Konu: İzinsiz Çekilen Fotoğraflar Hakkında

ermanatasoy Nickli Üyeden Alıntı

Serdar bey anlayışınız ve saygınız için teşekkür ederim...

Takıldığım nokta şu.. Belirttiğin gibi Etik değerle ilgili bir kavramdır.. Herkesin değer yargıları çok değişkendir.. Herkesin yaşadığı yaşadıkalarından çıkarttığı çıkardıklarından hazmettiği çok çok farklıdır..

Herkesin çektiği fotoğraflar değerleriyle ilgili zaten sadece gizli çekilenler değil..

Başlığı açmak bu yüzden gereksiz dedim.. Yoksa yanlış anlamayın hangi konuyu açıp açmayacağınıza karar vericek kadar kendimi şaşırmış değilim

Açıkçası ben uzaktan çekime zoom lensime kavuşunca devam edicem..

Saygılar..

Nezaketiniz için ben teşekkür ederim. Değer ve etik konuları doktora düzeyinde aylarca üzerinde durulan bir konu olduğu için çok çetrefilli. Değerler sandığımız kadar değişken değildir, kişiden kişiye toplumdan topluma değişen şey değer yargılarıdır. Değerlere örnek verecek olursak saygı, minnet, onur,cesaret, adil olma gibi, değer yargıları ise inanca, topluma, coğrafyaya göre değişir; bekaret, namus, töre vs. Değerler, insanın insana özgü olanaklarının göstergesidir, bu olanakları nasıl geliştridğimiz, ve nasıl kullandığımız da bizi biz yapan önemli unsurlardandır diye düşünüyorum. Saygılar.

Bir mimari çekim, manzara çekimi, genel sokak çekimi kamusal alana girer ve çokta önem teşkil etmez fakat şu varki bir bir portre tadında kareler çekip bunlarıda alın ben portre çektim diyip yayınlanırsa bu çokta hoş bişey olmaz.

Yani ben sahile gittim oturuyorum, denize, nehire her hangi bir yere bakarken adam beni çekiyor ve nete koyuyor, pardon ama ben buna müsade edemem tamamen haksız bir durum var ortada ve dava bile açılabilir.

Sosyal ağlarda bile fotoğrafın kullanılması için izin isteniyorken bir kişinin başka birinin fotosunu çekip yayınlaması hoş bişey değil.


Süliet tarzı bir foto olur, arkadan gözüken bir kare olur ona pek karşı değilim ama yüzü tamamen belli olan birinin izinsiz fotosu çekilip üstüne üstük paylaşılması hiç etik değil.

Bunun adı sanat değil saygısızlıktır, röntgenciliktir.

Yazılımcı Online Nickli Üyeden Alıntı

Bir mimari çekim, manzara çekimi, genel sokak çekimi kamusal alana girer ve çokta önem teşkil etmez fakat şu varki bir bir portre tadında kareler çekip bunlarıda alın ben portre çektim diyip yayınlanırsa bu çokta hoş bişey olmaz.

Yani ben sahile gittim oturuyorum, denize, nehire her hangi bir yere bakarken adam beni çekiyor ve nete koyuyor, pardon ama ben buna müsade edemem tamamen haksız bir durum var ortada ve dava bile açılabilir.

Sosyal ağlarda bile fotoğrafın kullanılması için izin isteniyorken bir kişinin başka birinin fotosunu çekip yayınlaması hoş bişey değil.


Süliet tarzı bir foto olur, arkadan gözüken bir kare olur ona pek karşı değilim ama yüzü tamamen belli olan birinin izinsiz fotosu çekilip üstüne üstük paylaşılması hiç etik değil.

Bunun adı sanat değil saygısızlıktır, röntgenciliktir.

Tamamen katılıyorum...

