Konu: Photoshop'u hayatımızdan çıkartsak mı? :)

Elime DSLR makine geçmeden önce 6-7 yıl PS kullandım. Her türlü zıngırtısını kaptım diyebilirim. Bu süreç içerisinde kompakt makinem ile çektiğim fotoğrafların üzerinde acımasızca oynuyordum. Efektler renkler filtreler derken ilk haliyle arasında doğal olarak dağlar kadar fark oluyordu.

Bir kaç önce nihayet elime ilk DLSR'mi alınca bir anda PS'u bıraktığımı farkettim. Daha doğrusu farketmem bir kaç ayımı aldı. Bir iki fotoğrafıma imza ve çerçeve eklemek istediğimde farkettim PS'un aylardır bilgisayarımda formattam dolayı yüklü bile olmadığını.

Artık dedim, sen benim için sadece imza atmaya yarayan bir kalem, ve fotoğrafı çerçeveleteceğim bir çerçeveci-marangozsdan ibaretsin photoshop. Bunlar dışında uzun bir süre dokunmayacağım sana. Ta ki elimdeki ekipmanın teknik olarak sınırlarına ulaştığımı hissedinceye kadar. Ha çok mu güzel çekiyorum ? Hayır. Tonlarca eksiğim oluyor muhakkak. Ama ps'i kullanarak bu eksikliklerimi gidermeyi geciktirmeye hiç niyetim yok.

Yanlış yoldamıyım bilmiyorum ama aramızda artık mesafe olacak PS. Selametle kal...

çoğu zaman kendi egomuzu tatmin etmek için shop yapıyoruz.

kendi çektiğimiz fotoğraf ham şekilde bize zaten güzel geliyor. fakat başkalarının da beğenip dikkatinin çekmesi için ufak tefek müdaheleye gerek duyuluyor

ahmetgm Nickli Üyeden Alıntı

Bazı arkadaşlar sanırım başlık yazımı tam okumamışlar,
analog ya da dijital zaten herzaman fotoğraflarımız bir işlemden geçiyor.
Ufak işlemlere evet dediğimi ama çekilenle sonuç arasında bariz farkların olduğu düzenlemelere hayır demişim.

Fotoğrafçılığın temelleri isimli bir kitap okudum geçenlerde.
Aslında bu kitap bir nevi profesyonel fotoğrafçılığın temelleri.
Orada şöyle bir şey yazıyordu,
fotoğrafçı fotoğrafı çeker, stüdyo uzmanı ışıklailgilenir, ps de bile sivilce rötuşçusu ayrı bir uzamandır. Diğer düzenlemeler için ayrıca bir bilgisayar tasarımcısı vardır.
Sanat yönetmeni vb.
Aslında Mustafa Bey de buna benzer şeyleri söylüyor.
Sorun belki de bir çoğumuzun amatör olmamızdan da kaynaklı olarak fotoğrafı hem tasarlayan hem çeken hem düzenleyen hem de basan kişi olmamızdan kaynaklanıyor.
Yurtdışındaki örneklere ulaşamamamızın sebebi de belki bu.
Adamlar ps'yi ayrı, ps de sivilce rötuşcusuna ayrı görevler verirken bizler ne yapabiliyoruz.
Profesyonel iş alırken müşteri tüm ekibin kazanacağı parayla ilgili sözleşmeyi imzalıyor.
Bizde ise alınan para bir kişiyi bile tatmin edemiyor.
PS olsun analog olsun yüksek standartlarda çekim maddi kaynak ve büyük takım çalışmasıyla ortaya çıkıyor.
Bu durumda en azından bizlerin -amatörlerin- yapacağı en iyi şey fotoğrafın kendisine yoğunlaşmak. Ve bu yönümüzü görsellerimiz için temel standart haline getirmek.

demek ki başlıkta anlatmak istediğini anlatamamışsın, yani bir çok dalda (diğer arkadaşlarında dediği gibi) Fotoğraf,Grafik, Illustrator. Kolaj.....vs bir sürü alanda kullanıyor.
senin başlığına göre hayatımdan çıkartsaydım PS yi işsiz kalırdım. Tabiki de bunu demek istemedin. Benim anladığım daha çok PS yi tam bilmeyenlerin yaptığı Facia manipülasyonlardan bahsediyorsun. Bunda haklısın ama bu zamanda PS siz pek olmuyor.

Photoshop'u hayatımızdan çıkartsak mı?

