Fotoğraf yarışmaları güzellik yarışmaları gibidir. En ilginç olanı üçüncü olur. Uzlaşma gereken yerde genelde sıkıcı olan kazanır.

Fotoğrafın oluşum süreci: Obje, objektif ve TIF.

Fotoğrafını seçmeyen, daha iyisini çekemeyecek fotoğrafçıdır.

Esas çeşitliliği tüm fotoğrafları tek ve sabit optikle çalışmak getirebilir. 50mm ile iç mekana ayrı, peyzaja ayrı çözüm getirmeniz gerekir.

Fotoğrafçı sorun yaratan kişidir. Çalıştığı mekanda, kullandığı ekipmanda, seçtiği fotoğrafta yarattığı arıza kadar vardır.

Herkesin artık fotoğraf çekiyor olması iyi bir şey. Bu işin çok da kolay olmadığının anlaşılması beklenir, değil mi?

Fotoğraf çekmenin saati yok, yeri vardır; öğle ışığında iç mekanlar/derin gölgeler, gecenin yapay ışıkları...

Çekeceğim deyip gerçekten çekebilen ile sadece çekebildiğinde fotoğrafını getirip gösteren bir değildir. Profesyonelliği küçümsemeyelim!


İsimlendirilmemiş fotoğraf giren bilgisayar iflah olmaz, sahibinin de arşivi olmaz.


Sofistike fotoğraflar için anlaşılmaz bulunmayı; sade fotoğraflar için sıkıcı bulunmayı göze almaktan başka yol yok.

Fotoğrafta güzelliği arayanlar İstiklal caddesini kar yağarken, ‘gerçekliği’ arayanlar kar erirken çekerler!

İyi fotoğraf hayal gücünü çalıştırır, sonunda daha iyisi doğar. Kötü fotoğraf çölde kalmak gibidir, iyisini hayal etmek gitgide zorlaşır.