Selamlar.
Yoğun emek ve araştırmalar sonucu bu sayfalarda yayınlanan ürün incelemeleri veya bilgi yazılarında
imlâ kurallarına uyulması yazının okunup anlaşılmasını daha da kolaylaştırır.
Klavyeye istemeden temas ya da acele ile yapılan hataları elbette anlayabiliriz.

İmlâ kuralı ve yazım estetiği açısından olmazsa olmaz kuralları bir kalemde tekrar edecek olursak;

1- Noktalama işaretleri sözcüğün hemen arkasına konulmalıdır. (Boşluk bırakmadan)
Örnek: Dünkü Heybeliada gezisine Ali, Mehmet, Ahmet ve Fatma katıldı.

2- Her noktalama işaretinden sonra yeni sözcük yazılırken bir boşluk bırakılmalıdır.
Örnek: Düğün çekimine giderken flaşımı, portre lensimi ve geniş açılı lensimi yanıma alıyorum. Tripoda ihtiyacım olmuyor.

3- Cümle kesinlikle bitmişse sonuna tek nokta, okuyucuya düşünme payı bırakılmışsa ya da cümle tamamlanmamışsa üç nokta konur. Asla iki nokta konulmaz.
Örnek: Yedek bataryanızı şarj etmeyi unutmayınız.
Ya doyurucu fotoğraf, kişinin aklında canlandırdığı ile gördüğünün örtüşmesinin uyumu değilse...

4- "ki", "de, da" bağlaçları kesinlikle ayrı yazılmalıdır. Bu kuralın sağlaması şöyle yapılır:
Cümle ki, de veya da olmadan tekrar okunur, anlamda daralma ya da mantıksızlık oluyorsa bitişik yazılır. Eğer mantık veya anlam bütünlüğü bozulmuyorsa bağlaçtır ve ayrı yazılmalıdır.
Örnek: Çatıda aradığım çantamı depoda buldum. İçinde varlığını bile unuttuğum filtrelerim de vardı.
Ali'nin bendeki lenslerine gözüm gibi bakıyorum ki tekrar lazım olduğunda isteyebileyim.
İstisnai olarak neyseki, oysaki, halbuki, belki, sanki, meğerki örneklerindeki "ki" kalıplaşmış olduğu için bitişik yazılır.

5- Soru eki olan mı, mi, mısın, musun kesinlikle ayrı yazılır.
Örnek: Zeynep de mi gelecek toplantıya?
Şu tripodu tutabilir misin?

6- Pekiştirme yapılan sözler bitişik yazılır.
Örnek: güpegündüz, kıpkırmızı, kaskatı...

Şimdilik aklıma gelenler bunlar. Hatalarım varsa düzeltiniz.
Sevgiyle kalın.