Konu: Bizim fotoğrafçılığımızın sonu ne olacak

Ben fotoğrafçılığı (kendi düşüncemdir) rahatlamak olarak görüyorum. Hani bazılarımız balık tutarken huzur bulur, bazılarımız uçurtma uçurmayı sever. Ben anı dondurmayı seviyorum. Belgelemeyi seviyorum. Fotoğrafladığın anlar senin için hoşsa ne fotoğrafladığının bence önemi yoktur. Kuş, yaprak vs fark etmez. Ancak evet yeni yerleri keşfedip fotoğraflamak bu hazzın kat kat fazlasını verir.

Mustafa Bey yazdıklarınız başından sonuna kadar okudum.
Çekmek istediğiniz nedir ? İnsan mı ? Sokak mı ? Kuş mu ? Manzara mı ? Still life mı ? Otomobil mi ?
Bence ilk önce ne çekeceğinize kadar vermelisiniz. Sonra ne yapacağınıza karar vermek kolaydır. Herkesin gittiği yerlere gidip fotoğraflamak bence yanlış değil, her göz aynı şeyi görüp değerlendirmez. Zaten fotoğrafta en ayırıcı özellikte bu değil midir ? Görünmeyeni (görülemeyeni) göstermek. Anladığım kadarıyla siz biraz gezgin ruhlu birisiniz. Gezerek fotoğraf çekmek hem zaman hemde nakite bağlıdır biraz. Ama siz derseniz ki benim işim gücüm yok çıkarım otostopla bütün Türkiye'yi gezerim o ayrı. Ya da başka şehir başka ülkelere gidip internetten edindikleri arkadaşlarının evlerinde kalan gezginlerde var. Yani aslında herşey imkanlar dahilinde ne kadar imkanınız varsa o kadar şansınız var demektir.

CmrKrky Nickli Üyeden Alıntı

Ben fotoğrafçılığı (kendi düşüncemdir) rahatlamak olarak görüyorum. Hani bazılarımız balık tutarken huzur bulur, bazılarımız uçurtma uçurmayı sever. Ben anı dondurmayı seviyorum. Belgelemeyi seviyorum. Fotoğrafladığın anlar senin için hoşsa ne fotoğrafladığının bence önemi yoktur. Kuş, yaprak vs fark etmez. Ancak evet yeni yerleri keşfedip fotoğraflamak bu hazzın kat kat fazlasını verir.

tabiki benim içinde sevdiğim fotoğraflarımın kuş yaprak olaması fark etmiyor.bana farklı duygular yaşatıyosa hiç kimsenin beğenmemesi beni etkilemez.ama keşfetme konusunda makineme haksızlık ediyormuşum gibi geliyor herhalde.

Serhan abinin de dediği gibi arkadaş eş dost ziyareti bahanesiyle gezilebilir ben dayımın işi gereği onunla geziyorum yazları Foça, Dikili, Çeşme vs. ilginç karelerle karşılaşıyorum. Bu yaz umarım o kareleri fotoğraflayabilirim.

Anladığım kadarıyla fotoğrafçılık, benim gibi sizin için de bir hobi. Gene yazınızdan anlaşılan, bu hobiniz sizi bayağı sıkmış, bunaltmış durumda. Oysa hobinin sözlük anlamı," b

irisinin olağan uğraşı dışında rahatlamak için yaptığı iş, düşkü". Anlamadığım, bu hobi sayesinde görmediğiniz yerleri gezip görmek mi istiyorsunuz? Yoksa hobinizi geliştirmek için Serhan beyin sıraladığı pek çok fotoğraf alanı mevcut..

Serhan Seçen Nickli Üyeden Alıntı

Mustafa Bey yazdıklarınız başından sonuna kadar okudum.
Çekmek istediğiniz nedir ? İnsan mı ? Sokak mı ? Kuş mu ? Manzara mı ? Still life mı ? Otomobil mi ?
Bence ilk önce ne çekeceğinize kadar vermelisiniz. Sonra ne yapacağınıza karar vermek kolaydır. Herkesin gittiği yerlere gidip fotoğraflamak bence yanlış değil, her göz aynı şeyi görüp değerlendirmez. Zaten fotoğrafta en ayırıcı özellikte bu değil midir ? Görünmeyeni (görülemeyeni) göstermek. Anladığım kadarıyla siz biraz gezgin ruhlu birisiniz. Gezerek fotoğraf çekmek hem zaman hemde nakite bağlıdır biraz. Ama siz derseniz ki benim işim gücüm yok çıkarım otostopla bütün Türkiye'yi gezerim o ayrı. Ya da başka şehir başka ülkelere gidip internetten edindikleri arkadaşlarının evlerinde kalan gezginlerde var. Yani aslında herşey imkanlar dahilinde ne kadar imkanınız varsa o kadar şansınız var demektir.

