CanonTURK İstanbul Avrupa Yakası Üyesi
Status
Offline
okanakosman Nickli Üyeden Alıntı
Öncelikle şehidimize Allah' tan rahmet, geride kalanlara başsağlığı ve sabırlar dilerim. Yalnız içimde kalan bir şeyi söylemek istiyorum. Her şehit haberinden sonra Vatan sağolsun denmesinden artık nefret etmeye başladım. Hiçbir can dünyada ki herhangi bir yerden değerli değildir. Ayrıca bu canların yitip gitmesi sonucu Vatan ne yazık ki sağ olamamaktır.
Bir ananın evladına sarılması nedir bilir misiniz? işte o sarılmayı tekrar yaşayamacak olduğunuz bir düşünün. O zaman kimin sağ olmasını isteyeceksiniz.
Not: Erman sen hatırlattığın için yazdım sen aracı oldun yanlış anlama sakın.
Yok Okan yanlış anlamam, seni tanıyorum çünkü..
Ancak benim görüşüm bu.. Başta kendim olmak üzere bu vatan için gözünü biran kırpmadan canını verecek milyonlarca insan var.. Vatan dediğin kişiden kurumdan oluşmuyor.. bu hep böyleydi ve böyle kalacak Allahın izniyle.. Bizi biz yapan da bu...
Onlar dönem dönem gelir giderler, ama bizim içimizdekileri değiştiremezler.. bugün bir savaş çıksa sen gör yine Türk halkını.. Değmeyen vatan değil kişi ve kurumlar.. konu vatansa gerisi teferruattır... Belki biz gün yüzü görmeyiz elimizdekilerden oluruz ama geleceğe evlatlarımıza onurla, gururla yaşayacakları bir memleket bırakmak için elimizden geleni yapmalıyız..
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır parlayacak!
O benimdir, o benim milletimindir ancak!
Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül... ne bu şiddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal.
Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklal.
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım;
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
Garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar.
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imânı boğar,
'Medeniyet!' dediğin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş, yurduma alçakları uğratma sakın;
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.
Doğacaktır sana va'dettiği günler Hakk'ın,
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
Bastığın yerleri 'toprak' diyerek geçme, tanı!
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehid oğlusun, incitme, yazıktır, atanı.
Verme, dünyâları alsan da bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!
Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da Hudâ,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyâda cüdâ.
Rûhumun senden İlahî, şudur ancak emeli:
Değmesin ma' bedimin göğsüne nâ-mahrem eli!
Bu ezanlar-ki şehâdetleri dinin temeli-
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.
O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım.
Her cerîhamdan, İlâhî, boşanıp kanlı yaşım;
Fışkırır rûh-ı mücerred gibi yerden na'şım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım!
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl;
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet,
Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklâl!