Konu: Forum kullanıcılarına ve Yasakcı zihniyete sahip forum yöneticilerine açık mektup

HaDeS Nickli Üyeden Alıntı

Fakat dün gördüm liseli çocuklar hep bir provokasyon peşindeler.. Umarım hepsi geçer.

Sevgili Mustafa, bu konuda ülkenin pek çok yerinden, aynı gözlemi alıyorum....
Oyun zannediyor bu çocuklar....
Daha düne kadar gazete okumayan, dünya ekonomik, politik ve siyasi tarihi hakkında bir cümle bilmeyen gencimiz, bir gecede politik hale gelmiş...
Şaka bunlar....
Ortaya konan sadece ergenlik dönemi hormonlarının dışa vurumu....


Dün bir Fransız-Türk arkadaşım ile görüşüyordum...
Kendisi belli bir yaşa kadar Fransa'da büyümüş, gençlik yıllarında Türkiye'ye gelmiş...
Ona bu durumu sordum..
Zira Fransızlar bu konularda dünyanın en gelişmiş ülkesi....
Cevabı çok enteresan idi...

- Bence tepki güzel birşeydir....

Peki dedim, sizdeki ile bizdeki aynı mı..?

- Yok, biz Fransa'da herşeye karşıyızdır... İyi de olsa kötü de olsa, önce itiraz eder... Sonra tartışır analiz eder.... Ondan sonra işimize gelirse, kabul ederiz...

Yani, biriktir sonra kus gibi bir durum yok...

- Evet.... Bizde anın da tepki olur... Saç saman birbirine karışmaz...

Peki tepkinin doğası nasıldır..? Bizdeki gibi serbest midir?

- Kesinlikle hayır... Herşey organizedir... Zaten herkesin evde bayraklarından t-shirtlerine kadar tüm malzemeleri hazır bulunur... Ve ne istenildiği, nasıl istenildiği ve olayların nereye kadar devam ettirileceği belirlidir... Son derece organizedir.. Ortak basın bildirileri vs...

Peki, bu eylemi o gözle bakarsan nasıl görüyorsun...?

- Başıboş, hedefsiz....

Kendisinin anlattığına göre daha yeni, bir başka Fransız arkadaşı, gruplara bu konuda "danışmanlık" yapmaya başlamış....


Başından beri ifade ettiğim gibi:

- sadece işimize gelmeyene,
- sadece dolduruş ruhu ile,
- hep "sadece bu değil öncesi de var..." söylemleri ile,
- kontrolsüz,
- hedefsiz,
- belirli bir amaç olmaksızın,
- dolduruş yolu ile kontrollü,
- iletişim kaynaklarını sorgulamaksızın,
- ne aradığını bilmediği için nerede duracağı da belli olmayan,
- kar/zarar hesabı yapılmamış,

eylemler, MAALESEF, sonuçta başarısızlığa mahkumdur.. Geriye ise kalan sadece bir "hoş sedadır"..

Çünkü eylemin karşı tarafının "muhatap alacağı" kimse yada kimseler yoktur....
Çünkü eylemin yazılı bir amacı yoktur... Eylem sürekli bir hortumun konum değiştirdiği gibi amaç/hedef değiştirir...
Çünkü eylemin kendisi KAOTİK bir yapıdadır.... Yeni düzenden uzak, kendi içinde küçük gruplarda düzenli...
Çünkü eylem bir süre sonra çözülmeye mahkumdur....
Çünkü politik, siyasi, ekonomik ve tarih bilgisi/geçmişi olmayan göstericiler gelen eleştirilere sadece "klişe tepkiler" verirler...

Bu yazdıklarımın aynısını forumdan "gerçek anlamda bilgi ve kültür sahibini olduğunu düşündüğüm" arkadaşlarımla da saatlerce konuşuyorum ve tartışıyorum..
Onlar da "üzülerek" aynı fikirdeler..