Herkesin yorumlarını tek tek okudum ve yazmadan geçemeyeceğimi anladım. Yıllardır bende buna benzer soruları sordum kendi kendime. Photoshop’a karşı çıkan fotoğrafçı arkadaşlarım da oldu sonuna kadar kullanılması gerektiğini savunan arkadaşlarımda oldu. Ben iki tarafı da dinlemedim ve bu meslek ile ilgili hayat önüme neyi çıkarırsa neyi gerektirirse ona göre seçimimi yapacağım diye düşündüm. Yani kesinlikle olmaz ya da kesinlikle olmalı gibi diye netleşmiş bir karar yoktu aklımda. Zaman gösterecekti. Gel zaman git zaman gördüm ki maalesef Türkiye’de bu sistem böyle işliyor Photoshop’u bilmez iseniz işletmelere göre siz fotoğrafçı değilsin. Sizi işe alacak olan firmanın gözünde fotoğrafçı profili ortalama şu şekildedir çoğu yerde.

-Çok iyi derece Photoshop kullanabilen
-Stüdyo ışıklarından ve ekipmanlarından çok iyi anlayan.
-Hayal gücü yüksek ,katalog tasarımı ve araç giydirme işlemlerini yapabilecek…… ve b. gibi devam ediyor.

Bütün bu özellikleri tek bir kişide arar olmuş firmalar. Aslında aradıkları fotoğrafçı değil reklam ajansı. Bilmiyorlar ki bu verdikleri iş ilanı sadece 1 kişinin yapacağı iş değil bu bir ekip işidir. Daha doğrusu firmalar bilmiyor değil, işlerine öyle geliyor diyelim. Maalesef üzülerek söylüyorum ki eğer bu sektörde fotoğrafçı olarak devam etmek istiyorsanız ve bu işten para kazanmak istiyorsanız Photoshop’u hayatınızdan çıkartamazsınız. Siz istediğiniz kadar karşı çıkın çıkarttırmazlar. Firma ismi vermeyeceğim gelmiş bana diyor ki bu ürünün ortasında dolap var ama siz oraya Photoshop’ta 3 ad. çekmece koyacaksınız, sonra bu arkada ki duvarlar da değişecek, bu katalog ürünüdür diyor. Ve bunu fotoğrafçıya söylüyor. Buradan ne anlıyoruz peki ….sizlerin yukarda verdiğiniz örneklerden sadece renktir, kadrajdır, canlılık verme gibi işlemleri bilmemiz yeterli değil onlar için. Manipülasyon dediğiniz o teknikleri de gerçekçiliğini kaybetmeden çok iyi yapıyor olmanız gerekiyor.
Benim en büyük hayalim çocukluğumdan beri başarılı çok iyi usta bir fotoğrafçı olmak hala da öyle. Ama iş hayatımda ilerlediğim bu sektörde ,yaşadığım tecrübeleri ve firmaların bir fotoğrafçıdan beklentilerini gördükçe benden çok iyi ve başarılı bir şey olacak ama ne olacağını daha bulamadım. Fotoğrafçı mı, Grafiker mi, Art Direktör mü yada belki hepsini kapsayan yeni bir meslek dalı çıkacak ama onun ismi ne olacak hep birlikte göreceğiz.

Maalesef arkadaşlar firmaların bizden beklentileri okadar çok ki Photoshop’u değil hayatımızdan çıkarmak gün geliyor onunla yatıp onunla kalkmaya başlıyorsunuz.

yıllar önce film ile çalışmaya başlayıp kendi siyah beyazlarımı basmaya başladığımda fark etmiştim ki sepya fotoğraf basmak yada diapozitif filmli çapraz banyo yaptırmak fotorğaf çekmenin ötesinde da farklı bir eğlenceydi. aslında PS in de yaptığı bu temelde. ancak gördüğüm kadarı ile PS bir endüstri standartı olduğunda, sanki tüm fotoğraflar editlenmeliymiş gibi bir beklenti var pro arkadaşlarda. Bizim bebeğimiz doğunca hanım tutturdu doğum fotoğrafçısı tutalım diye. ben çekerim desede ART serisi 1.4 lens almaktan ucuza geldiği için çok da karşı çıkmadım Çünkü bir canon DSLR miz bile yoktu. Hep başka markalar vardı vs.

sonra bütün fotoğrafların aslında işlenmiş fotoğraflar olarak bize sunulduğunu gördüm. güzeldiler ekipman sağlamdı; ama hakiki değiller. iyi fotoğrafın bence fotoşop lanmaya ihtiyacı yoktur. filmli makine ile çekerseniz basarken bile pek de işleyemezsiniz ve makaradan 2 kare çıkarsa işe yarayacak iyi hissederesiniz. alışınca çok da zor değli. öyleki geçen yaz tatilinde eos 10 makineye yükledim velvia 35 mm diapozitifi, chinon analog makineye de 400 iso ektachrome dia pozitifi yükledim, 5 makarada 5 adet fotoğraf yakalamışım. 20 kare bomboş. 5 tanesi ışık almış vs. kimi zaman iğrenç derecede grenli siyah beyaz film çok daha güçlü bir anlatıma sahiptir diye düşünüyorum. ne yazıkki sadece dijital ile fotoğrafa adım atmış arkadaşlar bunu asla bilemeyecekler, çünkü analog fotoğrafın nesli tükenmek üzere. belki bir gün bir romantik bir bilim insanı, bir mühendis çıkıp arkasında ekranı olmayan, full frame çekim yapabilen, el ile ileri sarılması gereken, tamamen MF lensli bir dijital makine yaparda eski günleri yad ederiz.

