Konu: Dünden bugüne fotografcının hikayesi

benim gibi camera obscura dan başlayacak kadar yaşlılar var, sonra pişman olma filmli dönemi, dia dönemini yeni neslin anlamasının çok kolay olacağını zannetmiyorum. bana bile şimdi film rulolarını tek tek fotoğrafçıya götürüp bir kaç gün sonra alıyor olmak saçma geliyor. sonra dia faslı. karusel denen bölmelere diaları dizerseiniz, kontrol etseniz bile göz yanılması nedeniyle mutlaka yatay, ya da tepetaklak bir görünüm arada mutlaka çıkar. dialar sıkışır, ampül yanarsa seans sona ermiştir. yedek ampül ne gezer..
digital dönem fotoğrafçılığın hemen her şeyini değiştirdi. ha, PS un karanlık odadan ne farkı var, kimi terminoloji aynen korundu (FF format, ISO, gren) denebilir. Ama, inanın çok şey değişti. Artık insanların -eğer ifade edebilecekleri birikimleri varsa- işleri çok kolaylaştı.

Bunu buluşmalarda veya online sohbet olsa oralarda konuşmak lazım.Buraya yazarsak roman olur Aslında ilk çektiğim ve son çektiğim kedi fotoğrafını paylaşayım.
ilk çektiğim kedi fotoğrafı 550d-18/55 son çektiğim kedi fotoğrafı 350d-85mm 1.8

Babamın fotoğraf makinesi ile çekip (Nikon D80, 18-105), internette paylaştığım ilk fotoğraf. Sene 2007...



Bundan sonra 3,5 sene doğru dürüst fotoğraf çekemedim, zaman bulamadım; taa ki kendi makinemi alana kadar...

bende ilk fotoğrafımı paylaşim sene 2006. samsung cybershot 5mp bir makinaydı. ilk üretimim bu. bilgim yoktu hiç fotoğrafla ilgili en ufacık.

Sene 1995 ile 1998 arasi aile albümünde pek çok animiz var, ancak 1998 ve 2011 arasında resmen film kopmuş hic bir ani kaydi ve albüm yok, neden o zaman var olan retro filmli makinemizin bozulmasi, bende bu durumdan rahatsız olup öğrenci harcligimdan ayirdigim 100lira ile ilk makinem olan 1100d ile basladim aile anilarimiz oldu, belki çok da bir ömrü kalmayan ananemin bile bir suru hatirasi belgelendi. Benim fotoğraf isine baslamam böyle neden ve sonuç olarak

Senesini tam olarak hatırlamıyorum ama 80lerin sonlarıydı galiba. Konya'da lisede okurken bir fotoğrafçıya dalıp makina sormuştum. Yaşlıca bir adamcağız babacan bir tavırla bana o zaman yeni yeni ülkemize giren rus malı bir makina satmıştı. Deklanşörü objektifin yanında küçük bir levyecikten ibaretti. Nasıl kullanacağımı sorduğumda basitçe obtüratör, diyafram ve ASA ayarlarını nasıl yapacağımı ayaküstü anlattı. O kadarcık bilgi(sizlik) ile başladım fotoğrafa.

Sonra yine rus malı zenitlerle devam ettim. Ta ki zenit 122'im arızalana kadar. Sonra uzun süre fotoğrafın özellikle de dijital fotoğraf devriminin dışında kaldım. Yıllar sonra kuzenimin verdiği Kodak Z700'ü 600d alana kadar kullandım.

Kişisel görüşüm, dijital devrimin hayatı kolaylaştırmakla beraber fotoğrafın önem ve heyecanını azalttığı yönünde... Baskıya verdiğimiz filmlerdeki sonucun ne olacağını önceden görmeden, bazen göz kararı bazen sadece hissederek fotoğraf çekmek farklı bir zevkti. Hala LCD ekran yerine vizörü kullanmaya çalışmamın ve dijital işlemeye mesafeli yaklaşmamın bu sebepten olduğunu düşünüyorum

beni 2 yıl önce bi merak saldı. şimdi merakımı gideriyorum : D baya sevdim bu işide

ilk fotoğraf makinem abimin askerlik yeminine giderken aldığımız 2mplik kodak makine idi. sonra o bozuldu ve yıllarca anneme yalvardım ama ikna edemedim. yıllar sonra üniversite 4. sınıfta yaz aylarında ki burslarımı bağlayarak "fujifilm hd1500" almıştım, ama o makinede bikaç renk eksik gibiydi hep bütün fotoğraflarım gri ağırlıklı çıkardı. Tıp fakültesi 5. sınıfta bir gezide lise arkadaşımın nikon d60ını kullanınca iki arkadaş varımızı yoğumuzu satıp 500d aldık. sonra 60d ve 6 ile devam ettim