çekmek istediğim fotoğraf.insan kuş vs. gibi kendimizi sınıflandırıp kısıtlamamız gerektiğine inanıyorum.zaman konusunda biraz daha rahat davranıp maddi açıdan kendimi biraz kısıtlamak istiyorum sadece.dediğiniz gibi ne kadar imkanımız varsa o kadar şansımız var ama şansımızı biraz daha arttırıp imkanları sonuna kadar nasıl kullanabiliriz diye düşünüyorum hep.yani bi karadenizde fotoğraf çekmekye neden maliyetleri kısıtlayark yapamıyorum diye kendimi sorguluyorum.normal bi erzak alışverişi ve sadece ulaşım masrafıyla çadırda kalmak yerine neden yüksek rakamlar ödüyerek gitmek zorunda kalıyoruz.amaç fotoğrafsa böylede yerine getirmiş oluyoruz.

aslında yazıdan bir çıkarımda bulunamadım... ya da çok çıkarım var; çıkarımların hepsi ortak paydada buluşmuyor.... farklı merkezlere kayıyor...

1- fotoğarfların benzerliği : herkesin fotoğrafladığı bir kareyi fotoğraflamak benim için bir eksi değil... önemli olan oraya benim gitmiş olmamdır... benim gitmemle beraber artı birkaç farklı kare de çıkarsa eyvallah derim... zaman içerisinde de bir şekilde değerlendirmeye çalışırım... zaten benim için fotoğrafçılık daha çok stok fotoğrafçılığı olduğu için sorun yok...

2- ekipmanın yoruculuğu : fotoğraflıçılığın en önemli tarafı da bu... amatör olsun profesyonel olsun, ekipman ihtiyacı her zaman var... artı bir de koloni içerisinde yaşayan bizler, yine bizler'in elinde bulunan ekipmanlar sebebiyle ya da iş yükümüz sebebiyle ekipman almak zorundayız... önemli olan bir nokta var bunun altını çiziyorum: ihtiyacı olup, mesleki anlamda alanlar haricinde, yine bu ekipmanları görerek ihtiyacı olmadığı halde ekipman alan çok kişi var... oysa ki çoğu zaman 24-105 yeterlidir...

3- değişik yerler görme - keşfetme : imkanlar dahilinde bu mümkün illa grup olması gerekmmiyor... şu var ki: (belki bu sadece benim için geçerli) ne kadar çok işin içine girerseniz, bu tip grupsal aktivitelerden o kadar uzaklaşıyorsunuz.... bir anlamda sizi tatmin etmiyor... benim için ancak, birlikte olmaktan keyif aldığım kişiler olursa bir grup aktivitesi söz konusu... değişik yerlere gitmek de biraz imkan ve fırsat dahilinde olan bir şey; imkan olursa gideriz... gitmekten zevk alırız... yoksa da var olan imkanlarımız, sınırlarımız dahilinde çekimlerimize devam ederiz...

4- aslında gezmeye görmeye dair çok şey yazmışsınız ama günlük hayatın rutini içerisinde ve zorunluluklarımızın çizdiği sınırlar içerisinde bu çok mümkün görünmüyor... gönül elbette ki tahtadan bir kulübede doğa ile başbaşa kalmak isterdi... ama hayatın teoriği ve pratiği arasında bir uçurum her zaman vardır ve bunları yapmaya her zaman fırsatımız olmuyor... ben bunlara ah vah etmektense arada bir hayata açtığım kaçamak pencerelere şükrederim

5- bu arada artı not: benim en az fotoğraf çektiğim zamanlar, grup aktiviteleridir: ) benim için orada önemli olan sevdiğim insanları görmektir... fotoğraf işin biraz bahanesi oluyor... en verimli anlarım yalnız olduğum anlardır...

