Oncelikle sormak istedigim bir sey var. Cekilen fotograf asiri keskin olunca ne oluyor ? Ve her cektigimiz fotografin baskisini alip is icin mi kullaniyoruz ? Ikisinin de cevabi hayir.
Kendi adima soyluyorum: bir fotografta ne keskinlige, ne alan derinligine ne de gren oranina bakarim ki zaten asil bakilmasi gereken sey kompozisyon, yaraticilik ve olagan bir seye farkli bir bakis acisiyla yaklasmis mi fotografci ve bunun sonucunda ortaya cikan fotograf eser niteligi tasiyor mu. Bence endise edilmesi gereken ne ekipman ne kalite, endise edilmesi gereken isigi yakalamak. Bu isik hem fiziksel olarak isigi hem de yaraticilik isigini yakalamaktir. Fotograf ceken birisinin Hasselblad'i olsa, cektigi fotograf keskinlikten yirtilsa bile bakis acisi eksikse ve isiksizsa(!) o fotografin degeri sifirdir.
Keskin fotograf cekmek profesyonellik de degildir. Sadece bir beceridir. Fotograf dunyasi mark 2ler 3ler ve orta format makineler yokken ne yapıyordu? Keskinlik bir takintidir.
Gercek anlamda fotograf ceken birisinin tek takintisi ve endisesi ona bahsedilmis olan gozleri olmalidir ki fotografina en buyuk etkiyi edecek olan fikir isigini yakalayabilsin. Bu bir gercek: fotografi insan zihninde ceker, makine sadece insanin zihninde cektigi fotografi, ona en yakin sekilde baskalarinin gormesi icin arac gorevi gorur.
Tapatalk kullanılarak gönderildi