Aykutum; eşle, aile ile yaşanacak sıkıntı hobist için iki türlü dediğin gibi. 1) Çoluğun - çocuğun iaşesini fotoğraf ekipmanına yatırmak, sorumlu olunan kişilere müzayaka yaşatmak. 2) Fotoğraf çekmek için zamanı, aileyle geçirilecek zamandan çalmak. Aileyi ihmal edercesine fotoğraf çekmek/okumak/fotoğrafla ilgili olarak internette zaman öldürmek.
Dostum bence önemli olan kişinin gerçekçi olması. Gelirini, giderini, ailesinde/çocuklarında müdahale etmesi gereken konuları bilmeli. Şahsen fotoğraf sevdasına 550D ve kit lensle başladım. Bir süre sonra 55-250 aldım. Bir süre sonra ise 50mm f:1.8. Epey bir süre sadece bunları zevkle kullandım. Akabinde şu an için sanırım 20.000 TL'ye toplanması güç ekipman. Beni mutlu edecek ekipmana para harcarken şu kriteri uyguladım. Kendi hobime/nefsime bir para harcanacaksa bunda evlatlarımın, eşimin de hakkı olduğunu düşünerek onlar için de denk ya da eşit mali değerde bir şeyler almaya, yapmaya gayret ettim.
Örneğin taksitle paraflaş seti mi aldım? Eşimin, benim kredi kartımdan otomatik çekilen BES primlerini arttırdım. Pahalıca bir filtre mi satın aldım? Başka kriterleri de nazara alarak çocukları şımartmak değil mükafatlandırmak anlamında eğitimlerine katkı koyacak şeyler aldım. Uzun süredir almak istediğim bir lensi (aslında elzem de değil benim gibi amatöre 24-70 f:2.8 II) almadım, önce hemen hemen aynı fiyata müzik akademisi mezuniyeti olan eşim ve çocuklar için piyano satın aldım. Lense sıra gelemedi
Elin adamları sabit odaklı 35mm'lerle vs. zamanında neler çekmişler. Halen ne cevherler, çok mütevazi ekipmanlarla neler çekebiliyor. Zaman ayırmak, gözü eğitmek, haddini (mali-sanatsal yetini) bilmek gerekiyor. Aileyi ise özel günlerde, belirli zamanlarda fotoğraflamaktan zevk alan biriysen kesinlikle sonuçtan çok ama çok mutlu oluyorlar, fotoğrafa harcadığın zamana ve paraya kesinlikle saygı duyuyorlar. (Ki ben şahsen asla riyakar bir had bildirmeyle "ben kendime bunları alırken, sizlere de bunları alıyorum" saygısızlığını, küstahlığını yapmadım. İma bile edemem, bence hayat müşterek. Hayat aile ile anlamlı)
Tersi örneklerle; batakhanelerde, çok kötü alışkanlıklar/müptelalıklar için insanlar ne paralar harcarken, fotoğraf gibi aileyle de yaşanılıp biriktirilebilen bir güzelliğe, zamana meydan okuyup insanın ufkunu açan, müthiş zihinsel egzersizlere ve çekerken/işlerken haz duymaya vesile bir hobiye harcanacak her kuruşa helal-i hoş olsun. Yeter ki bu haz için başkaları ve kendimiz mağdur olmayıp başka dertlerle sorunlarla boğuşmayalım.
Amatör halimle bu işten küçük paralar kazandım. Mesleğim, asli uğraşım nedeniyle daha fazla para kazanabilecek tarzda zaman ayırmam, belirli konularda girişimde bulunmam (düğün vs. çekmem) pek uygun değil. Zira turistik de olsa bir kasabada yaşıyorum, oranın yerlisiyim. Fakat başta büyük kentlerde yaşayan dostlar olmak üzere tüm üyelere batıdaki pek çok psikoloğun, kişisel gelişim uzmanının "paralel kariyer" önerilerini dinlemelerini ve hobiden de para kazanır hale gelmelerini öneriyorum. Bilhassa genç arkadaşlar yeterince azmedip oyunu kurallarına göre oynarlar, kendilerini geliştirirlerse inanın hiç zor değil.
Zira hobiden kazanılan paranın lezzeti hiçbir işten kazanılanda yok inanın
Herkese selamlar..