promete Nickli Üyeden Alıntı

Anladığım kadarıyla fotoğrafçılık, benim gibi sizin için de bir hobi. Gene yazınızdan anlaşılan, bu hobiniz sizi bayağı sıkmış, bunaltmış durumda. Oysa hobinin sözlük anlamı," b

irisinin olağan uğraşı dışında rahatlamak için yaptığı iş, düşkü". Anlamadığım, bu hobi sayesinde görmediğiniz yerleri gezip görmek mi istiyorsunuz? Yoksa hobinizi geliştirmek için Serhan beyin sıraladığı pek çok fotoğraf alanı mevcut..

kesinlikle sıkmış değilim.hiç fotoğraf çemeye vakit bulamasamda gece yatmadan önce elime almam menüsüne bakmam biraz kurcalamam bana yetiyor.onunla olmak bile güzel

mk222 Nickli Üyeden Alıntı

çekmek istediğim fotoğraf.insan kuş vs. gibi kendimizi sınıflandırıp kısıtlamamız gerektiğine inanıyorum.zaman konusunda biraz daha rahat davranıp maddi açıdan kendimi biraz kısıtlamak istiyorum sadece.dediğiniz gibi ne kadar imkanımız varsa o kadar şansımız var ama şansımızı biraz daha arttırıp imkanları sonuna kadar nasıl kullanabiliriz diye düşünüyorum hep.yani bi karadenizde fotoğraf çekmekye neden maliyetleri kısıtlayark yapamıyorum diye kendimi sorguluyorum.normal bi erzak alışverişi ve sadece ulaşım masrafıyla çadırda kalmak yerine neden yüksek rakamlar ödüyerek gitmek zorunda kalıyoruz.amaç fotoğrafsa böylede yerine getirmiş oluyoruz.

Bu güne kadar her alanda başarılı fotoğraf çeken birini görmedim. Mutlaka bir alana yönelme oluyor. Ha ben örnek dışıyım diyorsanız ayrı . Çadır da kalmak herkese göre değildir. Yani siz kendi içinizde kararınızı verip bunu hayata gerçirebilirsiniz. İlk mesaj da da yazdığım gibi imkan varsa şansta vardır yenilikler için.

mk222 Nickli Üyeden Alıntı

çekmek istediğim fotoğraf.insan kuş vs. gibi kendimizi sınıflandırıp kısıtlamamız gerektiğine inanıyorum.zaman konusunda biraz daha rahat davranıp maddi açıdan kendimi biraz kısıtlamak istiyorum sadece.dediğiniz gibi ne kadar imkanımız varsa o kadar şansımız var ama şansımızı biraz daha arttırıp imkanları sonuna kadar nasıl kullanabiliriz diye düşünüyorum hep.yani bi karadenizde fotoğraf çekmekye neden maliyetleri kısıtlayark yapamıyorum diye kendimi sorguluyorum.normal bi erzak alışverişi ve sadece ulaşım masrafıyla çadırda kalmak yerine neden yüksek rakamlar ödüyerek gitmek zorunda kalıyoruz.amaç fotoğrafsa böylede yerine getirmiş oluyoruz.

aslında yüksek maliyetli değil...
çok ucuza halledebilirsiniz...
yol parası + ucuz pansiyonlar + kendin pişir ye...
uzun yol fotoğrafçıları böyle yapıyor...

ben suriye'nin tamamını 150$'a dolaştım
ve ah keşke şuraya da gitseydim diyeceğim bir yer kalmadı....

Serhan Seçen Nickli Üyeden Alıntı

Bu güne kadar her alanda başarılı fotoğraf çeken birini görmedim. Mutlaka bir alana yönelme oluyor. Ha ben örnek dışıyım diyorsanız ayrı . Çadır da kalmak herkese göre değildir. Yani siz kendi içinizde kararınızı verip bunu hayata gerçirebilirsiniz. İlk mesaj da da yazdığım gibi imkan varsa şansta vardır yenilikler için.

her fotoğrafı çekmek derken amaç kendi fotoğraflarım olduğu için sınıflandırmak yapmak istemedim yani.zaten her fotoğrafı çekmeye ne ekipmanım nede kendi kabiliyetim yeter.öyle bir iddam yok.zaten eski ekipmanımda telezoom, geniş açı, portre lensi, takgez lensi derken objektif değiştirirken fotoğraf çekemediğim zamanlar oldu.şimdi tek bir lensim var

