Konu: İnsanlara Nasıl Yaklaşıyorsunuz?

Konuyu yakından takip ediyor olacağım

Fotoğrafçı biraz gururu elden bırakmalı.
Biraz İnatçı olmalı.
İletişime geçme öz güvenini yakalamalı diyorum.
Forum daha Önce Tunç bey'in açmış olduğu ve herkesin bilgi ve tecrübelerini aktardığı bir konu var

http://www.canonturk.com/vbulletin/s...f-cekilir.html

ve sonrasın da Caner bey'in toplu bir şekilde tecrübelerini paylaştığı bir konu daha.

http://www.canonturk.com/vbulletin/s...a-rehberi.html

Konu içeriklerin'de ki tm mesajları okursanız çok faideli olacaktır.

Tabi bu konu üzerinden de mesajlaşırsak daha iyi olur.
Konuyu uygun bir başlık çünkü.
Bakalım diğer arkadaşlar ne diyecekler.
Selamlar..

Çekilenin nesne olmaktan ziyade insan olduğunu, meta olmadığını unutmadan; önce küçük samimi bir sohbet havası yakalamaya çalışıyorum, ardından da neden fotoğraf çektiğimi ve neden fotoğrafımın öznesi olmasını istediğimi açıklıyorum, rıza göstermemeleri halinde de ısrarcı olmayıp teşekkür ediyorum, ancak ilk tepki çok çekingen olsa dahi ardından daha sıcak daha rahat "an"lara şahitlik ediyorum. Lakin bunun bir şablonu ve taslağı elbette yok, farklı yerlerde farklı insanlarla konuşmanın ihtivası ve seçilecek kelimelerde girizgah için, değişkenlik gösteriyor, pazarda ki esnafla, yolda yürürken karşılaştığın aktörle veya top oynayan çocukla kurduğun iletişim bambaşka gelişiyor

Yararlı olabilecek bir kaç ipucu;

1) Gittiğiniz yöreye ait ilginiz ve bilginiz olsun..
2) Mümkünse yöre insanını tanıyan bir rehber bulun ve onunla dolaşın.
3) Bir bayanla birlikte dolaşın.
4) Sohbet ve muhabbetten sonra, fotoğraf çekin. Sohbet esnasında karşınızdaki kişinin anlayacağı şekilde ve kelimelerle konuşun, şov yapmayın, bilgiçlik taslamayın..
5) "Fotoğrafı niye çekiyorsun" diye sorulunca mantılık ve tatminkar bir cevap verin. (Yaşı küçük olanlar veya öyle gösterenler için okuldan bahsetmesi ve ödev vs. güzel bir bahane konusu olabilir...)
6) Yöreye tekrar geldiğinizde çektiğiniz fotoğrafı bastırarak kişiye hediye edin.
7) Güleryüzlü olun ve karşınızdakini güldürün.
8) İltifat edin

Aslında bunlar zamanla biriken tecrübeler, herkesin kendine göre yöntemleri olabilir..
Bazı yöntemler de bazı yerlerde işe yaramayabilir, yüksek moralli olmanız gerek

Ek olarak;

Küçük çocuklara hediye verin ama fazla şımartmayın, kontrolü elden kaybeniz bu aşamada çok kolay..

Rehber demişken, bu profesyonel anlamda rehberdeğil, yörede yaşayan aklı başında bir genç olabilir.

bir çok kişiye fayda sağlayacak bir başlık bende takipteyim cevap yazan ve yazacak arkadaşlar teşekkürler..

bir kişinin fotoğrafını çekmeden önce ilk yaptığım bulunduğum ortamı gözlemlemek oluyor;
bazı yerlerde gizlenerek çekmek tehlikeli olabiliyor;

genelde göz göze geldiğinizde ufak bir tebessüm işe yarayabiliyor ve daha sonra çektiklerinizi insanlara gösterinki bir yakınlık olsun ;

birdaha gidiceğim yerlerdense ufak boyda fotoğraflarını bastırıp hediye ediyorum;

çok zorda kalırsam üniversteden ödev konusu falan diye salladığımzda oluyor...

