Çocukları çok sevdiğim kadar onları da çok severim,bana göre onlar da çocukturlar.Yine bir bayramda huzurevi ziyaretimde(yakınım olmasa bile)çay bahçesinde otururken yaşlı bir çift dikkatimi çekti.Her gelen taksiye büyük bir heyecanla bakıyorlardı.Uzun bir süre bir umutla beklediler ama nafile ne gelen vardı ne giden.Bir süre daha bekledikten sonra yanlarına gittim ve bayramlaştık ellerini öptüm.Sohbet ilerleyince Vasvi amca ve çok sevdiği eşi Nurten teyze on yıl önce Maltepe huzurevine çocukları tarafından yerleştirildiklerini ve çok nadirde olsa ziyaretlerine geldiklerini söyledi.Beni de kabul ederlerse fırsat buldukça geleceğimi söyledim.Nasıl mutlu olduklarını anlatamam.O gün hem onları mutlu etmem hemde benim aldığım keyif anlatılmazdı.O gün bu gündür her bayram ziyaretlerine giderim...(ekipmanım yanımda olmadığı için cep tel.çekmiştim)