söyleyecek yazacak çok şey var ama burada yazmayayım. dijital yerli değilim ancak dijital yaşam biz çağdakilerin taze gençlik yıllarında çilginca gelişti. inanın bu yaşam tarzından hiç hoşlanmıyorum, ama hiç hoşlanmıyorum. radyom hala çevirmeli istasyon aramalı, kullandığım saat otomatik bile değil, k u r m a l ı, televizyonum son üretilen sony tüplü yarı manuel kullanılabilir crt tv, hala zaman zaman müzik kasetinden fakat sıklıkla dualimden plalardan müzik dinliyorum. buzdolabımın soğutma ayarı hala elle çevirmeli, kapı zilini dahi çoğu zaman kullanmıyorum, 3 kez tık tık tık, fotoğraf makinem ne yazık ki dijital ancak hep manuel ayarda kullanıyorum. çarşıda pazarda dolmuşta tramvayda cep telefonuna sürekli bakan boynu bükük insanlar görmekten bıktım, dijital yaşam bana göre değil arkadaşlar, kimin olursa olsun. ne yazık ki onun çepeçevre sarmaladığı zorunlu yaşam tarzının içindeyim