İlkokul yıllarımda "Şipşakci amca" eve gelip fotoğraflarimizi çektiği zaman ilk defa tanışmış oldum fotoğraf dünyası ile. Babamın aldığı filmli makine ile ilk defa fotoğraf çektim ve büyük heyecanla çıkartmaya kostugumu hatırlıyorum. İlk kişisel makinem ise 2007 de aldığım 7.2 mp. lik Samsung dur. Sonrasında bu makine arizalaninca 3 yıllık bir ara verdim lakin içimdeki yangın sönmeyince 650D ile yeniden hobiye devam etmeye karar verdim.
Kişisel olarak şunu belirtmek istiyorum; albumlere baktigimda digital döneme geçtikten sonraki fotoğraf sayısı filmli döneme göre çok çok az. Bilgisayarım adeta fotoğraf çöplüğüne döndü. Bir zaman sonra çektiğim fotoğraflardan hiç baskı almamaya başladığım gibi sadece en son cektiklerimden ince eleyip sık dokuyarak seçtiğim ufak bir kısmını işlediğimi farkettim. Dolayısıyla belki daha kaliteli(!) fotoğraf çekmeye başladım ama filmli makinenin verdiği tadı asla alamadığımı anladım.

resimleri nasıl ekliyoruz sayfaya

Hizliresim

Ben aranız da dinazor gibi hissettim. İlk makinamız üstten bakmalı 12 li çeken 2lens ile tek görüntü yapan lubiter di sonra babam film tedarikte problem yaşadığı için agfa aldı 36 poz bitsin diye beklerdik meraktan ölürdük bu arada siyah beyaz film baskısı yapardık 3 plastik kap içleri su dolu kimyasallar sonra argandizor felan sanki dünyayı feth ediyormuş havaları pozlandırma zamanlariyla oynayarak sanatsal çalışmalar sonra sene 90 larda turkiyeye gelen ruslardan zenith trk 18 135 lensle beraber aldık sanki en baba fotoğrafçı ben olmuştum ama hala özlerim o pozometre titreşimini sonra sene 1995 de canon ae1 aldık 28mn02 2.8 cam objektif ve 80-200 pompalı zoom objektif altına da motor evet bildiğiniz motor var ortalama 1 dakikada 36 poz bitirebilirsin sonra tab ettirme be bekleme heyecanı 400 asa lik film bulduk açmaya kıyamadım mesela fuji ve agfa filmler doğala yakindi ama kodak renkleri çok canlı verirdi sonra digital ler çıktı ilk kodak çıktı 4 mp almadim ama 6970 çıkardı 8mp film çekiyor 10 dakika super sayılırdı ama objektif tek değişmiyor sonra canon d500 d600 sonra geçtik nikona d300s onu sattık d800 24-70 2.8 105mm 2.8 baktım evde ki çocuklar da makina istiyor kollayamiyorum bende satıp sony a6000 e döndüm benimde fotografciligim bu kadar sürç ü lisan ettiysem affola

ASUS_Z00AD cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

Henüz başlamadım

hey gidi günler... 1978 'de 13 yaşımda iken incirlik hava üssünden aldığımız KODAK instamatic x-15 ilk fotoğraf makinemdir, 126 lık 12 pozlu kaset film ve küp flaş kullanırdı. ilk fotoğraflarımı yine o yıl evlenen teyzemin düğününde 2 kaset film bitirerek çekmiştim, tabii ki s/b filmlerdi. Makine ve flaşlar hala bendedir. Hatıra olarak saklıyorum. Sonrasında yine hava üssünden aldığımız Minolta AF-S TALKING CAMERA ile fotoğrafa devam ettim, üniversite yıllarımda Practica ile boş zamanlarımda kampüs içinde harçlık kazanmak için çekimler yaptım. Yashica electro 35, canon a1, ae1, İzmir Bornova Rus pazarından sıfır aldığım Zenit 122 (1992 de ), vs ler. Yine incirlik hava üssünden aldığım son filmli makine NİKON F-100 böylece film dönemim son buldu. ilk dijital makinem samsung digimax s500 sonrasında canon mk3, nikon d700, d300. Fotoğraf çekmeye iddiasız olarak devam ediyorum, dijital ortamda fotoğraf düzenlemeye karşı olduğumdan makine ne çıkartırsa onu kabül ediyorum. herkese selamlar.