Bu sebep ile dostlarım, önce okuyalım....
Örneğin sorduğum hiç kimse gezi parkı projesinin temsili halini görmemiş... Sonunda da karşı çıkacak olsak bile, daha neye hayır dediğimizi bilmiyoruz...
Ulusal menfaatlerimizin anlamını bilmiyoruz...
Yurtdışına mailler atılıyor, aklınız alıyor mu.... Yabancı haber kaynakları bizim yerli haber kaynaklarımızdan çok daha kaliteli ve de efektif bir ağa sahiptirler...
Kendi ülke gerçeklerimizi unutup, onların bize geçirdiği gömleklerin rengi ile konuşuyor, naralar atıyoruz...
Arap Baharı ile ortak görülen bir Türk Baharı konuşuluyor...
Ne duruma düştüğümüzün farkında mısınız...
Dünyanın belki yarısı bizi zaten Arap gibi hayal ediyordu, şimdi birde onlarla eş koşuluyoruz...

Aslında tarihte hep olduğu gibi kendimiz edip kendimiz buluyoruz...

Unutmayalım, Tarihte Türk devletleri hep iç hesaplaşmalar ile yıkılmıştır, savaşlar ile değil....


Evet, hükümet, yerel idareler, polis hep hatalar zincirinin halkası olmuşlardır....

Ama bu haklı olduğumuz davada, hata yapma lüksünü bize vermez...
Davanın kutsallığına zarar vermeye kimsenin hakkı yoktur..


Sevgi ve saygılarımla...

sevgili dostum, Vefa;

ellerin dert görmesin.

toplumsal hareketin olması gereken çıtayı çok güzel derlemişsin. uzun yıllar her kesimin her etniğin her taraftarın bir çok eylemine "diğer taraf" olarak içinde bulunma ve tecrübe edinme fırsatım oldu. 500e yakın belki daha fazla gösteri ve eylemden bahsediyorum.
hemen hemen hepsi şenlik havasında geçti.

neden?

çünkü belli bir amacı ve sistematiği vardı. açık alanlarda yapılacak gösteri ve oturumlar öncesinde diyaloğa açık olunduğu için (buna rijit kabul edilebilecek grupları da dahil ediyorum) gösteri öncesi eylemin ne kadar süreceği, kullanılacak güzergah, belki amacı hakkında karşılıklı toplantı yapılır. buna göre herkes ne yapacağını önceden bilir.

analizini yaptığın gibi buradaki resme baktığımızda çok güzel bir cümle kullanmışsın. "kendi içinde düzenli ama geneli düzensiz kalabalık" şeklinde olunca maalsef belli bir grup lideri ve muhatap bulunamayınca doğal sonuç olarak kendi içinde ve dışında kaotik bir yapı olarak hayat buldu.

boyabadanaci Nickli Üyeden Alıntı

Unutmayalım, Tarihte Türk devletleri hep iç hesaplaşmalar ile yıkılmıştır, savaşlar ile değil....

yine analizinde belirttiğin gibi, fayda / zarar hesabı yapılmadan, sonucu ve bu muhtemel sonuçlara bağlı başarı ve başarızılık senaryoları hazırlanmadığı için ekonomik zararları çok fazla oldu. ekomoik zararın yanında sinir harbi ile beraberinde anlayış kaybı yaşandı her kesimde. bunun da neticesi olarak arkadaş arkadaşa darıldı, toplum yine kendine cephe aldı.

her zaman türkün türkten başka dostu yoktur diyoruz ama gördük ki uygun koşullar altında türkün türk kadar çetin düşmanı da yok!

not: türk kelimesinden etnik köken değil, ulusal yapıyı oluşturan bu ülkenin tüm vatandaşlarını kast ediyorum.

biz birbirimizi sevemezsek, anlayamazsak, sahip çıkamazsak kimse çıkmaz....

bu toplumsal hareketin özünde ben şunu görüyorum. "iktidar olabilirsin, çoğunluk da olabilirsin ama bu ülkede biz de varız. bizi de dinle!"

