Konu: İnsanlara Nasıl Yaklaşıyorsunuz?

Ben de dışarıda insanları çekerken zorlanıyorum..Bir kaç kişi olmak insana cesarette veriyor. Hani öğrenci öedevini yapmaz, başka yapmayanlar da olursa korkusu hafifler. Yaptığı yanlışta yalnız değil ise onun için az da olsa rahatlama sebebidir. Aynı bu durumu yaşıyorum bende. yanım da bir kaç kişi olursa daha rahat oluyorum. Fotoğrafçılığa ilk başladığım zamanlarda bazı izin alma girişimlerim olumsuz sonuçlanınca çok hayal kırıklığı yaşamıştım. Yanlış anlaşılmanın da verdiği morel bozukluğu çok kötüydü. Ama şimdi kendime bir yöntem buldum. Her yerde uygulanır mı? ya da uygulanması ne kadar doğru olur bilmem. Böyle insanlardan çekindiğim durumlarda,Yani, acaba makinemi çıkarsam mı? Acaba bir olumsuzluk olur mu? sorularını kendime sorarken, genelde her soruda cesaretim biraz daha azalıyor. bunu farkettiğim anda beklentilerimi en aza indiriyorum..Kendi kendime "Ya ne olacak, kötü bir şey yapmıyorumki.Fotoğraf çektim diye beni burada öldürecek değiller. En fazla dayak yerim." diyorum ve atlıyorum. Ama tabi usulüne göre yaklaşmaya çalışıyorum..bununla birlikte yukarıdaki söylenen samimi olmak konusundaki fikirlere katılıyorum. Samimiyet ve dürüstlük çok önemli bence. İnsanlar seni samimi bulurlarsa rahat oluyorlar. sende haliyle rahat ediyorsun. yoksa sana kendi kafasında oluşturduğu zanlara göre davranıyor.