30 yasinda dilediğince özgür bir ben var yüreğimde. Teknolojiyi yakinen takip ettigimi ve hayatım da çok yer kapladigini söylemem yersiz olur ama evli, 30 yasinda bir bayansaniz biraz özgür kız ruhu çağdaş toplumumda yadırganıyor açıkcası. Öncelikle bunu belirttim ki ardı sıra söyleyeceklerim yadsinmasin!
Ben hala senelerdir hiper tansiyon ve böbrek hastası olmama rağmen büyüklerime yer veririm. Hep geçtiğim bir yolda isem sokak esnafına alışveriş oncesi merhaba, sonrası hayirli isler derim. Annemin oturduğu semte girdiğimde o sokaktan ayrılalı 3 sene de olsa büyüklerime illa ki bir merhaba der hal hatır sorar sonra da yatalak anneme bakmaya evimize koşarım.
Ve ben hala çok büyük dertler icerisindeyken dermansiz derde sahip şimdiki zamanımdaki kader ortaklarıma otobus de ve dolmuş da isem müsait değilim inince seni mutlaka arayacağım derim. Hersey insan da. Teknoloji bahane!
Cehaletin yurdumu terkedip aydınlık ve sağlıklı nesillerin yetişmesi dilegimle.