Fotograf "an" demek bence ve anı yansıtmanın, ona sahip olmanın tek yolu. Yıllar önce çalıştığım tatil köyünün fotografçısı kullandığı tüm AF'li SLr makinelerle günde 50-55 makara film harcardı ama izin günlerimizde Canon AE-1'i ile keyif için çekime giderdi. Birlikte gittiğimiz çekimlerde ben sıradan Kodak Cameo'mla hiçbirşey yapamazken o Canon'un çektiği manzralara hayran olurdum. Sanırım virüsü o zaman kaptım
Sonra enduro motosiklet tutkum sebebiyle dernekteki arakdaşlarla kamplara, gezilere, normalde görmediğimiz yerlere gitmeye başlayınca hastalığım iyice depreşti. Zevk aldığım tutkumu, en az onun kadar zevk aldığım diğer tutkumla karelere hapsetmek ve o anlara sahip olabilmek için çekiyorum sanırım.
Yıllar geçer de Çelebi gibi gezilerimizi kitap haline getirebilirsek de fena olmaz tabi...