden kullanan varsa fotoğraftan soğuyorsunuz, bunlarsız olmaz diye bir kanı oluyor.

Ama çok şükür kurtuldum.

Ben geçtiğimiz ekim ay'ından beri portre ve insan fotoğraf çekimlerimde 50 f1.8 kullanıyorum.Forum sitelerindeki galerilere de bakıyorum fırsat buldukça.Çoğu tecrübeli portre/model/insan fotoğraf çekimciler & fotoğraf sanatçıları 85 mm USM kullandığını görüyordum.2011'den beri canon'cuyum ama sıklıkla giriş seviyesi gövdeleri kullanma fırsatı buldum.Sonuçta crop'lu makinalardı.Keşke 85 mm USM alsaydım diyorum kendi kendime , keskinlik açısından & netlik açısından vs. vs.
2. lens tercihim bi telefoto lens olacak.Bunda ise 70-200 f4 düşünüyordum.Ama güneş'in batışısıyla İSO'ya fazla yüklenebileceğimden dolayı , fotoğraflarda noise & gren olabileceği şüphesi uyandırdı bende.Bu konuda da emin olup doğru lens tercihleri yapıp kendi ekipmanlarımı tamamlamalıyım.Stüdyo'cu değilim , macera severim :)

esasinda ben burada dile getirilen konuyu, ''teknik detaylara ve olagelmis cekim kurallarina neden bu denli siki sikiya bagliyiz?'' olarak anlamak istiyorum. bu noktadan bakinca da, yillarca en onemli seyler olarak gordugum keskinlik, canli ve/veya gercekci renkler, muazzam detay gibi konularin aslinda yerlesik estetik yargilar oldugunu farkediyorum zamanla.

bir fotografa baktigimda onun keskinligini, renk bilgisini veya detay becerisini dikkate almiyorum. sadece beni ne kadar sarsiyor veya nasil yakaliyor, en once bunu onemsiyorum. hatta zamanla keskin, net ve dogru renklerin bulundugu fotograflar yerine, soyut, netsiz, kimi zaman da yerlesik fotograf kurallarina tamamen tezat kadrajlar ve leke iliskilerinin beni daha fazla cektigini ve daha kisilikli yani fotografcinin anlam evreninde bir yerlere oturttugu goruntuler ve tasarimlar gormek ve bunun benim ic dunyamdaki yansimalarini aramak hem bi fotograf izleyicisi hem de fotografci olarak benim en cok onemsedigim konu halini aliyor. bunu, yani yerlesik yargilarin yerine tamamen oznel yaratimlari herseyin onunde goruyorum artik ve bunu basarmaya calisiyorum.

fotoğraf dünyası yeni "henri cartier bresson"lar çıkartmayacak arkadaşlar
sakin olun...

Alıntı:

---

mustafanazif Nickli Üyeden Alıntı

fotoğraf dünyası yeni "henri cartier bresson"lar çıkartmayacak arkadaşlar
sakin olun...

---

Mustafa abi uzme bizi,

Alıntı:

---

mustafanazif Nickli Üyeden Alıntı

fotoğraf dünyası yeni "henri cartier bresson"lar çıkartmayacak arkadaşlar
sakin olun...

---

zaten mesele de bu. yeni bresson'lar olmayacak, olmamali da.

keskinlik kesinlikle benim de hastalığım bir fotoğraf çektiğimde gayet keskinliği yüksek olsa da gerek raw işlerken gerekse jpegte de nasıl daha keskin yaparım ve nasıl az grenli olur diye düşünüyorum ama önce düşündüğüm hep daha keskin yapmak oldu. Hem görsel olarak bana daha çok haz verdiğinden hem de photoshop müdahalelerinde keskin hatlar ile çalışmak daha kolay ve rahat oluyor. Soft bir fotoğrafta bölgesel olarak renk ayarlarını değiştirmek istediğimde değişimler daha belirgin oluyor çünkü objenin şekil hatları ile arka plan arasındaki geçiş daha yumuşak oluyor ( bölgeselden kastım mesela bir bahçedeki sadece bir çiçeğin renklerinde oynama yapıcam diyelim) Çoğu fotoğrafta farkedilmiyor bile falan diyebilirsiniz ama o fotoğrafı yapan ben olduğum için en ufak ayrıntısını bile bildiğimden hep gözüm oraya takılıyor o yüzden keskin fotoğraflar beni hem daha yüksek ayrıntı gücü hem de fotomontajdan çıktığında daha doğal durmasıyla soft fotoğraflara göre daha memnun ediyor. bu da zamanla takıntı oldu

