Konu: Giriş seviyesiyle kariyer sizce mümkün mü?

350d ile dahi agzimizi acik birakacak fotograflar cektiler bu dunyada size ornekler de gosterebilirim,fotograf makinanizi gelistirmek yerine kendinizi gelistirmeniz daha dogru bi karar olur sanirim..artik makinayi neden degistirmeniz gerektigini idrak edebilir duruma geldiginizde tekrar dusunursunuz..

Dostum ben super bir fotografci degilim hatta oyle cok bi gecmisim de yok ama bu iste esas gerekenin : cesaret, pes etmeyis ve göz oldugunu biliyorum. Makinen bence gayet iyi. Neyse bu konuda sozu ustatlara birakayim. Eminim size en guzelinden moral vereceklerdir. Zira elinizdeki makine ile harika kareler cekildigini biliyorum.

Şimdi kariyerden kastın nedir bu önemli? Web sitelerine fotoğraf çekmek yada stüdyada aile fotoğraflarıysa elbette yeter.. yok ben 8katlı binanın yüzüne reklam fotoğrafı çekeceğim diyorsan bir hayli kasar seni tabiki.. Daha prpfestonel cevaplar gelecektir muhakkak ama dediğim gibi önemli olan kariyer diye kast ettiğin durum tam olarakk nedir

Elinde 400D ve 18-55 ile çekim yapan o kadar çok "profeyşınıl" adam var ki piyasada... Kendini öyle sandıkları için olanlar ayrı, hakkaten bu sistemle gelin damat çekip ürün çekimi yapıp ya da çeşitli şekillerde para kazananlar var...

İyi ekipman her zaman iyidir. Hem size güven verir hem de karşı tarafın gözünü boyar. Kullanılmayacak dahi olsa! İhtiyaç olmasa dahi!

Elindeki ile para kazanamaz mısın elbetteki kazanırsın. Sadece işi bil. Tekniğin iyi olsun. Ve kendini pazarlamayı iyi yap

Destekleriniz için teşekkürler
Benim asıl amacım kariyer için portre,stüdyo hobi olarak da doğa çekimi ,macro ve kısa metraj film.Çok büyük bişey yok yani ultraprofesyonel işler değil kesinlikle kastım.Biliyorum full framelerin geniş alan kapsamasını falan

Maschinengewehr Nickli Üyeden Alıntı

Benim moralimi bozan sahip olduğum 550D nin başlangıç seviyesi olması.İçimi dürten bir his bu alete ne eklersem ekleyeyim efsane fotoğraflar stüdyo çekimleri elde edemeyeceğim oldu.

"Efsane fotoğraf" algınız/beklentiniz nedir? Dünyanın en iyi elektro gitarını almak, muhteşem sololar atmaya yetmiyor.. Fotoğraf gibi alet kullanımının müzik enstürmanı çalmak kadar yaşamsal olduğu bir sanatta da son analizde durum hiç farklı değil..

Gözünüz, kompozisyon/ışık/renk estetik bilinciniz, diyafram - enstantane - ISO koordinasyonunu doğru kadrajda buluşturan beceriniz iyi olmalı önce.. Ara Güler "Singer dikiş makinesi ile bile iyi fotoğraf çekerim" diyor ise bu ironik sözlerinde anlatmaya çalıştığı bir şeyler olsa gerek..

O beğenmediğiniz 550D; 7D ile aynı sensöre sahip, uygun objektifle ama en önemlisi doğru kullanıcı ile eşi benzeri olmayan fotoğrafları çekebilmenize araç olacak bir gövde..

"Bastırır parayı Mark II, Mark III ya da en babasından başka FF gövde alır, en muhteşem fotoğrafları çekerim" gibi basit değil hiç bir şey.. Kusura bakmayın ama "giriş seviyesi crop makinelere sağlam lens,flaş,stüdyo ekipmanları gibi donanımlarla fotoğrafçılık sizce bir hayal midir?" sorusu abes bir soru.

İsmini hatırlamadığım "dünyanın en iyi macrocularından" denen bir abinin mükemmel fotoğraflar çektiği ekipmanın fotoğraflarını gördüm. Vizontele'de Deli Emin'in yaptığı cihazlar gibi derme - çatma son derece dandini görünen ucuz yollu sistem toplamış abi ve tarihin gördüğü en muhteşem böcek, macro fotoğraflarını çekiyordu o iptidai ekipmanla..

