Yer: İstanbul Askerlik Dairesi, komutan odası
Saat: Sabah 03:30, bendenizin teskereye 6 gün var.
7-8 kısa dönem çavuşuz komutanın gece canı sıkılmış, kısa dönem çavuşları uynadırmış sohbet edecek, bendenizinde yat içtimasına kadar imanım gevremiş, ölü gibi uyuyorum. Askerin biri geldi:
- Abi komutan çağırıyo
- lan senide komutanınıda ... (sanıyorum ki bizim nöbetçi çavuşlardan biri veya bir kaçı bana oyun yapıyorlar)
- Yok abi valla ..... Üsteğmen çağırıyo
- Ulan, oyunsa topunuzu .... deyip söve söve, kalktım
Komutanın odasına gittim eşofman, atlet, baktım bizim kısa dönemleri toplamış çaylar falan sohbet ediyo,
- Kemal hoşgeldin.
- Sağolun komutanım
- Bir iki hoş beş sonrası bensandalyede uyuklamaya başlamışım. Her halde bir yarım saat falan geçmiştir. Üsteğmen;
- Eeee Kemal sen ne diyon?
- Ben şöyle bir kulaklarımı diktim, hani afedersiniz kuçuların adını söyleyince bir kulakları dikerler ya o hesap, gözümüde açtım açmadım.
Vallah komutanım dedim ....sen, ...sen 6 gün daha ....sin.
Dedim, demişim, nasıl dedim hala inanamıyorum. Hani bazı anlar vardır ya herşey durur, bütün dünya, o anda da öyle oldu. ne kadar sürdü bilmiyorum, rahat 3-5 saniye öyle kalmıştır herşey, sonra komutan bir kahkaha patlattı.
Sonrasında zaten herkes severdi beni, kaç asker geldi, teskereye kadar abi büyük adammışsın falan diye.
Benimde böyle bir anım var. Hoş anı çokta açık açık yazılmaz. Herşeye rağmen çok güzel günlerdi