Herkese merhaba,

Sn. Ahmet Bey, yazınızı beğenerek okudum.

Kendi adıma konuşmak istiyorum. Bazen bir fotoğrafın altındaki küçük bir not sizi o fotoğrafa eleştiri yapmaktan uzaklaştırabiliyor. Geçmişiniz, vicdanınız, taşıdığınız insani değerler sanırım buna yol açıyor.

Dün gece Deviantart'da galerilerde lay lay lom dolaşıp, insanların çektiği portre, kuş, böcek fotoğraflarına bakıyordum. Herkesin yaptığı gibi güzel bulduğum fotoğraflardan bir şeyler kazanmaya çalışırım. Birden aşağıda linkini vereceğim fotoğraf ile karşılaştım. Çok uzun bir süre baktım. Aralıklarla açıp açıp tekrar baktım. Altında yazan not belki çok etkili olmuştu.

Keep smiling by ~jericho1405 on deviantART

Bu fotoğrafın altında "Küçük kardeşim" gibi bir şey yazsaydı eğer, büyük bir ihtimalle ben de en basitinden "Çocuğun kafasının yarısı neden yok?" gibi bir eleştiri yapabilirdim ama altında "Evsiz ve yoksul olmasına rağmen gülümseye devam ediyor" yazıyor ve ben bu fotoğraftaki çocuğun kadraja girmeyen başına değil de parlak büyük gözlerine, ince utangaç gülümsemesine ve önünde birleştirdiği ellerine takılıyorum. Neden bu kadar takılıyorum onu da bilmiyorum.

Artık Bosna-Hersek de böyle bir çocuğun varlığından haberim var. Eğer fotoğrafçının tüm sanatsal kaygılardan uzak anlatmak istediği bu ise benim üzerinde başarıya ulaştı. Yani bir fotoğrafın çekildiği durum, yer, zaman ve onunla ilgili yapılan açıklamalar, onu gören kişinin yaklaşımını etkileyebiliyor.

Bütün bunların yanında "...hergün milyonlarcasının gözlerimizin önünden geçtiği bir yaşamda herhangi bir görsele dikkat edecek-üzerinde düşünecek bir alışkanlığın duygularımızda ya da belleğimizde yer etme ihtimali var mı?" sorusuna yanıtım. Bence evet, var.