Bir amatör meczupun itirafı.

ilk dlr zenit 122, 58mm ve ardından jupiter 200mm f4 sanırım. sene 1991 yurtta okulda çeker bir miktar kaynak oluşturur sonra bu kaynakla sokak portre gece uzun uzun pozlama vs yapardım.böyle 15 bin foto gibi, bana göre yüksek adette foto çektim. hatta 58mm ile vizörden bakmadan netlerdim. keskin mi keskin düzgün mü düzgün kadrajlar çıkardı. sanki organım gibi.gözümle baktığımı bir saniyede yada daha kısa zamanda çekerdim. vahşi batının kovboyları gibi
yıllar geçti kompak dijitaller çıktı. yine bişeyler çektim. ama dslr ler çok pahalı ve sadece stüdyolarda idi. Alınabilir aralığa girince dslr aldım. başladım okumaya. ne bulsam. hatta bu forumdaki tüm konuların yüzde 80ini. scot kellby nin 4 cildinin her birini d&r a her gittiğimde 1 saatte okudum. neyse. hala da okurum.dünya kadar kaynak devirdim. nerdeyse bir kaç cilt kitap yazacak kadar teknik ve sanatsal bilgi edindim.kurgu kadraj ışık vs vs vs. teknikler. kendimi eksik gördüğüm yabancı olduğum konular ise makro ve çoklu flash ve ışık kullanımı. bunun için bir ev stüdyosu ve gerçek makro lens düşünyorum. tüplerden ters bağlamadan vs bıktım.

Gelelim çektiklerime. farkılı kadrajlarda çekimler yapar bunun içinde çok düşünmeden alışkanlıklarımla doğru kadarjı genelde tuuuturrum. yada aynı nesneyi 3-5 farklı kadrajla çekerim. zaten kendimce bir alışkanlıkta var. biraz da yetenek. e biraz da ekipman. cropa bile gerek kalmayan fotolar. mutlu idim. beğenilirdide.dünya kadar klip inceledim izlerken. sinema kadrajları. belgesel kadrajları vs vs.

e sorun nedir? nete bakınca insanların paylaşımını görünce benim çekimlerin pek albeni yok renkler canlı değil. e tabiatta istisnalar hariç zaten o kadar renkler canlı değil ki yağmur bahar ot böcek yoksa. bi üzüntü bi üzüntü. kendi fotolarımdan soğudum. elimdeki fotoların bir kaçını biraz ps bilen arkdaşa işlermisin dedim. aslında pek de bişey olmadı. albenisi arttı. e önceden röntgen gibi belgesel tadında çekerken bi baktım tecavüze uğramış fotolar. fotolar süslü hayat kadınlarına, travestiler benzettim içimden. gitti namusu fotoğraflarımın demeye başladım. önceler ailemizin kızı, köylü kızı, içsi kızı, öğrenci, siz biz gibi idi. şu an piyasaya çıkmış hatunlara benzedi. ve bende kendimi ... gibi hissetmeye başladım. ve öğrenmeye başladım modaya uyup.
beyaz ayarı, az yada çok pozlama vs kısımları saymadan konuşuyorum. ama cep telefonunda retrika gibi uygulama ile çekilen kız fotolarındaki kızlarla buluşmaya gidince az mı mideme sancılar girdi. o afet gibi kızlar ayrılırken " bir daha görüşecek miyiz? beni arıyacak mısın ? " gibi cümleler kurdular. sonuç gerçeklikten uzaklaştıkça hayal kırıklığı.

Bu yazıyı ise ps a başlayalı 2 hafta olduktan sonra. yani şimdi. ya bende resimlerle flört edeceğim yada tecavüzcü coşkun olacağım. Ama benim fotolar bakire idi. sonuç ya güzele bakıp zevk alacağız, ya tecavüz edip orgazm. kısaca bende ahlaksızlaştım uydum düzene.

bu programın adı pezo shop mu olsaydı.


not: bir meczupun itirafları bakımından okunup, dikkate alınmamasını rica ederim