Kanunlar carcevesinde kamusal alanda birinin yuzu gozukecek sekilde de fotografini cekebilirsiniz. Bu kanunlara aykiri degildir yada ozel hayata saygisizliga girmez. Ancak fotografini cektiginiz kisiyi ticari olarak kullanamazssiniz. Ancak sergi, fineart baski gibi durumlarda sergileyebilirsiniz. Haber fotograflari ise ayri bir konudur. Dolayisiyla sadece bir cesit fotograftan bahsedilmedigi gibi sadece bir etiksel durusdan da bahsedilemez.

Tercih edilen iznin alinarak veya dogalligin bozulmasi istenmiyorsa cektiktan sonra iznin alinmasi yonundedir. Ancak bir gazeteci hele diyelim ki savas fotografcisi her durumda bu izni alamayabilir. Yada dokumanter bir fotografci.

Bir reklam fotografcisi ise izin olmadan bir tane bile kare yayinlamayi tercih etmez.

Dolayisiyla bu durum biraz da fotografcinin etiksel yaklasimina ve sag duyusuna bagli oldugu gibi fotografin kullanim yeri, amaci ile de baglidir.

Sadece kisaca rontgencilik olarak kestirip atmak dogru degildir. Bunu izin alinmasi gerekmez olarak da algilamayin. Sadece durumun o kadar basit olmadigini vurgulamak istedim.

cemdogac Nickli Üyeden Alıntı

Aşkolsun caner bey. Sanki forumda habersiz çekilip eklenen tek foto benim fotoğrafımmış gibi damgalmışsınız beni. o fotograf bir pazar günü yaklaşık beşyüz kişinn olduğu üsküdar iskelesinde çekildi. Yani arkadasların başbasa yasadıkları gizli bir özel anın ifşaası değildir.
netice itibarıyla ticari bir amaç gütmediği aşikar. Kişilik haklrına saldırı niteliği taşıyacak şekilde şahısları olduklarından daha tahkir edici bir durumda söz konusu değil.
haberli yada izinli çekilen fotoğrafların doğallıktan uzak olduğu yapmacık olduğu düşüncesinedeyim.
hukukçu gözüyle de.

Ceza kanunu anlamında izinsiz fotograf çekmek yada yayımlamanın suç olmadığı su götürmez bir gerçektir. Aksini kabulü magazin programlarının olmaması ve silivrinin magazin gazetecileri ile dolup taşması anlamına gelir.

Tazminat hukuku anlamında da bir hak doğurabilmesi için ftoğrafın ticari maksatla kullanılması aşagılayıcı olması yada özel hayatın gizliliğini ihlal niteliği taşıması gerekir.

Amacım sizi kırmak değildi, örnek olması için ekledim sadece. Herhangi bir yorumda bulunmadım farkındaysanız zaten=) Aşağıda yazacaklarım size değildir bu arada yeri gelmişken belirteyim;

Öncelikle bu durumdan rahatsız olan arkadaşların görüşlerine katıldığımı söylemek istiyorum. Empati uygulanması gereken çok güzel yöntemdir bu gibi konularda. Özellikle bu tarz fotoğraflarla ilgilenen arkadaşların fotoğrafı çekerken ve yayınlarken kendilerine sadece şu soruyu sormalarını istiyorum 'Fotoğraftaki ya benim annem veya eşim olsaydı?'

Sınırı yok gerçekten bu işin arkadaşlar; şüphesiz buradaki arkadaşlar iyi niyetli olabilirler ama basını biraz takip edin, sadece örnek veriyorum son zamanlarda çocuk istismarı maalesef ülkemizde oldukça artmış durumda. Elinde her makine olan insanın ben nereden bileceğim iyi niyetli olacağını, belki torrent dosyalarına, abuk sabuk sitelere düşecek o fotoğraflar. Unutmayalım fotoğraflarını çektiğimiz insanlar birilerinin annesi, babası, eşi veya çocukları... Ara Güler sendromu diyorum ben buna. Sokaktaysanız ve fotoğraf makineniz varsa her şeyi çekebilme hakkımız olduğunu sanıyoruz. Diyorum ya empati kurmak lazım, sonuçta fotoğrafı çeken sizsiniz

