Hangi taşın altına baksak karşımıza ISO çıkıyor. Body leri, ISO başarılarıyla tokuşturuyoruz. Aslında bizim sorunumuz, ISO değil, gürültü.
ISO nun sensor duyarlılık ayarı olduğunu biliyoruz. Eskiden (film zamanında) ASA vardı. Artık ASA ya adını veren kuruluş bile yok ama nasıl filmde 100 ASA standart idiyse digital endüstride de 100 ISO standart!. Birinde olay kimyasal iken diğerinde elektronik ama 100, gene 100; 200, gene 200. Bu nasıl bir tesadüftür (müdür?).
Her kare çekiminde artık duyarlılığı ayar düğmesini çevirerek değiştirebiliyoruz. Peki bunu makinamız nasıl yapıyor?
Madem kimyasalların kümelenmeleri yok, niye gürültü oluyor?
Olay, sensörun algısı- okumasıyla mı ilgilidir? Yoksa termal bir şey midir? Yoksa fiziksel midir? Fotonları düzenleyebilecek farklı sensör sistemleri, fizik kuralları gereği mümkün değil midir?
Gürültü oluyorsa, sensörler amfi midirler? Öyleyse (amfi) bu iyi bişi değil midir? Performansı, örneğin keskinliği artırmaz mı?
Gürültüyü etkileyen ışıktan başka etkenler var mıdır? Lensler?, ISO dışındaki ayarlar mesela?
Bu kadar değişken (enstantane, diafram ve ISO ile) neredeyse sonsuz sayıda olasılık ayarı varken "doğru teknik" den söz etmek için nasıl bir pratik sistematik oluşturmamız gerek?


12Likes
LinkBack URL
About LinkBacks



Alıntı ile Cevapla




Uzun pozlamada dusuk ISO degerlerinde bile surekli akima birakilan sensorde isinma buna paralel noise olusur. FF sensorlerde diyotlar arasi mesafe daha fazla oldugu icin bu olusum azdir. Bu sebeple yuksek MP olan yani cm2'ye cok diyor dusen makinelerde noise basarimi daha dusuktur. Tabii ki bu arada teknıoloji gelisimini goz onune almak gerekir. Mesela 8MP 350D makinede olusan noişse miktari bugun 550D de olusandan daha fazladir 550D de daha yogun algilayici olmasina ragmen. Dolayisla karsilastirma yaparken eyni donemde cikan makineleri karsilastirmak gerekir. 


) beklememek lazim. Yok mu sana makinalarini odunc verecek birileri acaba?