Derdini tasanı anlattıktan sonra kimseye zarar gelmeyeceğini anlayan görevli ya da her kim olursa olsun anlayışla karşılanabiliyorsunuz.

Örnek1: Sirkeci garındayım. Ortam çok güzel. Güneş te yerinde. Bu konuları bildiğimden ilk önce müdür odasına uğrayıp fotoğraf çekmemde bir sakınca var mı diye soruyorum. Soruya soruyla karşılık alıyorum "Ne çeeceksin, Neden?" kendim için çekiyorum. "çek bakalım." deyip gülerek karşılık verdi. Sorun yok. Dışarıdan geçen bir görevli çekim yapmak yasak dedi ama isterseniz müdüre sorun izin aldım dedim. Tamam o zaman deyip yoluna gitti. Ondan sonra aynı şeyi bir daha yaptım ve yine olumlu karşılandım. Artık soru sormadan girip çekiyorum bekleme salonunu ya da treni, o manzarayı.


ankara'da nereye baksam karşıma ya bir devlet ya da askeri bir bina çıkıyor. Çekim yapmak zor. Alışveriş merkezi önünde bile çekim yaparken GBT miz alınmıştı arkadaşımla. Çektiğimiz şey de Atlas dergisinin sessizce dön etkinliği vs. ydi.

Mogan gölünde çekim yapacam güvenlikçiler geliyor(AKP döneminde) Basın mı? yasak diyip başımda dikiliyor. İlk başta anlamıyorum sonrasında ne saçmalıyor lan bunlar deyip içten içe gülüyorum. Bir kere daha olsaydı bu basın mı sözü cevabım hazırdı. Onların görevi de pis mogan gölünün fotoğraflarının çekilmemesiydi. Allahtan ornitocular uzun namlulu tüfek olarak taşıdıkları 400-800mm arası lensleri göstere göstere çektiler de onlar da anladı biz de kurtulduk.

Daha çok hikayem var böyle ama şimdilik bu kadarı bile yeter galiba.