Siz yeterince yaptığınız işte yetkinleşir ve profesyonelleşirseniz "kullanmanız gereken alet gelir sizi bulur".. Ama profesyonelleşmeden (profesyonellik azim sonucu yapılan işten para kazanmak anlamında) avuç avuç para dökerseniz bu işe ve Karun kadar zengin değilseniz, bence hayatınızda tadabileceğiniz diğer güzelliklerden boş yere fedakarlık etmiş olursunuz. Yoksa "ben en pahalısını alayım, bu sayede profesyonel olurum, iş beni bulur" zannı, kanaatimce korkunç bir yanılgıdır..

Selamlar, saygılar..

Slm Arkadaşlar,

Fotoğraf ile ilgili teknik detaylar elbette önemli ancak asla en önemli değil. Ekipman seçimi bu anlamda iyi fotoğraf çekmenin birinci önceliği değildir. Büyük fotoğraf üstadımız Ara Güler bu konuyla ilgili şöyle güzel bir söze sahiptir. “En iyi makine en iyi fotoğrafı çekseydi, en iyi daktilo da en iyi romanı yazardı.” Bu söz bu konuyu en iyi şekilde özetliyor bence. Vizörünüz, objektifiniz, flaşınız fotoğrafı rahat bir şekilde oluşturmanızda yanınızda birer araç ancak fotoğraf; vizörün arkasındaki göz ve onun bağlı olduğu görsel bir düşünce becerisinin ürünüdür.
Bu sözler Alıntıdır,
Ama olayı en iyi şekilde anlatıyor.

Giriş seviyesiyle çocuk da yapılır kariyer de

Dostum bende senin gibi başlangıç seviyelerindeyim.. Heves hepimizde var.. Fakat önce makineyi tanı.. Yapabileceklerini gör.. Öyle bir konuma gel ki tamam artık hamdım , piştim , hamd olsun de.. Şahsen ben 550'den duman çıkmadan değiştirmeyi düşünmüyorum.. Fotoğraf dünyasını kavrayamadım ki makineleri kavrayım..

Buradan 350d ile çekilmiş fotoğrafları incelerseniz bir fikir verir sanırım.
Full-size sample photos from Canon EOS 350D
Daha kaliteli lens alabilmek için 600d mi satıp 400d aldım Sadece hobi olarak uğraştığım için bana fazlasıyla yeten bir body 400d. Amacım ilk aşamada kaliteli lensler edinip ilerde sadece body değiştererek yola devam etmek. Arkadaşların da belirttiği gibi 550D sizi uzun süre idare eder. 550D yi değiştirmek yerine daha kaliteli lenslere yönelirseniz daha sağlıklı bir seçim olabilir bence.

ilbey666 Nickli Üyeden Alıntı

Giriş seviyesiyle çocuk da yapılır kariyer de

+1 Bu konuda daha ne söylenebilir ki

Cok yakin zamana (bir kac ay oncesine) kadar 350D benim yedek makinemdi, hanim kirdi 450D aldim. Hani sunu yanlis anlamayin imkan yuzunden falanda degil 5D MK II'de 7D'de var. Her birinin amaci kullanim yeri ayri.

Gunduz oturup disarida cekim yapcaksam yeterli isikta, acelem olmayan cekimler yapiyorsam 7D yerine tercih edebiliyorum 450D'yi hafifligi yuzunden. Veya bir kac is ayni anda yapiliyorsa esim 450D de studyoda da cekim yapiyor.

Kisaca her makine ile profesyonel is cekilir. Profesyonel is demek para kazanacaginiz istir. Ama her konu her makine ile cekilemeyebilir. Makinenizi iyi tanimak neyi cekip neyi cekemeyeceginizi bilmek, makineye, lenslere, isiginizi arttirmak is aldiginizda husrana ugramamaniz icin yeterlidir. Bugun eger manule netleme konusunda sikinti yasiyorsaniz bir spor karsilasmasinda xxxD serisi makineler le sorun yasayabilirsiniz. Tiyatro oyununu cekecekseniz yardimci isik kaynagi kullanamayacaginiz icin noise sizi tatmin etmeyebilir. Ama disarida veya studyoda yani isigin yeterli oldugu bir alanda bir portre cekecekseniz zamanla yarismiyorsaniz elinizdeki ekipmanla her fotografi cekersiniz.

Sonucta kullandiginiz sistemin fotograf kalitesi 7D ile birebir aynidir. Ayni sensor ayni algoritmayi kullanir.

Dolayisi ile makinenin boyu degil islevi onemlidir. Ama daha da onemlisi sizin o islevlere ne kadar hakim oldugunuzdur.

