http://www.youtube.com/watch?v=L7LBh24Ov24
Yazdırılabilir Görünüm
Harika bir film teşekkürler paylaşım için
güzelmiş Hak-kı 4
Mükemmel,paylaşım için sağol abi.
Doğruluk her zaman galib gelecektir.
Güzel bir paylaşımdı teşekkürler.
Bugün başıma gelen olaya benzemiş, ders anlatırken maddeler halinde bir şeyler yazıyorum tahtaya. en son "h" maddesini yazdıktan sonra aradaki harfleri atlayıp "j" harfine geçtim, bizim öğrencilerden itiraz gelmedi :)
Dedim doğru mu gidiyorum maddelerde, ses yok 10. sınıf öğrencilerinde...
Zor iş oldu öğretmek de eğitmek de...
güzel paylaşim olmuş eline sağlık ..
tabii sevgili dostum okumada farklılık olabilir fakat ben bu kısa filmi, "sistem eleştirisi" olarak okuyorum...Alıntı:
keyhusrev Nickli Üyeden Alıntı
siz ne dersiniz? yani aslında okulla falan ilgisi yok...
biz böyle bir şeyi 2005 senesinde denedik...
ben 5-6 arkadaşı örgütlemiştim kısa bir kurguydu yani...
sonra bir arkadaşa gidip alfabeden o ve c harflerinin kaldırıldığını artık sana olcay değil lay diyeceğiz demiştim...
git be oradan öyle şey mi olur çok saçma dedi...
sonra orada bulunan arkadaşlar da haberlmerden duyduk gazetelerde okuduk diye tasdik edince arkadaş inanmıştı
hatta oturup ağladı bundan sonra bana kimse olcay demeyecek diye...
devlet bir kanun çıkartsa artık siyaha siyah değil, beyaz denecek dese
ne yapacaksınız?
ki öyle:)
Radioheadin bir sarkisi vardi 2+2:5.ondan esinlenmis olabilir.
bende sistem elestirisi olarak algiladim.yonetmenin demeclerini okudum onlarda sistem elestirisi gibiydi.
Sonra neden farsca acaba dedim?bir yanim yonetmenin fars kokenli olmasi dedi.
diger yanim yonetmen uzun suredir ingilterede yasamis:teknik ekip, ogretmen bati kokenli, ingilizce niye yapilmamis, avrupalilarin hic mi dogmalari yok, irana yonelik onumuzde ki on yilda buyuk ihtimalle gerceklesek "nukleersizlestirme ve ozgurlestirme hareketi" ile ilgili propaganda olabilir dedi. Ne de olsa cemennemin yollari iyi niyet taslariyla orulmustur gibi bir soz var.
Karar veremedim.
GT-I9300 cihazımdan Tapatalk 2 ile gönderildi
Mükemmel olmuş gerçekten teşekkür ederim
Şöyle bir fıkra vardı: Vahşi batıda bir kovboy ve adamları at üzerinde giderler şefleri arkasına döner ve ''hey Joe 2*2 kaç eder'' der Joe: ''5'' der adam aferin der. Sonra Bill e sorar oda 3 der. Ona da aferin der sonra Sam e sorar: ''hey Sam, 2*2 kaç eder'' sam 4 deyince onu alnından vurur ve şöyle der. Çok şey biliyordu... Tıpkı bunun gibi insan bazen bildiği için koyun gibi olmadığı veya at gözlüğü takmadığı için sevilmeyebilir .Okullarda düşünme öldürülüyor hep hazırcılık ve devlet ideolojisinin benimsetilmesi hatta Erkin Koray bundan mütevellit çocuklarını okula vermemiştir. Güneş balçıkla sıvanmaz yalnız öğrenciler yemiyorlar. Ben stajyer öğretmenken gittiğim okulda hatalı soru çözmüşüm dalmışım çocuk uyardı beni. Bende dedim ben sizi denemek için yapmıştım zaten yoksa yanlış yapar mıyım çocuk aynen şöyle dedi :Öğretmenim yemezler :) Velhasıl kelam günümüzde üç maymunu oynarsan sorun yok ama kral çıplak dersen ki sisteme çomak sokmuş olursun işin zor...
