Aslında konuyu bütününden ziyade sadece fotoğrafçılık kısmıyla ve teknik açıklamalarıyla irdelersek daha doğru olur diye düşünüyorum. Örneğin Nasa'nın yayınladığı bazı fotoğraflar:

Bu fotoğraf güneşe karşı çekilmiş, normal şartlarda astronotun bir silüet olarak görünmesi gerekirdi, oysa bırakın son derece detaylı çıkmasını, kasktan fotoğrafı çeken astronotun yansıması bile görülebiliyor. Peki dünyada güneşe karşı çekimlerde güneşin ne kadar parlak çıktığı ortadayken ve çeşitli yöntemlerle direkt güneş ışığının şiddetini azaltma yöntemlerine başvurduğumuzda fotoğraftaki diğer nesnelerin de daha karanlık çıkması gerekmez mi?


Aynı durum ay modülü için de geçerli, yine güneş tam arkasında olmasına rağmen bize bakan kısmı son derece aydınlık ve neredeyse tüm hatları seçilebiliyor.


Koyu gölge altında kalmasına rağmen astronot nasıl bu kadar aydınlık bir halde çıkmış?


Birçok fotoğrafta kamerada sabit bulunan grid çizgileri bazı nesnelerin altında kalmış, halbuki bu gridler en üstte olmalıydı.


Güneş gibi uzak bir ışık kaynağının yaratacağı gölgeler normal şartlarda birbirine yakın nesnelerde aynı açıda gölge oluşturmalı, sizce fotoğraftaki gibi gölge açılarının ortaya çıkması için ışık kaynağının ne kadar yakında olması gerekir?


Benzer bir gölge ilginçliği daha.


Dünyanın bu kadar net ve parlak çıktığı bir fotoğrafta arka plandaki yıldızların da görünmesi gerekmez miydi?


Astronotların kullandığı ve üzerinde hiçbir ayar yapamadığı, vizörü bile bulunmayan, sadece gövdelerini çevirerek kadraj oluşturdukları fotoğraf makinası. Sizce böylesi bir kamerayla oldukça net ve iyi fotoğraflar çekmek kolay mı?


Aya gidildiğine inanırsınız, inanmazsınız burası size kalmış, ancak çekim teknikleri bazında yukarıdaki fotoğrafları nasıl açıklardınız?