Bu durumda Tunc'a katilmamak elde degil. 35mm 50mm ile sokak fotografi cekilmesinin bir nedeni vardir. Goze en yakin yani gordugunuze en yakin kareleri olusturur. Tele lenslerle portre fotograflar cekebilirsiniz ama bunlar kisinin cevresi ile ilsikili oldugu sokak fotograflarini olusturmaz. Tele lensler daha secicidir. Hayatin icerisinden bir surati bir noktayi soyutlamak icindir. Sokak fotografinda amaca gecen hayati belgelemektir.
Demek degildir ki bu tele lensle calisilmaz. Bir sokagain anatomisini calisiyorsaniz arada bunlarda secilebilir. Bir butunun icerisinde detaylarada yercveilebilir. Bu ayri bir konudur.

Problem aslinda surada baslamaktadir. Hayatin icerisinde papara yemeden nasil fotograf cekeriz. Fotograf bir hazirlik ve sabir isidir. Daha evvelde yazdim ani yakalamak degildir fotograf.

Her ciddi fotografin (bu bir haber fotografi dahi olsa) arkasinda bir planlama vardir. Fotografci habere giderken dahi nereye gittigini neye ihtiyaci olacagini bilerek gider.

Yakin zamanda ornekleri ile birlikte bir yazi hazirlamayi dusunuyorum. Ancak en ters mekanlarda bile fotografcilar nasil cekim yapiyor diye dusunmek en dogrusu olacaktir. Fotografcilar bir savas bolgesinde, kitligin oldugu yerde, Gosterilerde, Turkiye'ye gore daha geri kalmis ulkelede dahi cekim yapabiliyorlarsa bunun bir sebebi olmali.

Bu sebep sizlerin dusundugu gibi basin karti degil oncelikle bunu soyliyeyim. Bu sebep iletisim becerisi ve kendini kabul ettirmekle alakali. Ankara'dan bir ornek veriyim madem konu Kizilay'dan acildi. Seneler evvel korsan cd furyasi cok gundemdeyken Karanfil sokakta CD ciler olurdu. Bu adamlar grup halinde calisir. Tezgahin basindaki adamin elinden fotokopiler cekildikten sonra biri fotokopi ile cantacinin yanina gider CD'yi alip size getirirdi. Bu kislerle ilgili bir calismam olmustu. Bu adamlar cete olarak calisir, ve her turlu pislik bulunurdu. Bunlari sikiysa gidip filme fotografa kaydetmeye calisin bicaklanirdiniz.
Ancak su yontemi kullandim ve fotografladim:
Ayni saticiya her gun gittim ve cd aldim, sigara ismarladim. Bir gun biraz icerken gordum biraz alip yanina gittim ve ikram ettim. Bir ay kadar boyle devam etti. Muhabbetimiz arttiktan sonra yavas yavas makinemide yanimda getirmeye basladim. Bir gun o dedi bizim fotografimizi ceksene ve oradan baslayarak tamamini fotografladim bu ticaretin.

Bu yontem cok muhtesem ve uygulanamaz bir yontem degildir. Sadece insanlarin size alismasini beklemek onemlidir. Goz asinaligi olustuktan sonra sizi ortamin bir parcasi kabul ederler ve makinenizide. O zaman istediginiz dogalliktaki fotograflari cekebilirsiniz.

Bir baska ornekde kusura bakmayin simdi yazarken ismini hatirlayamadim ama yanlis hatirlamiyorsam dunyanin en pahali fotografini satmis olan 99Cent Store fotografinin sahibinin anlattigi bir olay. Cekim yaparken dogal ortami yakalayabilmek icin bir hafta boyunca her gun giderek ayni noktaya ayni supermarkete tripodunu kurarak beklemis. Bir hafta hic cekim yapmamis . Sonunda supermarketin musterileri bu durumu kabul ederek fotografciyi gormemeye baslamislar.

Ilgiisini cekenler icin fotografci Susan Sontag'in da benzer hikayeleri vardi.

Demek istedigim fotograf sadece cektiginiz an ile ortaya cikmaz. Oncesinde ne kadar hazirlik yaptiginizda onemlidiri.

Saygiyla