Son olarak henüz yeni ve amatör arkadaşlarımızın kafasındaki soru işaretini gidermek için kendi adıma bir öneride bulunmak istiyorum. Sokakta yaşama dair kareler çekerken o anları sıkıntısız bir şekilde elde etmek için ters ışık çalışmaları yapmanızı tavsiye ediyorum, inanın öylesine çekilmiş fotoğraflardan çok daha güzel işler elde edebilirsiniz. Ne demek istediğimi daha rahat anlatabilmek için bir tane örnek fotoğrafımı koyuyorum;

bkz
* Caner Kasapoğlu


Konu ile alakasız not: Geçenlerde bir konu hakkında tecrübelerimi ve yanında örnek teşkil etmesi açısından bir tane fotoğrafımı paylaştığım için bir arkadaşınız bunu hava atmak için yaptığımı sanmış. Çok basit bir örnek vermek istiyorum: Ustaca araba kullanmak üzerine ahkam kesen bir arkadaşınızı, araba kullanırken hiç görmediyseniz onun konu hakkındaki yeterliliğini farkında olmadan sorgularsınız. İnternette okunulan ikinci el bilgi ve tecrübeleri paylaşmam, insanları bildiğimi iddia ettiğim konularda yönlendirirken kendi fotoğraflarımdan örnek vermemin tek sebebi budur.

"Sınırı yok gerçekten bu işin arkadaşlar; şüphesiz buradaki arkadaşlar iyi niyetli olabilirler ama basını biraz takip edin, sadece örnek veriyorum son zamanlarda çocuk istismarı maalesef ülkemizde oldukça artmış durumda. Elinde her makine olan insanın ben nereden bileceğim iyi niyetli olacağını, belki torrent dosyalarına, abuk sabuk sitelere düşecek o fotoğraflar. Unutmayalım fotoğraflarını çektiğimiz insanlar birilerinin annesi, babası, eşi veya çocukları..."

Çok doğru..bu konu her zaman beni çok düşündürür..

İnsan olmanın değerini -: diğer varolanlar arasında özel yerini- oluşturan insansal olanakları koruyabilecek şekilde gerçekleştirilen etkinlikleri anlarsak; 'etik değerler' denen değerler de: etik ilişkilerde eylemde bulunmanın bu şekilde gerçekleştirilmesi olanakları ve eylemde bulunma insansal etkinliğini, etkinlik olarak amacına uygun - amacını yerine getirecek şekilde - gerçekleştirme olanakları olur. * Kuçuradi,İonna, Etik, s.179

Diğer canlı türleri arasındaki yerimizi belirleyen bu biricikliğin, olanaklarımızın, nasıl gerçekleştirildiği ve eylemlerimizin, insanın değerini korumaya hizmet edip etmediği üzerinde düşünülmesi gereken önemli bir konudur. Aristoteles'in Nikomakhos'a Etik isimli çalışmasından bu yana bu alanda birçok eser kaleme alınmış olmakla birlikte, insanın değişimiyle paralel olarak bu konular halen güncelliğini korumakta ve üzerinde tartışılmaktadır. Hukuk, ilişkileri düzenlerken, felsefesine bakıldığında da etik değerleri görmek mümkündür. Adil olmak, insan haklarına saygılı olmak gb ideaların kendine nomoi -yasalar- de yer edinmesi de insanın onuruna, ve diğer canlılar içerisindeki özel yerine yapılan atıflardır. CERN'de yapılan LHC (Large Hadron Collider - Büyük Hadron Çarpıştırıcısı) testlerinin yapılması ve alınmış/alınacak sonuçlar gibi empirik bir yöntem izlenmesi mümkün olmayan bu alanda, insanlığın tüm birikimi ve gelişimine ışık tutulur. Bu gelişimin hangi yönde ilerleyeceği ve konumlanacağı; teknokratların, hukukçuların, etikçilerin, akademisyenlerin vb elinde değil sıfatlardan arınmış tür olarak insan'ın bir üyesi olan bizlere ilişkin bir sorundur. Kendi yapıp etmelerimiz bu ilerlemede( doğrusal olmasa dahi ) tortular bırakacaktır. Nasıl bir katkı sağlayacağımız, bırakacağımız tortunun ne olacağına karar vermek tekil olarak kişiye aittir. İnsan olabilmenin sorumluluğunu taşıyan ve bunun farkında olup, eyleme geçiren 'değer'li ve '"değerli" arkadaşlarıma minnet borçluyum. Saygılar.