Hobi olarak devam edeceğiz sadece

mustafanazif Nickli Üyeden Alıntı

aslında yüksek maliyetli değil...
çok ucuza halledebilirsiniz...
yol parası + ucuz pansiyonlar + kendin pişir ye...
uzun yol fotoğrafçıları böyle yapıyor...

ben suriye'nin tamamını 150$'a dolaştım
ve ah keşke şuraya da gitseydim diyeceğim bir yer kalmadı....

demek istediğim tam buydu.bende hayatıma uzun yol fotoğrafçısı olarak devam edicem.bu fotoğrafçı sınıfını ilk defa duydum bu arada.biraz daha uç olarak kamp olaylarınıda ekleyebilirim.
"en verimli anlarım yalnız olduğum anlardır"...fotoğrafçılığın özeti diyebiliriz bu söze

yok aslında böyle bir sınıflandırma falan yok... kamyon şoförü gibi bişey oldu bu ama sınıflandırma olarak fena durmadı da yalan yok: )
sadece uzun yolculukları ve deniz aşırı seyahatleri kastetmiştim...

dotum size nacizane bir tavsiyem var.
hayıflanmak yerine yarın bir bilet alın... hatta nereye gideceğinizi dahi bilmeyin
gidin otogara, akınızdan bir sayı tutun
30 ise, 30 numaralı perona gidin biletinizi alın, çanta sırtta eyvallah deyin eskişehir'e....

plan yok program yok sebep yok... tek sebep sizsiniz aslında.
bakın bu çok iyi gelecek size...

mustafanazif Nickli Üyeden Alıntı

yok aslında böyle bir sınıflandırma falan yok... kamyon şoförü gibi bişey oldu bu ama sınıflandırma olarak fena durmadı da yalan yok: )
sadece uzun yolculukları ve deniz aşırı seyahatleri kastetmiştim...

dotum size nacizane bir tavsiyem var.
hayıflanmak yerine yarın bir bilet alın... hatta nereye gideceğinizi dahi bilmeyin
gidin otogara, akınızdan bir sayı tutun
30 ise, 30 numaralı perona gidin biletinizi alın, çanta sırtta eyvallah deyin eskişehir'e....

plan yok program yok sebep yok... tek sebep sizsiniz aslında.
bakın bu çok iyi gelecek size...

bu konu bana çok faydalı oldu herkese teşekkür ederim.dediğiniz çok doğru.ben bunca zaman bu düşündüklerimi birileriyle yapmak istediğim ve olmadığı için yapamamışım.yani olsada birilerine bağımlı kalmak veya istediğin gibi olmaması.uzun yol fotoğrafçısıda bende güzel bi sınıf oldu.belgesel ve proje tadında doğaçlama.bir bilet alayım ben
zaten öyle çok bi hırsım veya ispatlayacağım bi şey yok fotoğrafcılık konusunda.sadece beni tatmin eden ve farklı duygulara götüren tanımlayamadığım acayip bi şey

dostum zaten ispat yok... tatmin de yok...
önemli olan hayata pencere açmak...
ve bu açacağınız pencere otogarda

hadi güle güle...

Kararınız hayırlı olsun, iyi yolculuklar diyeceğim de bu, hobi olarak yapmaktan öte bir şey.

promete Nickli Üyeden Alıntı

Kararınız hayırlı olsun, iyi yolculuklar diyeceğim de bu, hobi olarak yapmaktan öte bir şey.

imkanlar dahilinde, zaten zaman ve imkan belli.bu şekilde değerlendirerek olduğu kadar diyelim.bu arada imzama ekledim bile

bence fotograf makınanızı yanınıza almadan bulundugunuz sehrı bır gezın . gözunuzle hayal urunu fotograflar cekın bır mekana birşeyler ekleyin . çıkarın . güneşin dogdugu battıgı yeri degiştirin insanları hayal edın . o zaman tekrar bir dusunun fotograf cekmek için gezilere. buyuk maddı ımkanlara ne kadar gerek var .. ben çözumu tamamen böyle buldum kendimce ...