Bir arkadaşım bana ve kız kardeşine güzel bir ders vermişti. Bu konuya da uyarlanabilir. Arkadaşımın kız kardeşi, yeni aldığı ehliyeti ve otomobiliyle trafikte yavaş gittiği için utandığını, arkadan korna çalan araçların stress yarattığını söylediği anda arkadaşım el frenini çekip durdu. Yol tek şeritliydi ve birkaç milisaniye! içinde arkadaki araçlar korna çalmaya başladı. Arkadaşım dedi ki: ''Bak bu arkadan korna çalanlar var ya... Zerre umrumda değil. Hiç takmıyorum, istedikleri kadar çalsınlar.'' Bütün ısrarlarımıza rağmen bir dakika kadar orada bekledi. Bütün mahalle pencerelere çıktı. Bir dakika sonunda kız kardeşi de ben de dersimizi almıştık.

Sizin durumunuza uyarlarsak şöyle düşünebiliriz. Makinenizi boynunuza takın ve merkezi bir yere, mesela bir meydana gidin. Ellerinizi cebinize koyup ortada yarım saat dikilin. Ama tam ortada! Size bakanlara bakın. (Ama uzun bakmayın, başınız derde girmesin.)
Bu yarım saat içinde de kendinize telkinde bulunun. Utanılacak bir şey olmadığını tekrar edin kendinize ve bakışları umursamadığınızı düşünün. Yarım saat yeter diye düşünüyorum. O utangaçlığı bir kere attınız mı bir daha sorununuz olmaz bu konuyla ilgili.