Konu: Nedir bu vesikalık fotoğraf baskı soygunu???

Benzeri bir tartışmayı yıllar önce Ankara da yaşamıştım, sanırım meslek odası benzeri bir yapılanmaları var ve aldıkları ortak karar neticesinde insanların evde kendi vesikalık fotoğraflarını çekmesini önlemeye çalışıyorlar. Vatandaşta "madem aynı parayı vereceğim, gider stüdyoda çektiririm" düşüncesi yaratmaya çalışıyorlar. savunmaları ise vergi kira vs ödedikleri yönünde.

Saçma mı?

Hem de çok.

Steam in ülkemizde ucuza oyun satarken Aral ithalat ın gelip bu duruma müdahale etmesine ya da vestel in kalitesiz ürünleri satmıyor diye suçu yabancı markalara atarak vergi sistemini kendi lehlerine değiştirmeye çalışmasına benziyor.

GT-N7100 cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

Stüdyoda çekilmiş fotoğraflada aynı muamele . Gıcıklığına tanıdığım herkesin vesikalığını çekecem ))) beklerlerse baskı 1 lira beklemezlerse 2 lira . Fotoğraf kağıdı alıp normal yazıcıda deneme yapacağım bi .

Geçen ay pasaport için vesikalık lazım oldu. Evde çekebilecek ekipmanım var -nedir işte flash paraflash Işık ayağı şemsiye vs -
Ancak haftasonu çocukları da götüreyim beğenirsem aile fotoğrafı falan da çektiririm hem de bir esnaf para kazanmış olur diye düşündüm. İnternetten bilmem kaç yıldır aldığı ödülleri anlatan Florya da bir fotoğrafçı sitesi gördüm. Gidip ortamı görünce ilk dakika da başka fotoğrafa gerek olmadığını sadece vesikalıkları çektirsem iyidir diye düşündüm. Adam istemediğim halde bir çok ek poz çekti biyometrik olmayan sonra da onları da almamız konusunda ısrarla fikir sordu. Hayır gerçek yok dedikçe ısrar edince bir tane pozu 13x18 iki adet basmasını istedim ayıp olmasın diye
Adamın moral bozuldu onbeş dakika sonra vereceğini ancak bu sürede dükkanda bekleyemeyeceğimizi söyledi. 2adet. 13x18 fotoğraf için 100 tl ücret verdim. Gülümsedim sadece çünkü kazandığım tecrübe bence 100 liradan daha kıymetli.
Eskiden esnaflık diye bir zanaat vardı ama malesef yozlaşma her alanda devam ediyor.




Sent from my iPhone using Tapatalk

Vesikalıkla ilgili başımdan geçen komik bir olayı anlatayım da başlık şenlensin.

Vesikalık ihtiyacım oldu, yan apartmandaki FOTO yazan yere girdim. Gıcırdayarak açılan eski kapının ardından dar bir koridorda bir sağ bir de sol yaptıktan sonra fotoğraf stüdyosunun kapısına geldim. Kapıyı açtım, içerisi lambaların kapalı olmasında ötürü sadece dışarıdan gelen kış güneşiyle aydınlanıyordu ve haliyle bir hayli loştu. Fotoğrafçı amca kapının açıldığını duyunca hıh! diye irkilerek uyandı. Işıkıları yaktı. Vesikalık dedim, anında mı diye sordu. Evet deyince de şak! diye çıkarıp verdi vesikalığı! Yok yok, bana benim kendi yüzümün fotoğrafı lazım dedim. Haa öyleyse otur dedi amca. Oturdum, bu arada amca da çelik kasadan 1 inç ekranlı, etlice ve eskice olan kompakt makinesini itinayla çıkardı. Üç delikli bir halkanın içinden geçen üç metal sopadan oluşan, müthiş basit ama iş gören tripotunun üzerine itinayla yerleştirdi. 6 adet ev tipi lambadan kendi elleriyle yapığı belli olan ve yüzümün sağ ve sol yanına 30cm mesafede duran ışıklandırma sistemini açtı. Bu arada okulların açıldığı gün olduğundan olsa gerek bir anne ve çocuğu da vesikalık için oraya geldi. Yaklaşık iki metre yanımda kapının orada beklemeye başladılar. Amca fotoğrafımı çekti, beğenmedi, bir daha çekti ve tamam dedi. Ardından çocuğun fotoğrafını çekti. 16mb'lık hafıza kartını makineden çıkardı, makineyi çelik kasaya itinayla yerleştirdi. Sonra fotoğrafları bilgisayara atmaya başladı. CRT monitörün altlığı yoktu, masanın üzerinde aşağıya doğru en az 10 derece eğik duruyordu. Klavye tuşlarının arasında da nerdeyse bitkiler filizlenecekti. Fotoğrafları bilgisayara atma işlemi bitip ben kendisini hayranlıkla izleyedururken hayatımda gördüğüm o en inanılmaz fotoğrafçılık şaheserini gördüm: Amcanın çektiği vesikalıkta iki metre yanımda bekleyen anne kızdan tutun da tavan lambası vs. her türlü detay vardı. Amca hiç görmediğim ve notepad sadeliğindeki bir program vasıtasıyla fotoğrafımı vesikalık boyutlarında kesti, kopyalayıp 5 kere ayrı ayrı yapıştırdı ve anında! basıp 6 adet vesikalığımı teslim etti. Kaç para mı aldı benden? Hatırlamıyorum ama 100 lira istese verirdim bu inanılmaz deneyimi bana yaşattığı için.

Çok yaşa amca!

süpermiş. ))) ben daha bugüne kadar hiçbir vesikalığımı çeken fotoğrafçıyı sevmedim. çıkan fotoğrafımıda sevmedim. hatta bazılarında yaratık gibi çıkartıyorlardı. hayır hep kötü çıksam neyse de nasıl kimisi öyle yapıyordu anlamıyorum. bir tane vesikalık fotoğrafım iyi onun dışında hepsi çöp ((

bugün yarın kendim çekecem kafaya koydum ))