Kitabın, gazetenin çok az okunduğu, en popüler internet sitelerinin dilsel açıdan içler acısı halde olduğu bir memlekete yaşıyoruz.

Aileden, okullardaki temel eğitimden dilin önemini öğrenememiş bireylerden oluşan bu toplumda yoğrulduk. Üstelik asırlar boyunca "yazılı" değil "şifahi" edebiyat geçerli olmuş, matbaayı asırlarca ıskalamışız, çok uzun süre kullandığımız alfabemizi görece yakın zamanda terk etmişiz.

Vefa gibi bir akademisyen, yaşamını kitaplardan kazanan aydın bir üyemiz elbette dilin önemini vurgulamak isterken, aramızdaki iletişimin kalitesini yükseltmeyi umarken haklı. Fakat her bir üyemizin şahsen biraz daha dikkatli olmasını ummak dışında bence "dil denetimi" yahut şu anda aklıma gelmeyen başka bir önlemle çözülemez bu sorun. Kanaatimce her toplumsal konuda olduğu gibi bu sorunun da kökeni yüzlerce yıl geriye ve içinde bulunduğumuz genel şartlara gider.

Kendi adıma daha özenli yazmaya gayret göstereceğim bu duyarlılıktan sonra arkadaşlar...

"Zarftan" ziyade "mazruf" önemli bir de. "Ne" söylediğimiz kadar "nasıl", hangi üslupla söylediğimiz de önemli. Damı çardağı yıkmayalım, birbirimizi germeyelim, üzmeyelim, beyefendiliğimizi - hanımefenediliğimizi muhafaza edelim, kardeşçe bir paylaşım geçerli olsun. Varsın noktalama işaretlerini, ayrı/bitişik yazılması gereken sözcükleri karıştıralım.

Herkese selamlar..