aslında yazıdan bir çıkarımda bulunamadım... ya da çok çıkarım var; çıkarımların hepsi ortak paydada buluşmuyor.... farklı merkezlere kayıyor...

1- fotoğarfların benzerliği : herkesin fotoğrafladığı bir kareyi fotoğraflamak benim için bir eksi değil... önemli olan oraya benim gitmiş olmamdır... benim gitmemle beraber artı birkaç farklı kare de çıkarsa eyvallah derim... zaman içerisinde de bir şekilde değerlendirmeye çalışırım... zaten benim için fotoğrafçılık daha çok stok fotoğrafçılığı olduğu için sorun yok...

2- ekipmanın yoruculuğu : fotoğraflıçılığın en önemli tarafı da bu... amatör olsun profesyonel olsun, ekipman ihtiyacı her zaman var... artı bir de koloni içerisinde yaşayan bizler, yine bizler'in elinde bulunan ekipmanlar sebebiyle ya da iş yükümüz sebebiyle ekipman almak zorundayız... önemli olan bir nokta var bunun altını çiziyorum: ihtiyacı olup, mesleki anlamda alanlar haricinde, yine bu ekipmanları görerek ihtiyacı olmadığı halde ekipman alan çok kişi var... oysa ki çoğu zaman 24-105 yeterlidir...

3- değişik yerler görme - keşfetme : imkanlar dahilinde bu mümkün illa grup olması gerekmmiyor... şu var ki: (belki bu sadece benim için geçerli) ne kadar çok işin içine girerseniz, bu tip grupsal aktivitelerden o kadar uzaklaşıyorsunuz.... bir anlamda sizi tatmin etmiyor... benim için ancak, birlikte olmaktan keyif aldığım kişiler olursa bir grup aktivitesi söz konusu... değişik yerlere gitmek de biraz imkan ve fırsat dahilinde olan bir şey; imkan olursa gideriz... gitmekten zevk alırız... yoksa da var olan imkanlarımız, sınırlarımız dahilinde çekimlerimize devam ederiz...

4- aslında gezmeye görmeye dair çok şey yazmışsınız ama günlük hayatın rutini içerisinde ve zorunluluklarımızın çizdiği sınırlar içerisinde bu çok mümkün görünmüyor... gönül elbette ki tahtadan bir kulübede doğa ile başbaşa kalmak isterdi... ama hayatın teoriği ve pratiği arasında bir uçurum her zaman vardır ve bunları yapmaya her zaman fırsatımız olmuyor... ben bunlara ah vah etmektense arada bir hayata açtığım kaçamak pencerelere şükrederim

5- bu arada artı not: benim en az fotoğraf çektiğim zamanlar, grup aktiviteleridir: ) benim için orada önemli olan sevdiğim insanları görmektir... fotoğraf işin biraz bahanesi oluyor... en verimli anlarım yalnız olduğum anlardır...