Konu: Film ve digital sensör karşılaştırmaları.

Kendi adıma, hem bir konuya sıfırdan başlamanın önemi hem de başlangıç maliyeti açısından, analog fotoğrafçılıkla işe başladım. İlk başlarda eski makinelerin yarattığı duygu, makineyle kurulan romantik ilişki, her kare için ayrı bir emek harcamak ve alınan sonucun ASLA tatmin etmemesi çok iyi bir eğitim oluyor bana göre. Hırslanıyor insan

Bunun dışında, sonuçları görmeden ve yalnızca makinenin pozometresine güvenmeyip kendi kararlarınızla fotoğraf çekmek, bu güvenin oluşması, her 36lık filmde yavaş yavaş beğenilen kare sayısının artması, hele SB ile ışığın daha önce hiç farkında olmadığınız bir şekilde önemini algılamak vs. tatmini yavaş yavaş arttıran ve "deklanşöre basmak"tan daha çok kontrole sahip olduğunuzu hissettiren şeyler.

Sonuç açısından, kaliteli filmlerle gerçekten çok güzel renkler yakalıyorsunuz, çok daha kaliteli prime lensleri ucuza bulup harika keskinlikte, kontrastta, neredeyse hiç kromatik abresyon(türkçede böyle mi kullanılıyor bilmiyorum) yaşamadan temiz fotoğraflar elde edebiliyorsunuz. Photoshop'a ihtiyacınız olmuyor, hem filmin dokusu size o güzel efekti sağlıyor, hem de siz çekmeden önce kafanızda bir çok şeyi(kompozisyon, doğru ışık, ters ışık, patlamalar, lekeler vs.) düşünmüş ve düzeltmiş oluyorsunuz.(Dijitale geçtim geçeli sokaktaki doritos paketlerini toplamaya tenezzül etmiyorum mesela, onun yerine photoshopta siliyorum)

Ancak başlangıç maliyeti düşük olsa da, haftada bir film bitiriyorsanız mesela film+banyo+tarama 15 liradan ayda 50-60 lira ediyor. Hele SB çekecekseniz bu daha da artıyor. Uzun dönemde bir sürü para buna ayırmış oluyorsunuz ve genellikle aldığınız jpeg görüntüler de 15X10 baskıyı bile zar zor kurtarıyor çünkü çoğu fotoğrafçı çok değerli tarayıcıları ile 72 dpi ve 6-7 mp'den öteye tarama yapmıyorlar.(Özellikle isteseniz bile) Evet, 35mm filmde tonlarca mp ve inanılmaz büyük baskılara izin verebilecek bir fotoğrafınız bulunuyor ancak bu bilgisayarda anı fotoğrafından ileri gidemiyor. (Kaliteli tarayıcı fiyatlarından bahsetmiyorum, DSLR'ler ile yarışıyor fiyatları)

Yakın zamanda dijitale geçtim, aslında yanıp tutuşmuyordum ama fırsat bulunca kaçırmak istemedim. Yıllarca fotoğrafçılıkla uğraşsam bile analogla yakalayamayacağım fotoğrafları inanılmaz netlikte yakalıyorum. Photoshopta yapılan işlemler, özellikle raw kayıtlarda, kareyi baştan yaratıyor ve dış dünyada, ışıkta vs. değiştiremediğiniz kafanızdaki değişiklikleri yapmanıza olanak sağlıyor. ISO başarımı ve ISO'yu değiştirebilmek(Analogla uğraşmayanlar makineyi aldığında "ISO değişmiyor mu ya?" diye sorabiliyor) çok büyük avantajlar ve elbette, iyi mi kötü mü karar veremesem de, deklanşöre basmakta hiç tereddüt etmiyorsunuz

Bununla birlikte renk karakteristiğini kaybediyorsunuz. Herşey yapmacık geliyor, FF bir makineye geçmediyseniz yeni lens aralıklarına, perspektife alışmak zorundasınız. Alan derinliği ile ilgili bildiğiniz herşeyi unutmanız gerekiyor çünkü, kim 35mm 1.4 lens kaybetmiş de siz bulasınız, en iyi ihtimalle f3.5te(ve croplu makinede) çalışıyorsunuz. Kaliteli lensler için makineye harcadığınızdan daha çok harcamak zorundasınız. Ne güzel düz kablo eksternal deklanşör yerine dijital bir cihaz almalısınız ve HİÇ anlayamadığım bir şekilde inanılmaz pahalı flashlar kullanmak zorundasınız.(Ben şahsen iki tane eski TTL flash kullanıyorum, biri 20 biri 25 tl, trigger 30-40 tl) ve en kötüsü, şarjınız bitiyor. vs. vs. vs.

Sonuç olarak, bence fotoğraf sanatı için hala ikisinin yerleri apayrı. Hem anı olarak hem de amatör olarak fotoğrafçılıkla ilgilenmek istiyorum diyenler için dijital yerinde bir seçenek ancak fotoğraf sanatıyla ilgilenmek isteyenler için(amacı bu işten para kazanmak değilse) analog fotoğrafçılık hala çok önemli bir yere sahip ve uzun süre öyle kalmaya da devam edecek gibi duruyor.
(Orta formata girersek analog tokatlar ama, orada dijitalin esamesi okunmaz)

Not: Yazı uzun olmuş, kusura bakmayın.