Şimdi sokak fotoğrafı çeken birileri de konuşsun öyleyse.Çektiğiniz insanlardan her zaman izin alamazsınız. İzin almak yahut çektiğiniz kişiyle bir iletilşime geçmek, işimizi kolaylaştıran bir hadisedir. Babamızın hayrına yapmayız bunu, işimiz kolaylaşsın diye yaparız ve o an daha fazla keyif alalım diye yaparız. Ancak bu kat'i bir kural değildir. Hayatın nabzını tutacaksanız bunun peşinden gidersiniz. Ağlayan kız fotoğrafından rahatsız oldum mu evet oldum ancak tek örnek üzerinden öyle hemen tüme varım yapılmaz. Mahremiyet önemli bir husustur elden geldiğince de riayet edilmelidir ancak buradan kalkıp da sokak fotoğrafı hakkında, herkesten izin alınmalı şeklinde konuşmak mantıklı değildir. Şunu da söyleyeyim fotoğraf eğitimi vermek, iyi fotoğrafçı olunduğu manasına gelmez. İzinsiz fotoğraflar yayınlamasın dediğinizder ortada ne bir savaş fotoğrafı kalır ne de belgesel fotoğraf kalır.

Sokakta köpek resmi çekerken köpekten izin almamız gerekli mi ?

Emre Bey Selamlar,
Metadolojik olarak Ağlayan Kızdan hareket ederek, tüm sokak fotoğrafları şöyle veya böyle olmalı, olmayanlara tukaka yapılmalı gibi genel bir kanı taşımadığını düşünüyorum başlıkta yazılanların, bu benim algımla alakalı bir konu tabi. Hele ki sokak fotoğrafları konusunda yazılanlar çok daha esnek, ve izin alınması konusu neredeyse mahremler/özel anlar/ kişilk haklarına saygı gösterilmesinin zorunlu olduğu anlar dışında hiç altı çizilmemekte. Portre konusunda çeşitli görüşler belirtildi ve bu görüşlere katılıp katılmamakta bizlerin elinde ancak mantık aramakta yöntembilimsel olarak rasyonaliteye gider ve asıl üzerinde durulan konu bundan ziyade işin Etik kısmına bir göz atma çabasından başka birşey değildir. Fotoğraf eğitimi verenler konusunda ki düşüncelerinize ise , benim üzerine söz söylebileceğim yetkinlikte olmamamdan dolayı bir paylaşımda bulunamayacağım.

@Gaijin
İbrahim Bey, insan türüne ilişkin bir tartışma ilerlemekte gördüğünüz üzere
Ancak bazı kişiler fotoğraflarında kullanmak üzere hayvanları kanadını koparma, bala,reçele vb. nesnelere yapıştırma gibi eylemde bulunan örnekler de mevcut. Şüphesiz ki o başka bir tartışmanın konusu.

Saygılar.

