öyle demeyin, arap ülkeleri su andaki kaos halinde o nedenle gitmek korkutucu tabi ama medeniyetin ve belki insanligin dogdugu yerler oralar. oralari gezmek fotograflamak tüm dünyada onlarca fotografcinin hayalidir. yakin dogu ülkeri her zaman sokak fotografcilari, belgesel fotografcilari ve hatta manzara ve mimari eser fotografcilari icin bastaci olmustur. bugünkü savas ortami özellikle sokak fotografcilari icin oranin degerini belki iki katina cikardi. kahire, sam, bagdat ve hatta kudüs, semerkant, urfa, konya, istanbul hem islam tarihinin hem de insanlik tarihinin en öneli eserlerini icinde barindiran sehirler. hem o eserleri hem o cografyayi fotograflari kim istemez ki?
o topraklari, o asfalti ben de öpmek isterdim. yillar oldu abi, memleketimi özledim, anami babami görmedim belki yedi sekiz yildir onlari özledim. yazi yazda yasamayi, kisi kista yasamayi özledim. istanbulu özledim... velhasil-i kelam gelsem oralara 3-5 haftada sadece istanbulu bile bitiremeyecegimin farkindayim...
buralar bana siradan gelmiyor, hatta daha gezemedigim cok yer var inanilmaz manzaralar, harika binalar. ama hepsi ruhsuz soguk yerler... ben de isterdim buralari gezmeyi fotograflamayi sonra istanbulda masama oturup islemeyi, ama burda yasamak zor... umarim sen de bir gün doya doya gezer fotograflarsin buralari...
abi istedigin zaman yikalim, sen geliyorum de basimizin üstünde yerin hazir...