Şimdi Tünellere tekrar geri dönersek çok kısa bir mesafeye sokuyorlar. Bazı yorumlara göre bu tüneller gerçekleri değil bazılarına göre ise biraz daha genişletilmiş. Fakat ne olursa olsun o anı yaşamak farklı birşey. Ben asansörde bile çok sıkılan daralan bir adamım ama bu kadar kilometre gelmişim bir deneyeyim dedim. Arkadaşlar girme falan dedi ama denedim.

Gerçi tam belli bir noktada öndekiler sıkıştık falan deyince arkaya gitme imkanıda (arkamda insanlar var) olmayınca daralmadım değil. Birde büyük makineyle girme gafletinde bulundum hata ettiğimi anladım. Zaten acaip bir sıcaklık ve boğucu bir nem vardı. Neyseki ışığı gördük ve çıktık. Girmeyen çok insanda oldu ama orada o mücadeleyi nasıl vermişler acaip bir şey...

Daha derinlerde (o bölümler kapalı) mutfaklar vb. varmış. Anlatılana göre mum, ateş oksijeni tükettiği için pil bulma imkanı olmadığı için (para yok, malzeme yok) genellikle bu tünellerde ve içinde karanlıkta yaşanmış. Bu yoktukta ABD yi dize getirmek gerçekten övgüye değer hele hele o kadar insanlık dışı davranışlara karşı (Gaz, kimyasal silah, B52 uçak bombaları, napalm bombaları, modern techizat, ve sivil halka yapılan işkenceler) Savaş kısaca zorunlu olmadıkça tam bir cinayet...