Alıntı:

---

Crocs Nickli Üyeden Alıntı

keskinlik kesinlikle benim de hastalığım bir fotoğraf çektiğimde gayet keskinliği yüksek olsa da gerek raw işlerken gerekse jpegte de nasıl daha keskin yaparım ve nasıl az grenli olur diye düşünüyorum ama önce düşündüğüm hep daha keskin yapmak oldu. Hem görsel olarak bana daha çok haz verdiğinden hem de photoshop müdahalelerinde keskin hatlar ile çalışmak daha kolay ve rahat oluyor. Soft bir fotoğrafta bölgesel olarak renk ayarlarını değiştirmek istediğimde değişimler daha belirgin oluyor çünkü objenin şekil hatları ile arka plan arasındaki geçiş daha yumuşak oluyor ( bölgeselden kastım mesela bir bahçedeki sadece bir çiçeğin renklerinde oynama yapıcam diyelim) Çoğu fotoğrafta farkedilmiyor bile falan diyebilirsiniz ama o fotoğrafı yapan ben olduğum için en ufak ayrıntısını bile bildiğimden hep gözüm oraya takılıyor o yüzden keskin fotoğraflar beni hem daha yüksek ayrıntı gücü hem de fotomontajdan çıktığında daha doğal durmasıyla soft fotoğraflara göre daha memnun ediyor. bu da zamanla takıntı oldu

---

Carl Zeiss lensleri incelemeye başmama sakın, orneklerine dahi bakma :)

Alıntı:

---

mustafanazif Nickli Üyeden Alıntı

fotoğraf dünyası yeni "henri cartier bresson"lar çıkartmayacak arkadaşlar
sakin olun...

---

Ama bizim Mark 3 müz var .............

DSLR dünyasına adım attığım ilk yıllarımı hatırlıyorum da lenslerin çoğunu sahip olduğu keskinliğe göre derecelendirme gibi kötü bir huyum vardı. Örneğin bir lens köşelerde bile keskin olmalıydı ya da en açık diyaframında keskin olmayıp da 2-3 stop kısınca keskinleşen lensten hayır gelmezdi. Ancak kendimi geliştirdikçe örneğin portre amaçlı tele lens kullanımında en açık diyaframda hafif softluğun aslında istenilen birşey olduğunu, bir lensin merkezde keskin olduktan sonra köşelerde soft olsa bile fotoğraflarımı pek etkilemeyeceğini zira köşelerde çıkan nesnelerin genellikle alan derinliği dışında kaldığını anlamaya başladım (tabi manzara, vb istisnalar hariç). Çok şükür ekipman hastalığım yenilerden ziyade eski lenslere yönelik bir şekilde ilerleyince elimdeki ekipmandan nasıl daha fazla verim alırım derdine düştüğümden bu tür sorunlarımdan tamamen kurtuldum :)

Bende belirli takıntılar yok. örneğin iso takıntım yoktur. İş için çekiyosam olması gerekli ama telafi edilebilir seviyede. Yoksa manzaraymış sokakmış vs hiç dikkat etmem. Ama keskinlik olacak.

Şöyle ki keskinlik konusu camera rawda açtığımda %100 değil ben %200 yakınlaştırıp hatta daha fazlasını abartıp daha dip noktaları keskin istiyorum. İşten bulaşma bir şey ama bu sadece bende yok. Kendimi orta formatla stüdyoda çekiyormuşum da o yüzden böyle olmuş gibi mi düşünüyorum bilemiyorum.

Açık diyaframı vs sini seviyorum ama keskinlikten ödün vermemek için 50 mm 1.8 lensi f4 ve üstünde kullanıyorum. L serisiyse tatmin ediyor o ayrı mesele ama bunun bir çözümü var mıdır? Ekipman alınır. mark III 85 ler 24-70 ler sorun değil. illa zamanı gelince bir seviyeye gelecek. ama şöyle bir şey. O zaman da tatmin olamayıp aynı şekilde devam etmek istemiyorum.