Saygilar

ilbey666 Nickli Üyeden Alıntı

Giriş seviyesiyle çocuk da yapılır kariyer de

Selam,

Arkadaşımız güzel bir konuya değinmiş. Özellikle son yıllarda ülkemiz insanının kendince fotoğrafçılıkla bir şekilde tanışma fırsatı bulmuş pek çoğunun düşüncelerini dile getirmiş. Öncelikle kendisini bu medeni cesareti için kutlamak istiyorum.

Şimdi sorduğu soruya ve içerisine düştüğünü düşündüğü açmaza kendi bakış açım çerçevesinde çözüm sunmaya çalışayım. Bu anlamda da kendimden örneklemeyle konuya girmek istiyorum.

Uzun yıllar grafik tasarımcı olarak çalışan bir kişi olarak adına fotoğrafçı denen kişilerle 1983 yılında ilk ürün çekimi yapmak üzere gittiğimiz bir stüdyoda tanışmıştım. O yıllarda bildiğiniz üzere adına DSLR denen digital fotoğraf makinaları neredeyse yok gibiydi. Şimdi tam anımsamıyorum ama varsa bile bu kişiler kullanma ihtiyacı duymazlardı. Kullandıkları fotoğraf makinaları dia pozitif film kullanarak çekim yapan türden makinalardı. Saatler süren ürün çekimleri süresince ben bu kişilerle gerek meslekleri üzerine gerekse de genel anlamda uzun uzun sohbetler yapar karşılaştıkları zorlukları, üstesinden gelme yöntemlerini ve en önemlisi de içerisinde bulundukları iş alanının psikolojik ve sektörel bakış açısını kavramaya çalışırdım. O yıllarda bilgisayar kullanımının da bugün olduğu gibi yaygınlaşmamış ve hatta günümüz koşullarına göre oldukça ilkel olduğu düşünüldüğünde içerisinde bulunulan durumu da varın artık siz düşünün.

Fakat özellikle ilgimi çeken bir durumu da es geçmeden belirtmek istiyorum. Gerek o yıllarda gerekse de sonraki yıllarda tanıştığım ve ortaklaşa iş yaptığım tüm fotoğrafçıların neredeyse ortak bir özelliği vardı. Alanlarında eğitim almış olmaları. Bu durum azımsanmayacak ölçüde önemli ve hatta bir anlamda zorunluydu. Eğitim almayan kişilerin de sektörde olması durumunu da es geçmeden belirtmek istiyorum. O kişilerin de ellerine fotoğraf makinalarını alabilmeleri için ustalarının yanında rahle-i tedrisattan yani Türkçesiyle ustalarından bilgi, deneyim ve birikim edinmiş olmaları önemli bir zorunluluk hatta gereklilikti.

Daha sonraki yıllarda digital fotoğraf makinalarının yaygınlaşması ve fiyatlarının önceki makinalara oranla satın alınabilecek düzeye inmesiyle birlikte ve bunun yanında cep telefonlarına bile kamera ve fotoğraf özelliğinin eklenmesiyle toplumun belirli bir kesiminin herhangi bir eğitime ve bilgi birikimine gerek duymadan gerek özenerek, gerek heveslenerek gerekse de kişisel meraklarından bu makinaları satın almalarıyla toplumda fotoğraf çekme ve bu yöne ilgi duyma isteği oldukça arttı. Bu durum aslında hobi anlamında yaklaşıldığında oldukça olumlu ama profesyonellik anlamında kesinlikle olumsuz bir durum oluşturur. Kişisel hevesleri ve istekleri kırmamak anlamında konuyu daha ileri götürmeden yüzeysel olarak geçmek istiyorum.

Diğer bir nokta ise kendisini fotoğraf çekmeye istekli olarak gören bir kişinin hangi tür fotoğraf çekim tekniğini kendisine yakın bulduğu da önemlidir. Örneğin ben;

- Doğa ve Manzara çekiminde başarılı mıyım..? Hayır...
- Portre çekiminde başarılı mıyım..? Hayır...
- Kuş, böcek vs. çekimlerinde başarılı mıyım..? Hayır...
- Makro çekiminda başarılı mıyım..? Hayır...
- Ürün çekiminde başarılı mıyım..? Evet...