çok da haklı bir düşüncedir.

demokrasi çoğulcu veya çoğunlukçudur. asıl ideal olanı çoğulcu olsa da bizim ülkemiz başta olmak üzere çoğu ülkede çoğunlukçu yapıda uygulanır. bunun sonucu uygulamada çoğunluğun azınlığa hükmetmesi gibi yorumlanabilir. oysa çoğulcu demokrasi daha hümanisttir. çoğunluk karar alırken azınlığın taleplerini de her kararında dinler, düşünür ona göre kararında pay verir.

güzel bir cümle dolanıyor bu sıralar: "düşündüğüm gibi düşünmek zorunda değilsin ama düşünmek zorundasın!" bunu biraz daha genişletmek ihtiyacı hissediyorum. slogan olduğu için kısa kesilen bir cümlenin devamında şu da olmalı. beni dinlemeni ve anlamanı istiyorum. hepimizin menfaati için buna ihtiyacımız var.

ötekilerin olmadığı, bizlerin olduğu bir toplumun bireyi olmayı öğrenebiliriz inşallah....

saygılarımla....

caginanil Nickli Üyeden Alıntı

Polis müdahalesinde kendini savunan grupları ve eylem alanlarına girmemesi için mücadele veren bilinçli kitleyi ayrı bir yere koyuyorum ama ergenlik çağındaki gençlerde polise karşı koyma bir cesaret yarışına dönüştü.
Bu eylemlerle bunu çok ayrı incelemek lazım hatta ortaokul lise dönemindeki bu çocuklar üzerine tez bile yazılır.
Ekibimde sinema eğitimi verdiğim liseli çocuklar var olayın ciddiyetini idrak edebildiklerini sanmıyorum dün survivor nihat doğan paylaşan çocuklar bu gün panzer nasıl etkisiz hale getiriliri tartışıyorlar.
Bu çocuklar yıllarca babaların amcaların dayıların 68 de 78 de sağ yada solda ülkeleri için nasıl mücadele verdiğini (kahramanlık hikayelerini) dinleyerek geçirmişler ama aynı ana babalar tarafından politikadan uzak tutulmuşlar. (bu çoğu üni öğrencisi için de geçerli)
Bunun üstüne sosyal hayattan kopuşlara neden olan 6. sınıftan itibaren dersaneler özel dersler testler ev ödevleri. Bilgisayar oyunları (GTA duvar yazısı şaka değil.)
Hiçbir politik eğitimi olmayan gençler en kolay anarşizme politize oluyorlar çünkü kuralları basit anlaşılması ve savunulması kolay. (forumdaki anarşist arkadaşlarım alınmasın aşşağılamak yada değersizleştirmek için söylemiyorum anarşizm üzerine oldukça okuma yapılması gereken felesefi altyapısı olan bir siyasettir.) . Bu çocuk olaylar başlamadan önce make love yazıp çifleşen sinek fotoğrafı paylaşıyodu şimdi çatıştığı alanın tepeden çekildiği fotoğrafı paylaşıp "dünyanın bütün devletleri katildir" yazıyor.
Gaz yemek polisle çatışmak ergenler arasında onur gurur meselesine dönüşmüş durumda dün meydanda birbirlerine bacaklarındaki yaraları gösteren 15-16 yaşında bir tayfa vardı boş biber gazı kapsulleri en değerli hazineleri o heycanı görmeniz lazımdı yarım saat aralarında dolaştım içim bi tuaf oldu. Şu an alanları korumak için barikatlarda bekleyen sağ duyulu eylemicilerin yaptığı şeyi algılayamıyolar gerçekten anlayamıyolar.
Ama kalkıpta bütün çatışmaları ergenlerin üstüne yıkmak doğru değil onlar sadece cesaretlerini kanıtlama peşinde.
1 günde çözülecek meseleyi inat yüzünden bu kadar uzatırsan yerli, yabancı, resmi, özel bir sürü odağın fayda sağlamaya çalışmasına engel olamazsın.

vefa'dan sonra bir imza da benden. sevgili anıl, gerçekten geniş görebildiğin için tebrik ediyorum seni.
en zorlandığım zamanlar 13-18 yaş arasını yönlendirmeye çalıştığım zamanlardır. çünkü herkes sivrilmeye kendini ve cesaretini ispatlamaya, eski tabir ile rüştünü ispatlamaya çalışıyor.
18-25 arası yine hareketli ama biraz daha diyaloğa açık.
25-35 arası heyecanını kaybetmemiş ama çok güzel diyalog kurabiliyor.
35 ve üstü ise tam fikir adamı oluyor genelde. otur saatlerce sohbet et.