Aslında tartışmanın gidişatına bakılırsa ortada bir ortak vicdan var. Hemen herkes bahsi geçen fotoğraflardan rahatsız olmuş. Biraz empati ile, dikkat ile sorun çıkacağını sanmıyorum.
Diğer yandan sokak fotoğrafı enteresan ve zor bir konu. Belli bir anlayış, birikim, düşünce ve bunların beslediği bir göz gerek. Onun için her ilginç şey sokak fotoğrafı olmuyor, biraz temelli olmak gerek bu konuda. Anlatacağı birşey olmalı fotoğrafçının. Şahsen ben çekemiyorum
Velhasıl ustaların dediği gibi düşünmek gerek ne çekiyorum, niye çekiyorum diye her zaman.

serd9r Nickli Üyeden Alıntı

Nezaketiniz için ben teşekkür ederim. Değer ve etik konuları doktora düzeyinde aylarca üzerinde durulan bir konu olduğu için çok çetrefilli. Değerler sandığımız kadar değişken değildir, kişiden kişiye toplumdan topluma değişen şey değer yargılarıdır. Değerlere örnek verecek olursak saygı, minnet, onur,cesaret, adil olma gibi, değer yargıları ise inanca, topluma, coğrafyaya göre değişir; bekaret, namus, töre vs. Değerler, insanın insana özgü olanaklarının göstergesidir, bu olanakları nasıl geliştridğimiz, ve nasıl kullandığımız da bizi biz yapan önemli unsurlardandır diye düşünüyorum. Saygılar.

Serdar bey mesajlarınızı keyifle okuyorum öncelikle bunu belirtmek isterim..

Değer ve değer yargıları konusunda düzelttiğiniz içinde teşekkürler.. Tam olarak bahsetmek istediğim değer yargıları idi.. Değer yargıları değişken olduğu için herkes ancak bence böyle bence şöyle der buda birşey katmaz..

Hukuki anlamda ele alırsak ki bence en önmelisi bu.. Benim gibi ciddi anlamda amatör biri amatör ruh ve mantıklıa çektiği bir fotoğraf yüzünden maddi manevi ne tazminat ödemek ister nede bu şekilde karşısına set çekilmesini.. Ancak okduğumuz araştırdığımız öğrendiğimiz kadarıyla AMATÖR (ticari maksatla çekilmemiş) çekimlerde pek sıkıntı olmuyor.. Bu konuda iş gerçekten yine kişinin değer yargılarına ve teknik bilgisine kalıyor.. Ben şahsen ticari amaçla çeksem kişiyi yine haberi olmadan sonrasında gider güzel bir üslup tarz ile gerekli izini isterim alırsam ne ala alamazsada siler yoluma devam ederim..

Ben ara sıra zoom lens ile uzaktan röntgen diye tabir edilen şekilde portre fotoğrafı çekerim.. Kimisi farkedip tepki gösterir kimisi umursamaz genelide farketmez.. Tepki göstermekten kastım yine gerekli saygı ve ahlak kurallarında olmalıki bende karşılığı öyle vereyim.. Örnek vericek olursam Galatasaray lisesi önünde bir siyahi arkadaşı çektim.. Farketti ve napıyosun arkadaşım ayıp olmuyomu habersiz çekiyosun bakışı attı.. Yanına gidip tarzan ingilizcemle durumu anlattım göstererek fotoğrafını sildim.. sonra üstüne üstlük helallik aldım mizaç vücud dili vs o kadar önemliki.. Ben ingilizce bilmeyen biriyim ama yurt dışı seyahatlerimde öyle güzel anlaşıyorumki şaşırırsınız ) arkadaşla sorunu hallettik kendi değer yargılarıma görede bana yakışanı yaptım.. ama haberi olmayanların çektiğim fotoğraflarıda ters rahatsız edici ahlak dışı vs zor duruma sokacak şeyleri zaten çekmem..

Kısacası ben bu konuda göreceli durumlar olduğu için pek mantıklı bulmuyorum göreceli yorumları..

