Konu: Ara Güler Yoğun Bakımda

Aytaç benden duymuş olma ama Bertrand Russel, W Churchill, Arnold Toynbee, Picasso , Salvador Dali ve de yüzlercesi, binlercesi sevmiş. Uluslararası saygın kuruluşlar ödül vermiş, görev vermiş. Üstelik te yüksek ISO larda harikalar yaratan bilmem kaç megapiksel sensörlü, bilmem kaç megabayt işlemcisi olan makinelerle değil, PS düzeltmeleriyle hiç değil!

Atalay abi ne alaka yahu Ben kişi / şahıs olarak değerlendirdim. İsterse 5 milyar insan sevsin, ama benim kanım ısınmadı sevemedim gitti. Bir kişinin aldığı ödüller veya başarıları onun çok sevilmesi gerektiği de beraberinde getirilmez. Aynı şekilde bi kişi çok başarısız olabilir ama çok sempatik ve sevilen biri de olabilir. Ayrı şeyler..

.....

Aytaç, ben de aşık değilim. Bir zanaatkar (kendi deyimi, sanatkar olmayı kabul etmiyor zaten) sevilmiyorsa ortaya koyduğu ürünler sevilmiyor diye anlarım. Rus bestecilere hayranım ama sokakta görsem tanımam vallahi.
İsimsiz Mosaique arkadaşımla da aynı şeyleri söylediğimize inanıyorum. Fotoğraf gözü bambaşka bir şey. Diğer avantajlarına ilaveten İstanbul'da büyümüş bir azınlık olmanın gözlemleme yeteneğine katkı sağlamış olduğuna da inanıyorum.

Doğrudur.Benim cürmüm yetmez zaten o adamın yaptığı işleri konuşmaya Ben sadece bugüne kadar izlediğim röportajlarında nedense artık sussa veya bi an önce bitse konuşması diye dua ettim Ha belki yaşlılığın verdiği bir şey de olabilir..

Neyse... Allah şifa versin diyelim.

promete Nickli Üyeden Alıntı

Aytaç benden duymuş olma ama Bertrand Russel, W Churchill, Arnold Toynbee, Picasso , Salvador Dali ve de yüzlercesi, binlercesi sevmiş. Uluslararası saygın kuruluşlar ödül vermiş, görev vermiş. Üstelik te yüksek ISO larda harikalar yaratan bilmem kaç megapiksel sensörlü, bilmem kaç megabayt işlemcisi olan makinelerle değil, PS düzeltmeleriyle hiç değil!

Yeryüzünde Yedi İz kitabında Russel'i yazarken belirtmişti Ara Güler "Fotoğraflarını çekmeye gitmeden önce Türkçe'de bulabildiğim tüm kitaplarını okudum" diye.
Russel'in sırf Batı felsefesinin tarihi kitabının bir buçuk cildini bitirmem benim 1 ayımı almıştı vaktiyle.
Diğer yandan Ara Güler'i dokunaklı yapan etkenlerden biri de analogcu olmasıdır. Onun fotoğrafları zaten mp, PS işlemleriyle böylesine doğal ve duygulu olmazdı.

Tabi bir de onu sevmeyen kitle var ki, diyecek söz yok. Kendi adıma, fotoğrafta ilerlediğim her adımda Ara Güler'e saygım ve sevgim bir kat daha artıyor.
Türkiye'nin -özellikle İstanbul'un- görsel hafızasıdır. Onu sevmemek yerine acaba o olmasaydı ne eksik kalırdı bizde diye düşünmek daha iyi olurdu.

Adamın fotoğrafçılığı ayrı bir tartışma konusu. Gününün ve maddi imkanları iyi kullanarak başarılı olduğu bir gerçek ve saygı duyarım. Photoshoplamamıştırda karanlık odada bazı fotoğrafları maskeleme ve yakma ile çok farklı noktalara taşımıştır meselaç İnanmayan gitsin negatifini bulup basılı hali ile karşılaştırsın. Bugün Photoshop'da yapılanların hemen hemen hepsi eskiden ve hala karanlık odada yapılıyordu. Tek fark eskiden sadece işini bilenler makul ölçüde uyguluyordu, şimdi ise bilmeyen herkes bokunu çıkartarak uyguluyor.

Ama bir şey var, arka kapak güzeli gibi hastahane odasında fotoğraf çektirip yayınlayan ünlüler arasına gürmeseydi iyiydi. İki gün sonra da yeni kitap çıkartır bu popüler kervan içerisinde. Ara'ya Kaçanlar diyerek

Not: Aman diyeyim, yazıda espiri diye yazılanlar ile gerçeklerini ayırmaya vakitiniz yoksa, olmayan vakitinizi cevap yazarak harcamayın.