Elbette üstadım katılıyorum zaten, öğretmen olarak zaten bu sistemin yanlışlığını içeriden daha net bir şekilde görerek üzülüyoruz ama elimizden de fazla bir şey gelmiyor. Çocuklar daha ilkokuldan beri kendilerine kabul ettirilen şeylerle geliyorlar, öğretmen ne derse ona inanıyor ve onu sorgulama gereği duymuyorlar, hatta bazen bildikleri halde, videoda olduğu gibi, korkudan söyleyemiyorlar.
Sistemin eleştirisi olarak algıladım üstadım ben de elbette ama hani bizim için aslında bu gibi durumlar eğitime dayanıp kalıyor.
Analitik düşünen, sorgulamayı bilen bireyler yetiştirmek çok zorlaştı.
Doğrudur bazen dayatmalarla, zorlamalarla hazır bilgileri ya da bilmemiz istenilenleri aldığımızı daha fazlasını sorgulamadığımızı düşünüyorum.
Birileri de sorgulamaya başladı mı onu da istemiyoruz.
Ne olacak bilmem, gene iş eğitime dayanır ya neyse :)
çok iyiymiş,kısa film sevenlere kırıntı diye bir kısa film var, onuda izlemelerini öneririm. ODTU kısa film ödülünü almış.
Güzel bir film. Sanırım gerçek hayatta işler böyle yürümüyor. Genelde 2+2=4 gibi doğrular olmuyor. Bir bireyin ömrünü verecek kadar inandığı bir doğru, diğer birey için çok yanlış bir şey ifade edebilir. Çocuğun, önceki sistemde öğretilen doğruda ısrar etmesi iyi gibi görünüyor ama zaten o doğruyu ona öğreten de aynı mekandaki eski sistem. Sistem tüm insanlara 2+2=4 dediği için, genelde filme o açıdan bakılıyor. Sonuçta kesin dediğimiz matematiğin bile kesin olmayan bir yapısı vardır. Herşey sayıların belli bir hassasiyete kadar yuvarlanması ile yürür. 2+2=4 değil dersem ve ciddi ciddi ısrar edersem, 2+2=4 sistemine inananların bir çoğu beni ya aptal yada muhalif yaparlar. Noldu şimdi? kimler sistemin dışında? yada kimler hangi sisteme inanmış? Sorun şu ki.. herkes kendi sistemine uydurmak istiyor. Çocuk orada 4 derken farkında olmadan hepiniz benim sistemime uyacaksınız diyor ama güçlü olan kazanıyor.
Bu yazdıklarım kendi iç dünyamdan yalıtılmıştır. Kendi sistemime göre zaten bazı temel doğrularım ve hissiyatım var ve onları temele koysaydım çok daha az bir yazıyla kurtulabilirdim :)
Benim filmde gördüğüm(görmek istediğim) herkesin hoşgörülü olması gerektiğidir. Herkes birbirinin sistemine hoşgörü ile bakarsa problem yok.
Youtube'de ki video altındaki yorumları okudum da millet olarak çok traji komik bir vaziyetteyiz, her sohbet ve konu gibi bunu da din ve mezhep olaylarına bağlamışlar :) Yine anafikir kaçmış aradan...
Daha spesifik olarak faşist sistemi en yalın şekilde gösteriyor: Bizden olmayan kötüdür, yok edilmelidir.
7 dakikada ancak bu kadar anlatılabilirdi bu öykü.
Pekiyi "2+2=5" denmesi ömrümüz boyunca düşük yoğunluklu olarak sürüyorsa.. Yahut ömrümüzden önce de "5"i dayatanların tahakkümü nesillerdir varsa ve otorite bizler öldükten sonra da "5!"i belletmeyi alt soylarımıza sürdürecekse..
"5"deki tragedya anlaşılmasın diye türlü avutmalarla, masallarla 7 dakikaya değil asırlara, bin yıllara sirayet etmiş bir oyun oynanıyorsa ilk insandan beri. Fakat ne iyi ki ilk insandan beri "hayır yanıt 4!" diyen çocuklar varsa ve her şeye karşın insanlığımızın tümden berhava olmamasını o zahiri silahlarla vurulup kanlar içinde tahtanın önüne yuvarlanan gözüpek çocuklara borçluysak. Halen kim bilir hangi "hiç"in sislerinden şu acınası hallerimize gülümsüyorsa o yiğit çocuklar..
Mukemmel paylaşim. Tesekkurler.