Her sokağa çıktığımda başıma geliyor. İlk bir heyecan heyecan değilde utanma sanki. Tam bir adı da yok.
Bunu aşmanın en güzel yoluda insanlarla konuşmak. Ben konuştukça açılıyorum.
Özgüvenim yerine geliyor daha çok fotoğraf çekmek istiyorum. Birde bir kaç işe yarar kare çıktıktan sonra rahatlıyorum oda iyi oluyor.
Ama dediğim gibi konuşmak önemli bence. Hiç değilde fotoğrafı çektikten sonra konuşulması lazım. O bile rahatlatıyor.