Kanuni açıdan bakmak lazım olaya.. Bu konuda da Allah yardımcımız olsun.. trilyonlar götüren insanların cirit attığı Ekmek çaldığı için yıllarca hapis yatan insanlarımız var bu ülkede.. Kim bilir biz eğlence rahatlama için çektiğimiz bir fotoğraf için yatarmıyız yıllarca

Bu konu gerçekten çok kafa karıştırıyor, empati kurduğumuz zaman çok ters geliyor izinsiz fotoğraf çekilmesi. Kanunlar aslında tam olarak tanımlıyor ne nedir diye. Eğer fotoğrafı ticari bir amaç için çektiyseniz elinizde mutlaka model release form olmalı. Ama fotoğrafdan para kazanmayacaksanız insanları fotoğraflayabilirsiniz.

Sokak ve haber fotoğrafında ne yazıkki vicdana yer yok. Hiç bir sokak fotoğrafını öncesinden izin alarak çekemezsiniz. İzin istediginiz anda o anı yakalama şansınızı sıfıra indirirsiniz, konu kamerayı farkettigi anda artık kendisi olmaktan çıkacak ve tabir yerindeyse kameralara oynayacaktır.

Bu aşağı yukarı tüm belge fotoğrafı alanlarında geçerlidir. Vicdanını rahatlatmak isteyenler için fotoğrafı çektikten sonra izin istemek bir derece yararlıdır, ama çok iyi bir fotoğrafı heba ettirebilir.

Ben tele lensler, hipshot tekniği gibi ortamda fotoğraf çektigimi farkettirmeyecek tüm ekipmanları kullanıyorum. Hiç bir zaman da insanlardan ne öncesinde ne de sonrasında izin istemiyorum. İnsanımız bu konularda hiç anlayışlı değil, izin almak için gittiğinizde çok şeyi riske atıyor olabilirsiniz.

Kısacası kendinize şunu sorun, önemli olan fotoğraf mı yoksa etik mi. Eğer kurgu değil de belge fotoğrafıyla ilgileniyorsanız seçiminiz etik olmamalı.

Erman Bey, katkılarınızı görmek, fikirlerinizi öğrenmek ve yazdıklarıma ilişkin yorumunuz için müteşekkirim. Bilmukabele.
Göreceli durumlar ve yorumları mantıklı bulmayarak, aslında göreceli olan değer yargılarına göre hareket ederseniz tezatlık ortaya çıkar diye düşünüyorum. Zannediyorum ki aslında sahip olduğunuz aslında göreceli olmayan(çünkü güven,saygı,onur,sevgi, adalet gibi değerler uygulamada ve içselleştirmede farklılık göstersede,değer olarak,olgu olarak yargılar gibi değişen kavramlar değildir) değer bilinci doğrultusunda eylemlerin yalnızca bir türü olan fotoğraf çekme faaliyetini gerçekleştiriyorusunuz.
Mizaç, vücut dili, üslup gibi yaklaşımlar ve iletişim kanalları kurulmasında, bu köprülerin inşası aşamasında, kişisel olarak çok keyif almakla birlikte, bana çok şey kattığını düşünüyorum (fotoğraf anlamında aldığım sonuçlardan bağımsız olarak) .

@portraitofalife

Fikirlerini paylaştığın için teşekkürler.
Tekniğin ve yaklaşımını heyecanla takip eden biri olarak, söylediklerin arasında yalnızca bi kaç noktaya katılmıyorum. Siyah beyaz fotoğrafları çok sevsemde hayat siyah beyazdan ibaret değil, gri alanlarda mevcut. Seninde buna karşı olduğunu zannederek yazmıyorum bunları, söylemek istediğim fotoğraf mı etik mi gibi bir tercih sorunsalı ve birini tercih etmek zorunda kalmamalıyız gibi geliyor bana, her ikiside bir arada gayet tabi yer alabilir. Sokak, belge fotoğraflarından ziyade portrede mahremiyet, kişisel hakların söz konusu olduğu durumlarda, bu tip 'an'larda özellikle herkesin toplu olarak yer aldığı mekan/zamanlarda, faydalanabileceğimiz, önemli ekipmanlarımızdan birinin Etik olabileceği anlayışı ile fikir alış-verişinin gerçekleşmesi gayesini taşımaktayım.