Şimdi ortaya şu durum çıkıyor. Ben size örneklediğim tarihten bu yana öncelikle işim gereği bulunduğum ortamın havasından, suyundan, etinden ve sütünden etkilenmişim. Bakış açımı, düşünce biçimimi, davranış şeklimi ve hatta çalışma biçimimi bu yöne kanalize etmişim. Elime herhangi bir şekilde fotoğraf makinasını aldığımda şartlanmışlığım gereği ürün çekimi moduna giriyor ve o yönde hangi çekim yöntemlerinin, hangi uygulama biçimlerinin gerektiğine otomatik olarak karar verebiliyor ve anında uygulayabiliyorum. Bakın bu önemli. Çünkü bazı hareketlerin doğallaşması gerekiyor. İnsan su içerken eline aldığı bardaktaki suyun nefes borusuna gidip gitmeyeceğini düşünmez. İçerisinde su bulunan bardağı eline alır, ağzına götürür ve ihtiyacı olduğunu hissettiği kadarını içer. Elindeki bardağı aldığı yere koyar ve uzaklaşır gider. Herhangi bir kişi için fotoğraf çekimi de bu şekilde olmalı. Eline makinayı aldığında hangi düşünce biçimiyle haraket edeceğini, yaşamın hangi karesini yakalayacağını, konuya nasıl yaklaşacağını, sonucun ne olacağını saatlerce düşünmeye gerek duymadan anı yakalayabilme isteği, becerisi ve azmi ile davranmalıdır. Durum böyle olunca su içmek, yemek yemek gibi doğal olan davranış biçimi fotoğraf çekme anlamında da aynı etki ve istek doğrultusunda ortaya çıkar. Sırıtmaz, emanet durmaz, itici gelmez.

Öncelikle amaç, kişinin hangi alana eğiliminin olduğunu belirlemesidir. Öncelikle düşünmek, sonrasında denemek, sürekli paratik yapmak, yanılmak, düzeltmek, incelemek, eleştirmek ve sonuç olarak doğruya yönelmek. Sürekli tekrar, sürekli deneme, sürekli düşünme ve yorumlama. Bu arada işin teorik yönünün de es geçilmemesi birinci öncelik olmalıdır. Teori olmadan bilgi birikimi yaratılmadan pratik doğruluğu yakalamanın da hayal olacağını ya da en iyimser yaklaşımla uzun bir süre alacağını hatta sonuçta hüsrana yol açabileceğini de unutmamak gerekir. Bu anlamda digital makinaların fotoğrafçılığa gönül verme sevdalısı olan kişiler için önemli bir yararının olduğunu da düşündüğümüzde okuduğunu uygulayabilen, uygulamanın sonucunu hemen alabilen bir kişinin biraz gayret, biraz azim, biraz istek ve en önemlisi de biraz düşünme ve yorumlamayla bu işin altından kalkmaması için herhangi bir neden göremiyorum.

Fotoğrafçılık sanatına yıllarını adamış Ara Güler gibi değerli ustalarımızı örnek olarak verirken o kişilerin içerisinde bulundukları yapının da göz önünde bulundurulması gerektiğini düşünüyorum. Ara Güler gibi üstatlarımız;

- Bugün canım sıkıldı makinayı elime alıp etrafı fotoğraflayayım da rahatlayayım...

türünden bir düşünce yapısıyla ortaya çıkmadılar. Onlar yaşamın kendi doğallığından ve işlerinin bir parçası olduğundan yola çıkarak bu güne geldiler. Onlar işlerini yaptılar. Yaptıkları işleri de ciddiye aldılar. Bu işe yaşamlarını adadılar ve karşılığında şu an bizler onları bu başlık altında örnekleme durumunda olduk. Asıl yapılması gereken bu saatten sonra bizlerin o kişilerin önüne geçmek için hangi işi ne kadar ciddiye alacağımızsa eğer işte konuya bu şekilde yaklaşmak bizleri onların belki bir adım önüne geçirir diye düşünüyorum.

Amacım bu anlamda ve bir anlamda kimseyi kırmak, üzmek ya da itmek değildir. Bu alanda hepimiz aynı Canon'un vizöründen bakanlarız. Önemli olan dünyaya baktığımız o vizörün çerçevesinden neyi ne şekilde gördüğümüzse eğer bakışımızı, algımızı, yorumlamamızı ve komut vereceğimiz parmağımızı hangi noktada, hangi alana, hangi düşünce ve bakış açısıyla yöneteceğimizdir.

- Çünkü insan neyi ne kadar biliyorsa onu o kadar yapabilir...

Saygılar...

iş makinede değil çekende 550d demişsin senin makinenden düşük veya alt seviye makine kullananlar ne yapsın?

