Bunu bilmek güzel ama bence düşünmek gerek.

Bugün bu sorunun sorulması ilginç olmuş benim açımdan. Aynı soruyu ben de sormuştum çünkü bugün yaşadıklarımdan sonra.

Bu sabah evden çıktıktan sonra, yolda yatan bir hasta ve etrafında sağlık görevlilerini gördüm. Kalp krizi geçirmiş ve kalbi durmuş, onu hayata geri getirmek için yaşam desteği uyguluyorlardı. Onlara tıp fakültesi öğrencisi olduğumu ve yardımcı olabileceğimi belirttim. Az kişilerdi ve zaman kısaydı çünkü. Yardım etme ihtiyacı hissettim, meraklı meraklı izlemekten ziyade.

Sağlık görevlileri iyi olacağını düşündüler ve onların yanına gittim. Ambuyla ilgilenebileceğimi söylediler ve aldım elime ambuyu. Elimde ambu ve hastanın yüzüne bakıyorum, hiç beklemiyordum böyle bir anı .Ambuyla hastaya oksijen pompalarken, 15dk önce yatağımda yattığımı ve şu an elimde bir aletle birisinin yaşaması için bir şeyler yapmakta olduğumu, bu hayatta her an her şeyin olabileceğini farkettim. Ölme riski bu kadar yüksek bir hayatta insanlara verdiğim sözleri, garantisini verdiğim şeyleri hatırlamaya çalıştım. Gerçekten çok boş konuşmuşum. Hiç ölmeyecek gibi yaşıyormuşum da haberim yokmuş.

Aslında uyku sersemliği ile bunları düşünüyor olmam garip bir his uyandırdı ben de. İçimden bir ses ' Ne zannediyordun ki ' diye cevap veriyordu benim sorularıma. Ne zannettiğimi bilmiyorum ama yanlış zannediyormuşum, onu anladım.

Her neyse, yapılabilecek her şeyi yaptık ama kalbi çalışmadı ne yazık ki hastanın. Onu hayata döndüremedik ve üzerine battaniye örtüldü. İlk defa önümde bir hasta ölmüştü. Bu çok kötü bir şey. Dersten kalmaya benzemiyor. Acayip bir olay. Sürekli birilerini iyileştirmeyi öğrenirken, hastalıkları ve tedavilerini öğrenirken, kimse bana hastanın öldüğünde ne yapacağımı söylemedi. Güne 1-0 yenik başlamak hiç olmamıştı. Moral bozukluğuyla köşeyi döndüğümde ' Bu mudur hayat' dedim. O adam yarım saat önce hayatına devam ediyordu tıpkı bizler gibi ve öleceğini bilmiyordu evden çıktığında.
Onun için bir an önce düşünsek iyi ederiz.
Hayat sorulara cevap bulunca anlam kazanıyor bence. Cevabını bulamasak bile sorularımıza cevap aramak da güzel. Ben bulamadım, bulsam da bulduğum cevapla yetinmiyorum, mutlaka daha iyi bir cevabı olsa gerek. Onun için düşünmeye devam edeceğim.