Saygılar.

Serdar ben kendi bakış açımı yazdım. Ben sadece siyah beyaz görüyorum diye hayatta gri yoktur diye bir iddiam yok, hatta görmeyi bilen siyah beyazın içinde maviyi kırmızıyı bile görebilir.

Ama şöyle bir durum var, renklerden devam edeyim anlatmak için, griyi herkes görüyor. herkes fotoğraflıyor. ses getiren, dikkat çeken fotoğraflar hep siyah ve beyazdan çıkıyor.

Çünkü insanın dikkatini ve ilgisini çeken şeyler hep bir şekilde tabu olmuş konular. Bunu filmlerde ve sokak fotoğraflarının çoğunda görürürüz. Bir Bresson ya da bir Ara Güler bu gri çizgide kalmayı tercih etseydi bugün ne o mükemmel fotoğrafları ne de sokak fotoğrafçılığı diye bir kavramı görürdük. Ara Güler'in çektiği fotoğraflardan modelinin asla haberinin olmadığına değinmeme gerek yok sanırım.

portraitofalife Nickli Üyeden Alıntı

Serdar ben kendi bakış açımı yazdım. Ben sadece siyah beyaz görüyorum diye hayatta gri yoktur diye bir iddiam yok, hatta görmeyi bilen siyah beyazın içinde maviyi kırmızıyı bile görebilir.

Ama şöyle bir durum var, renklerden devam edeyim anlatmak için, griyi herkes görüyor. herkes fotoğraflıyor. ses getiren, dikkat çeken fotoğraflar hep siyah ve beyazdan çıkıyor.

Çünkü insanın dikkatini ve ilgisini çeken şeyler hep bir şekilde tabu olmuş konular. Bunu filmlerde ve sokak fotoğraflarının çoğunda görürürüz. Bir Bresson ya da bir Ara Güler bu gri çizgide kalmayı tercih etseydi bugün ne o mükemmel fotoğrafları ne de sokak fotoğrafçılığı diye bir kavramı görürdük. Ara Güler'in çektiği fotoğraflardan modelinin asla haberinin olmadığına değinmeme gerek yok sanırım.

siyah beyazdan ibaret değil, gri alanlarda mevcut. Seninde buna karşı olduğunu zannederek yazmıyorum bunları
Bunun altını net çizememişim sanırım.
Ben sadece siyah beyaz görüyorum diye hayatta gri yoktur diye bir iddiam yok
Farkında olmasam böyle bir iddian olmadığını, kendimden şüphe etmeye başlarım

Ara Güler ise benden çok daha iyi biliyorsun ki, zaten kendini fotoğrafçı olarak değerlendirmez, foto muhabir, gazeteci olarak tanımlar. Olaylar peşinde olan, insanların, örf ve adetlerini gelecek nesillere ulaştırmak peşinde koşan birinin, foto muhabirin,o 'an'ların takipçisi ve dökümantasyon gayesi taşıyan kişiler değil burada masaya yatırılan, sokak fotoğrafçıları hiç değil. Ayrıca kişisel olarak, haddimde değil.

Not: Keşke yeteneğim olsa da anlatmak istediklerimi etkili bir biçimde kısaca ifade edebilsem, ama malesef ne konu başlığında ne içeriğinde bunu başarabilmiş değilim.

Saygılar.

