Makinelere erişimin daha kolay olması bugün için elbet büyük bir avantaj fakat bunu açmak lazım neye göre avantaj.biz fotoğraf sanatına gerçekten gönül verenler için bir avantaj mı yoksa boynuna bir dslr asıp enstantane bilmeyen diyafram bilmeyen ama fotoğrafçıyım diyenler içinmi avantaj?
Yaşım 20 yaklaşık 5 senedir fotoğrafla ilgileniyorum.Çok engin bir deniz olmasamda çok verimli bir 5 sene geçirdiğime inanıyorum.gerçekten çok okudum araştırdım denedim.bir süredir herzaman olmak istediğim mütevazi kişiliği fotoğraf için bir köşeye bıraktım.Peki neden?
O kadar çok bıktımki herşeyi bildiğini sanıp hiçbirşey bilmeyenlerden.
Evet kendi adıma konuşayım bir öğrenci olsamda zorlanarakta olsa güzel ekipmanlara sahip oldum.Ama bunun yanında keşke 30-40 yıl önce yaşasaydımda elimde bir slr makinemle bir 50mm objektifim olsaydı sadece ama etrafımda sadece fotoğrafa gerçekten değer veren insanlar olsaydı diyorum.Fotoğraf sanatı öldü diye bir kehanet yapmak çok saçma olur buna katılıyorum.Ama kapitalizmin etkisi fotoğrafa ciddi şekilde yansıdı ve ''FOTOĞRAFÇI OLDUĞUNU SÖYLEYEN'' kişilerin kalitesini bir hayli düşürdü bunu kabul etmemiz gerek.
Dolayısıyla bende mütevazılığı bıraktım bir süredir.Artık tanıştığım her kişinin fotoğraftan birşey anlamayıp anlarmış gibi yaptığı önyargısıyla başlıyorum.Bunu yıkabilecekse amenna.Bükemediğim bileği öperim.Benim en iyisi benim gibi bir iddiam yok zaten.
Size çağrım şudur arkadaşlar eğer gerçekten fotoğraf sanatına gönül verdiysek mütevazılığı bir kenara bırakalımki çakma fotoğrafçılar yalnızlaşsın.Boynuna bir dslr asıp kendini ara güler sananların yüzüne hiçbirşey bilmediğini vurmaktan kaçınmayalım.Yoksa onların çoğunluğu arasında bizde sıkışıp gideceğiz