Küçük bir alanda CA göreyim hafif soft ya da flu olsun o fotoğrafı işlemek ya da paylaşmak bile içimden gelmiyor. Bilgisayarımı arada değerleri şeyleri tuttuğum çöplük olarak görmeye başlıyorum.

Benim sonum vahim galiba. Gidişat fena. :D

Alıntı:

---

tanerunlu Nickli Üyeden Alıntı

Bende belirli takıntılar yok. örneğin iso takıntım yoktur. İş için çekiyosam olması gerekli ama telafi edilebilir seviyede. Yoksa manzaraymış sokakmış vs hiç dikkat etmem. Ama keskinlik olacak.

Şöyle ki keskinlik konusu camera rawda açtığımda %100 değil ben %200 yakınlaştırıp hatta daha fazlasını abartıp daha dip noktaları keskin istiyorum. İşten bulaşma bir şey ama bu sadece bende yok. Kendimi orta formatla stüdyoda çekiyormuşum da o yüzden böyle olmuş gibi mi düşünüyorum bilemiyorum.

Açık diyaframı vs sini seviyorum ama keskinlikten ödün vermemek için 50 mm 1.8 lensi f4 ve üstünde kullanıyorum. L serisiyse tatmin ediyor o ayrı mesele ama bunun bir çözümü var mıdır? Ekipman alınır. mark III 85 ler 24-70 ler sorun değil. illa zamanı gelince bir seviyeye gelecek. ama şöyle bir şey. O zaman da tatmin olamayıp aynı şekilde devam etmek istemiyorum.

Küçük bir alanda CA göreyim hafif soft ya da flu olsun o fotoğrafı işlemek ya da paylaşmak bile içimden gelmiyor. Bilgisayarımı arada değerleri şeyleri tuttuğum çöplük olarak görmeye başlıyorum.

Benim sonum vahim galiba. Gidişat fena. :D

---

abi tatminsizlik bir hastalık
bütün L serisi lensleri dizsen bile, bütün carl zeiss'leri dizmiş olsan bile, bunun sonu gelmez...
allah sonumuzu hayreylesin
sadakallahul azim:)

Öncelikle lens alırken dikkat ettiğim şey, Bokeh karekteristiğidir. Belki de bokehe takıntım vardır :) bunun için Taa elin yabancı memleketlerindeki heliosların peşlerine düştüm..
Alan derinliği olayı benim fotoğrafta en çok önem verdiğim şey. Modeli 3boyutlu tutmak, arka planı flu bir hale sokmak.. Kremamsı bokeh geçişi elde etmek.. Bunu yapabilmek için kullandığımız diyafram değerleri en açık değerler ve keskinliğin minimum seviyeye indiği değerler.. Ama ben 3senedir fotoğrafçılık ile uğraşıyorum, Çok güneşli havalar dışında diyaframı mı f8-f10lara getirdiğim nadirdir :) Manzara fotoğrafları dahil.. Model Çekimlerinde ise enstanta yüklenirim :) Sonuçta Raw çekiyoruz..! Çok ihtiyacımız varsa PS'de keskniliği sağlayabiliriz..

Benim Görüşüm;Bokeh karekteristiği güzel olan lens kraldır :D Hiç keskin olmasa bile Raw ile düzeltilir.. Zira Helios 85 F1.5 in netteki türlü türlü örnekleri gibi..!


Kullanmış olduğum En keskin lensi sorarsanızda;Helios 44m-7 ve Canon 135 F2 .. Heliosla tesadüfen tanıştım. Maharetini bilmiyordum ama 135 F2'yi Hem açısından, hemde bokeh masterlarından biri olduğu için tercih ediyorum :)

Alıntı:

---

enesoz Nickli Üyeden Alıntı

Carl Zeiss lensleri incelemeye başmama sakın, orneklerine dahi bakma :)

---

rollei ile zeisslara giriş yaptım ne yazıkki :)

Alıntı:

---

Alnef Nickli Üyeden Alıntı

Ama bizim Mark 3 müz var .............

