Konuyu ilk olarak dün ekşisözlükte görmüştüm. O kadar şaşırdım ki olaya verilen tepkilere. Ya da aslında şaşıracak birşey yok, millet olarak içinde bulunduğumuz genel düşünce ve sahip olduğumuz sözde "çözüm" yapısının bir örneği oldu yine. O kadar çabuk gaza gelen bir milletiz ki, bu adam bir "kesme biçme" şeklinde canilik yaptı diye çözümü aynı şekilde o adamı "kesme biçme" olarak gören yüzlerce entry vardı. O şekilde düşünenlerin o elemanla paralel bir düşünce yapısına sahip olduğunu düşünüyorum ben. Tek farkları şu an bu düşünceyi hastalık düzeyine getirip eyleme sokmamaları. Bu bahsi geçen şahıs gibi bir sürü hasta ile (evet hasta, bu şahıs bir psikiyatrik hasta) görüştüm ve iç dünyalarını anlamaya çalıştım. Sizler bizler gibi düşünmüyorlar. Düşünseler zaten yapmazlar. Bu olayın 2 basamaklı çözümü olmalı. Birincisi bu şahsın ciddi bir psikiyatrik tedavi alması. İkincisi ise eğer illa ceza verilecekse bunu yetkili birimlerin yapması.

Yetkili birimlerin mevcut yasalar gereği hakkıyla cezalandırılamadığı aşikar. Ama bu tutupta o şahsı bizim kendi adaletimizi uygulamak bahanesiyle tekme tokat dalıp ağzını burnunu kırmamız için bir gerekçe olmamamlı bence. (Merak edenler için: Kafasına 15-20 dikiş atılacak hale getirilmiş bildiğim kadarıyla bu sabah itibariyle. Adalet(!) yerini bulmuş az da olsa. Ama yok, daha bağırsaklarının deşilmesi lazım değil mi?)

Bu çocuğun çevresi onu bu yola itmeseydi, annesi babası vs zamanla daha doğru bir şekilde yetiştirseydi, bu çocuk daha doğru bir eğitim alabilseydi bunlar olur muydu? Eğitimden kastım devlet denen yapının dayattığı saçma sapan kitap ezberleme biçimi değil elbette. Bu devirde eğitimi devletten beklemeyeceksin zaten. Devlet eğitim sistemini "eğitmemek" üzerine kurmuş bu devirde. Eğitiyormuş gibi yapıp, eğitmeyip, "dört kılları" (anlayan anladı) yetiştirmek üzerine kurulu bir eğitim sistemi var zaten. Kimse kendine birşeyler katmasın, ne verirsek onu yesin. Sus dersek sussun.

Sorun ne olursa olsun çözümünün temeli eğitimde yatıyor. Klişe bir cümle ama dünyanın en doğru cümlelerinden birisi bence. Özellikle kişisel bazda eğitim. Devletten beklenen değil, kendimiz ulaştığımız ve çevremize de farkındalık oluşturmaya çalıştığımız eğitim. Tutupta illa astronot olmak üzere eğitmek veya eğitilmek değil. İnsan olmak adına, çevremize de "insan" olmayı aşılayabilmek adına çıkar gözetmeden eğitmek . Bu çerçevede düşünen 1-2 kişi bile bu çocuğu zamanında bir kardeş gibi sahiplenip onu içinde bulunduğu bataklıktan kurtarsaydı bunu yapar mıydı o çocuk? Etrafımızda şefkate, eğitime ve desteğe ihtiyacı olan , elinden tutulmaya ihtiyacı olan o kadar insan var ki. Kaçının elinden tutuyoruz? Kaçının elinden tutmaya gayret ediyoruz ? 3 kuruş daha para kazanacağım, 1 adım daha yukarda olacağım diye saçma sapan koşuşturmaktan dolayı kaç kişiyi görmezden geliyoruz, maddi ve manevi destek olabileceğimiz kaç kişiyi ?


Allah korusun o çocuk intihar ederse , onun intihar etmesinden ne kadar az kişi rahatsızlık duyarsa vay ülkemizin haline. Vay insanlığın haline.

Eğer Can Atasoy katilse, bizlerde azmettiricisiyiz bence.