Melih Yongacı Nickli Üyeden Alıntı

Örneğin ben;

- Doğa ve Manzara çekiminde başarılı mıyım..? Hayır...
- Portre çekiminde başarılı mıyım..? Hayır...
- Kuş, böcek vs. çekimlerinde başarılı mıyım..? Hayır...
- Makro çekiminda başarılı mıyım..? Hayır...
- Ürün çekiminde başarılı mıyım..? Evet...



- Çünkü insan neyi ne kadar biliyorsa onu o kadar yapabilir...

profesyönel = bu işten aldığı paranın hakkını veren ve para kazanan insan.

birde ustalar diyorki "fotoğrafı makine çekmez, siz çekersiniz" ondan önemli olan makineni tanımak ve kendini geliştirmiş olmak. bu işten para kazaniyorsaniz kazandıktan önce / yada kazandıktan sonra kesinlikle daha kaliteli bir body e ihtiyacınız var. neden derseniz makinenize biraz hakim olduysanız elinizdeki 550D nin düşük ışık koşullarındaki elde çekimdeki etkisini az çok biliyorsunuzdur.

ışık az olur enstantaneyi uzatirsiniz. süreyi uzatmanız titretme riskinizi arttırır. süreyi kısaltmak için ISO yu arttırırsınız. bu sefer titretmezsiniz ama grenleri çok olan çamur gibi bir fotoğraf çekersiniz.profesyönel seri makinelerde bu tarz sorunları yaşamamanız daha muhtemel olduğu için düşük ışık koşullarında objenin haretketli olduğu tripod kulanma şansınızın olmadığı elde yapacağınız çekimlerde o zaman kafanizi duvarlara vurabilirsiniz sinirden

yoksa gündüz çekiyorsaniz yada ışık zaten yeterli ise yüksek çözünürlükte baskı da yapmıyorsanız. her makine aynı işe hizmet eder.

birde önemli diğer bir husus makineden haricinde ek ekipman.
- stüdyo flashları
- harici flashalar
- lensler

vs vs

Elindeki makine çok çok iyi bir makine.

Şu an ne istediğini bilmeyen ve fotoğraf, kısa film tarzı düşüncesi olan herkese önerdiğim bir makine.

Zira yok yok. Bir tek FF değil

Benim 400D makinem ile mutluyum.
Zira hobi olarak yapıyorum, bazı konularda piyasada "profesyonelim ben" diyen tiplerden çok daha fazla bilgiliyim.
Ama bu beni "über süper fotoğrafçı" yapmaz. Çünkü öyle olduğumu ben düşünmüyorum.

Zaten arkadaşlar her şeyi anlatmış.
Bu iş aslında elinizdeki cihazı ve konuyu ne kadar iyi tanıdığınıza bağlı.

Bir de şöyle bir durum var.
Şimdi çevrenizdeki kitle amaçtan çok aracı konuşuyorsa (fotoğraftan çok makineyi) rahatlıkla sizin aklınıza girebilirler ve de daha çok para harcayıp daha iyi bir makine aldığınızda da her şeyin sihirli değnek değmiş gibi bir anda değişeceğini düşünmenize yol açabilirler.

Sakın öyle bir şeyi aklınıza bile getirmeyin.

En basitinden bendeki 400D yi görenler "Ooo eskidi o artık." diyebiliyor hepimize diyorlar

Evet, eski bir makine, ama şu an senin elinde tuttuğun o cihazdan çok daha önce vardı ve de insanların hayalini süsleyen makine idi.

O zamanlar da 300D kullanıcılarına "Hacı bi 400D olacaktı bir de üfff...." geyiği yapılıyordu

Bunun bir sınırı yok. Her gün yeni makineler çıkıyor. Teknolojiyi takip etmekten AN'ı kaçırıyor insanlar.

"O AN" karşına çıktığında inan elinde hangi makine olduğuna bakmıyor. Yakaladın, ya da yakalayamadın. Hepsi bu.

Bir arkadaşım 650 liralık gövde ile fotoğraf yarışmalarında 10'larca derece ve sergileme aldı. 6 yıl boyunca aynı gövdeyi kullandı.
Apsc bir gövde ve afsi, wb ayarı, iso performansı kötü bir gövde.

O kadar alışmışız ki istediğimize ulaşamayınca elimizdeki ekipmanı suçlamaya. Olay tamamen ışıkta bitiyor aslında. Işığa hükmetmek lazım.
Kendimizi geliştirmemiz, zorlamamız lazım. Bol bol okumak, fotoğraf izlemek, pratik yapmak lazım. Bunu yaparsak herhangi bir ekipman ile çok iyi işler başarabiliriz.