Ben zaten en başından beri belge fotoğraflar hakkında konuşuyorum. Sokakta insanlara farkettirmeden kurgu fotoğrafı çekmek imkansızdır sanırım. Ara Güler isterse kendisini dikiş makinası tamircisi olarak lanse etsin, çektikleri fotoğraftır. Çoğunda da hüzün görürüz. Ara Güler bu fotoğrafı çekmeden önce izin almak isteseydi o hüznü kaybederdi, sonrasında çektiği fotoğrafı o insanlara gösterme ihtimali olsaydı da büyük ihtimalle o insanlar şimdi ağzımızı açarak baktığımız fotoğraflarını yayınlamasına izin vermezdi.

Fazla sulandırmayım. Çoğu insan için kafa karıştırıcı bir durum. Empati kurunca çoğumuz hemen sinirleniyor bile. Her fotoğraf türünün zorlukları vardır ama belge fotoğrafanın teknik imkansızlıklara ek olarak vicdani bir ek yükü de vardır. Başetmeyi öğrenmek lazım.

konuya sebep olan resim sahibi olarak biraz tunç bey (potraitoflife) gibi düşünüyorum
alenen herkesin ağlayabileceği bir yerde ağlayan bir kızcağızın resmini çekmek ve paylaşmak o anda sokakta on kişi yerine yüzelli kişinin görmesi arasındaki fark kadar olacaktır, zaten gözyaşlarının görünmemesini isteseydi gider evde ya da tuvalette ağlardı, beşiktaş meydanının tamamını yürüyerek yüzlerce insanın arasından ağlayarak geçip yine sokak ortasındaki bir bankta ağlamazdı
sonuçta bence sokak ortasında mahremiyet olmaz

ha çekimden sonra gidip izin almak en güzeli ve en vicdani olanı idi, o konuda empati ve etik anlamında hak veriyorum ve bildiğiniz gibi fotoğrafları da kaldırdım
yine de tunç bey ile paralel düşünüyorum, ticari amaç yok bu paylaşımda

Kazın ayağı o kadar basit değil belki. Belki kızcağız eve gidecek durumda bile olamayacak bir duygu boşalması yaşadı. Neden ağladığını biliyor muyuz bilmiyoruz. Tecavüz edilmesini istemiyorsa neden mini etek giydi o zaman demek gibi bir şey bence sizin dediğiniz.

Çekilmesinden ziyade demin dediğiniz yoruma idi eleştirim.

dirtycop Nickli Üyeden Alıntı

konuya sebep olan resim sahibi olarak biraz tunç bey (potraitoflife) gibi düşünüyorum
alenen herkesin ağlayabileceği bir yerde ağlayan bir kızcağızın resmini çekmek ve paylaşmak o anda sokakta on kişi yerine yüzelli kişinin görmesi arasındaki fark kadar olacaktır, zaten gözyaşlarının görünmemesini isteseydi gider evde ya da tuvalette ağlardı, beşiktaş meydanının tamamını yürüyerek yüzlerce insanın arasından ağlayarak geçip yine sokak ortasındaki bir bankta ağlamazdı
sonuçta bence sokak ortasında mahremiyet olmaz

ha çekimden sonra gidip izin almak en güzeli ve en vicdani olanı idi, o konuda empati ve etik anlamında hak veriyorum ve bildiğiniz gibi fotoğrafları da kaldırdım
yine de tunç bey ile paralel düşünüyorum, ticari amaç yok bu paylaşımda

konuyu bu kadar kişiye indirmek gereksiz, belkilerle yola çikarsak sokakta çekilen tüm fotoğrafı yasaklayabiliriz.

Olaya biraz daha global bakalım istiyorum ben. Türkiye'deki fotoğrafçılık anlayışıyla dünyanın görüşü çok farklı.

1x.com - Street photos

ben burada pek izin alınarak çekilmiş fotoğrafa rastlayamadım. Bu kareler ki şüphesiz çok iyiler, izin alınarak çekilmeye çalışılsaydı bu ifadeyi bu duyguyu yakalayamazlardı diye düşünüyorum.