Fotoğrafçılık Türkiye'de çok bilinen bir hobi değil. Aslında yeni yeni farkında olunan bir şey. Hatta cep telefonla öz çekim yapmaya çekinenler bile var. Ben Bursa'nın çok kalabalık bir yerinde monopodun ucuna 6D takıp selfie çektim. Dediğiniz kadar olmasa da zamanla bende fotoğraf çekmek için sıkıldığım zamanlar oluyordu. Özel bir uğraşın içerisine girmeden çeke çeke attım üzerimden.

Şimdi hatta iyi bir kare yakalayacağımı düşünsem sokakta gözüme kestirdiğim birisine gidip poz vermesini bile isteyebiliyorum.(!)

Eğer kendi kendine telkin ederek bu utangaçlığı üzerinden atamayacaksan, bununla başa çıkamam diyorsan en azından yanında başka bir kişi daha alıp 2 kişi fotoğraf çekmeye gidebilirsin. Bu oldukça faydalı olabilecek bir yöntem. Grup halinde bir şey yaparken insanlar kendisini daha rahat hissedebilir.

Diğer taraftan eğer böyle bir imkanın yoksa, bir model ile sokakta çalışmayı deneyebilirsin. Bir arkadaşın dan bir yerde durmasını isteyip onu çekmeye çalış.

eğer bu imkanların yoksa ilk etapta insanlardan ziyade sokakta çeşme, ağaç, gibi insan odaklı değil nesne odaklı çekimler yapmaya çalış.

İnsanlarla göz göze gelirsen hafif tebessüm etmeye çalış. Bu karşıdaki kişilerin de bakışlarını biraz olsun farklılaştırabilir. İnsanlarla iletişime geçmeye çalış, bu illa sözlü olmayabilir, elinle tamam işareti yapabilirsin. Genelde gençlerle iletişime geçmeye çalış, orta yaş ve üzeri rahatsız olabilir ve bu konuda insanları zorlayıcı pozisyona düşme.

Aklına gelen her şeyi çekmeye çalış.

Bursa'dayım.

Bir gün hobi olsun diye Heykel ve çevresinde çekim yaptım. Gece saat 01.00'e yaklaşırken artık eve dönmeye karar verdim. Heykel'den Fomara dediğimiz bölgeye çarşının içerisinden geçen bir yol var. Orada normalde pazar kurulur. O yolu kullanarak aşağıya doğru inerken, pazarın çöplerini toplayan temizlik işçileri vardı. Onları biraz uzaktan rahatsız etmeden çekeyim dedim. Bir iki poz çektim. Hemen birisi koşarak ve telaşlı şekilde yanıma geldi.

Aslında temizlik işçisi, beni işlerini yapıp-yapmadığını kontrol ediyorlar zannederek fotoğraflarını çeken birisi olarak zannetmiş. Biraz sohbet ettik. Diğer arkadaşları ile de tanıştık. Temizlik aracının yanında güzel bir poz verdiler. 5-10 dakika yer ışık vs ayarlamakla geçti. Birkaç güzel fotoğraf çekip birisinine gönderdim.

Benzer bir durumu Özdilek'te garsonluk yapan bir kişi ile yaşadık. Kağıt bulamadık, peçeteye e-posta adresini yazıp vermişti.

Gözlerinle, ellerinle, kelimelerle iletişime geçmekten çekinme. Ancak iletişime kapalı olanlara da yukarıda bir arkadaşın dediği gibi fazla zorlamanı tavsiye etmem.