5-6 yaşlarındayken annem ve babamla birlikte gittiğim bir kongrede babamın artık eşiyle fotoğraf çekilebilmesi için makineyi oğluna verme vakti gelmişti sanırım. Çok iyi hatırlarım. Bak vizörde çerçeve var, nokta var. Noktayı tam ortaya denk getireceksin, bizi de çerçeveye sığdıracaksın sonra basacaksın gibisinden basitçe anlatmıştı. Ben o nişan alıp anı ölümsüzleştirme olayını sanırım biraz fazla benimsemişim. Doğrusu çok hoşuma gitmişti. Zaten nişan alıp ördek vurmayı da çok severdim ateri'debu da onun gibi bişeydi neticede.
tabi bu anlattığım anıyla fotoğrafçılığa değil fotoğrafa adım atmış oluyorum ama olsun