---

haklısın sevgili dostum...
fakat bu ne yazık ki benim birinci anlamda isteğim değil...
her ne kadar düşük ışık ve iso'yu daha az kullanma kaynaklı mark III kullanıyor olsam da; geçmişe dönüp baktığım zaman bazı yargılara varmak hiç de zor değil.

ben 2004 yılında MMX200 bilgisayarda dergi tasarlıyordum.
dergiler aynı dergiler. aynı yoğunlukta dergiler. bütün fotoğraflar dram scanner tarama ve yüksek çözünürlükte fotoğraflardan oluşma tasarımlar
64-128 sayfa farketmiyor yine o tip şimdinin "taka" bilgisayarları olarak adlandırdığımız bilgisayarlarda yapıyorduk bunları
fotoğraf makineleri çoğu zaman filmliydi, dia çalışıyorduk.
sonradan digitale geçtik yüksek megapiksel zaten yoktu.
ve yine bütün baskı işlerimizi bu 4MP-6mp fotoğraf makinalarında çok rahat yapıyorduk.
yani ortalama bir dergi baskısı için ortalama bir objektif işinizi çok rahat görüyor
MP maksimum 8mp olması bile yeterli...

fakat teknoloji dediğimiz öyle melem bir şey ki; insanın ihtiyaçlarını yapay olarak geliştiriyor...
yani senin ihtiyacın olmayabilir.
fakat üretmiş olduğu yan ürünlerle bu ihtiyaçlarını çöp haline getiriyor
eski kullandığımız bilgisayarlar gibi...
fotoğraf makineleri gibi...
dolayısı sile iş piyasası da buna göre şekilleniyor.
insanların değer yargıları değişiyor. aynı fotoğrafı eos 450 ile de çok rahat çekerim
ama müşterinin yanına onunla gitmek farklı bir şey, mark III ile gitmek farklı bir şey.
ye kürküm ye...

bugün ben mark III'üm var demiyorum, müşterilerimin mark III'ü var diyorum
çünkü onlar için aldım
her zaman diyorum, bana sabit objektifli SX50 bile çok rahat yeter...

Ben primelardan dusus egilimine girmeye basladım
Tamron 24-70 ve 70-200 2.8 is2 var, ikisi de cok iti lensler
24-105 ve 100-400 neyime yetmez diyorum arada

Bu isten para kazanmıyorum dolayısıyla binlerce dolar sacmaya gerek gormuyorum artık


Tapatalktan gonderdim Turkce karakter varsa "tepetaklak" olmus olabilir

işi profesyonel olarak yapsak 18-55 bile yeter 450D ile.

nasıl mı yeter? çok daha iyi sonuç isteyen müşteri potansiyeli varsa onların isteğine (parasına) göre daha iyi ekipman alırsın. daha iyisi için talep gelmiyorsa elindekiyle yetinirsin.

ha iş kendini tatmin ise ve kreatif olarak kendimizi geliştiremiyorsak (ki bu kreatif gelişimle birlikte ortaya çıkan ekipman ihtiyacını karşılamak akıllıca olandır.) yapılacak şey daha iyi ekipmanı hayal edip rüyaya dalmaktır.

70-200 f4 IS aldım geçen hafta. beni kısıtlayan prime ve manuel lenslerin dezavantajlarından kurtulmak için. sanatsal anlamda daha iyi şeyler üretebilirsem (sokak fotoğrafları özellikle) ne ala. yoksa kendini tatmin için çabalamadan öteye geçmez, farkına varıldığında satılır. (çok temiz, lowepro çantası, hoya uv filtresi ve kapaklarıyla birlikte 1.850 TL den gidici olur.)

pazar günü hıdrellez şenliklerinde görücez olayı neymiş :)

İnsanın gözü normalde bir kelebek kanadındaki desenleri "eh işte" olarak görebilirken, onları gayet net gösterebilen makinalardaki keskinlikle yetinmeyip, desen içindeki kılları görmek istemesi ve bunun için üzülmesi, üstelik o kelebek kılları yüzlerce defa çekilip sanal aleme yüklenmişken..

Çoğu defa çelişkiye düştüğüm nokta keskinlikten ziyade, hayatıma özel anların fotoğrafını çekmek için vizöre gömülmek mi yok sa o anı yaşamak mı arasında gidiyor. Bir yere kada iyidir keskinlik, bir yerden sonra artık hayatın boşa akması bence( lens aramalar, para dökmeler ki o para zaman demek, araştırmalar vs vs) . Forumlarda 100 lerce foto çeken kişi konuşuyor, keskin fotosuyla tarz yapan bir kaç kişi gördüm. Ama bir çoğu keskinlik derdinde. Allah kurtarsın ne diyim :)