Mesajların tamamını okumadım ama konuyu açınca en son sırada sizin mesajınız vardı, dikkatimi çekti, fikirlerimi beyân etmek istedim. Hepinizin malumudur bir insanın özgürlüğü, diğerin özgürlüğünün başladığı yerde biter. Tabi ki insanlar biribirlerinin hayatına saygı duymalı, lakin siz "her isteyen istediği yerde öpüşebilir, eylem yapabilir" derseniz bu doğru bir ifade olmaz. Adab-ı Muaşeret diye isimlendirdiğimiz binlerce yıllık yazılı olmayan toplumsal saygı kuralları vardır. Ben şahsen çocuğumla metro beklerken, çocuğumun ve benim gözümün önünde öpüşülmesini istemem. Bu beni rahatsız eder ve gelişim çağındaki evladımın psikolojisini olumsuz yönde etkileyebilir. Siz derseniz ki "ben kimsenin ne düşündüğünü umursamam, istediğim yerde istediğimle öpüşürüm, istediğim yerde eylem yaparım" bu zulme girer. Düşünün hastanız var, annenizi hastaneye yetiştireceksiniz veya acele bir işiniz var. Bir grup insan da ilerde yolu kapatmış eylem yapıyor ve siz gitmek istediğiniz yere gidemiyorsunuz. Acaba bu durum o eylem yapan grubun özgürlüğü müdür yoksa size yapılan bir zulüm mü?
Yukarı da yazdıklarım özel bir olay için değil genel düşüncelerimdir.