Ben fotoğrafını çekmek için yaklaştığım kişiye karşı her zaman dürüst olma taraftarıyım. Sokak fotoğrafçısı olduğumu söyleyip, yanımda taşidigim fotoğrafları gösterip izin istiyorum. İlk bir kaç fotoğrafta poz verseler de bir süre sonra beni yoksayıp hayatlarına devam ediyorlar ve ben de istedigim kareyi yakalıyorum. Ardından maillerini alarak onlara da fotoğrafın bir kopyasını yolluyorum.

Model sıkıntısı yaşayanlar için mail almak çok önemli. Eğer iyi bir fotoğraf çekmişseniz, ve portfolyonuzdaki diğer fotoğraflar da iyiyse, ileri bir zamanda planlı bir çekim için fotoğrafını çektiğiniz kişiyi ikna etmek çok daha kolay olur.

Ufak bir detay da, mümkün olduğu sürece kameranıza grip takılı olarak dolaşın. Türkiye'de ne kadar iyi bir fotoğrafçı olduğunuz fotoğraf makinanızın boyutuyla paralel düşünülüyor. Çekmek istediğiniz kişi sizin iyi bir fotoğrafçı olduğunuzu düşünürse tüm süreç çok kolaylaşır.

Tunç Bey bizim gittiğimiz yerlerde pek mail kullanan olmuyor..

Son zamanlarda edindiğim bazı tecrübeler, elinizdeki ekipmanın büyüklüğü oranında karşı tarafta tehdit oluşturduğunuz yönünde. Bu özellikle benim gibi geniş açı kullanarak insanları yakından çekmek isteyenler için geçerli..

Bazı yerlere özel olmak kaydıyla, sırf bu yüzden Panasonic GF1 kullandığım geziler oluyor..
Battery gripli Nikon D300 + Sigma 10-20mm ile Panasonic GF1 + 7-14mm her ikisini de boyut olarak karşılaştırın. Bu makinaların 30-40 cm den yüzünüze tutulduğunu farzedin..

Her ikisi arasında belgesel anlamda kullanılacak olmasından dolayı kayda değer bir fark yok. Fakat insanlara yaklaşmak anlamında elinizdeki o koca ekipmanları kullanırsanız gazeteci olmadığınıza ikna etmeniz çok zor... Gazeteciler ise çoğu yerde sevilmiyor. Bunu bariz olarak yaşadığımız yer Beyrut'taki Filistin Mülteci Kampları olmuştu..

Ben konuya şehir olarak yaklaşmıştım. Köy, kasaba gibi yerlerde durum çok farklı tabi. Kameraya alışık olmayan yüzlere hangi kamerayı tutarsak tutalım tepki gösterecektir. Bunun tek çözüm yolu ise kendini tanıtma ve ortamda kendini kabullendirmeyi başarmaktır.

portraitofalife Nickli Üyeden Alıntı

Ufak bir detay da, mümkün olduğu sürece kameranıza grip takılı olarak dolaşın. Türkiye'de ne kadar iyi bir fotoğrafçı olduğunuz fotoğraf makinanızın boyutuyla paralel düşünülüyor. Çekmek istediğiniz kişi sizin iyi bir fotoğrafçı olduğunuzu düşünürse tüm süreç çok kolaylaşır.

Kesinlikle katılıyorum Tunç, benim gripli 500D, gripsiz 60D'den daha muteber... Sokakta dolaşırken tanıdığım insanlar eski makine daha iyiydi diyorlar

aldirakli Nickli Üyeden Alıntı

Kesinlikle katılıyorum Tunç, benim gripli 500D, gripsiz 60D'den daha muteber... Sokakta dolaşırken tanıdığım insanlar eski makine daha iyiydi diyorlar

Anlat abi sende, şarjı şöle uzun gidio, böle bitiremiorm die

Şehir de olsa köy/kasaba da olsa yurdum insanı her zaman samimiyete, sıcak sohbete cevap verir... karşınızdaki kişiyi karşınızda bırakmayın yakınında, yanında olun. bunu hissettiğinde iletişim kolay olacaktır. çocuklar ve yaşlılar bu konuda her zaman samimiyeti hissederler...
e-posta sahibi olmayanlara basıtırılmış fotoğrafı göndermek o yöreye yeniden ziyaret yapıldığında ya da sizden sonra ziyaret edecek olanlara açılan kapıdır... ben mutlaka bir daha gidersem kendim götürürüm. gitmeyeceğim bir yerse kargo ile gönderirim. insanlardaki mutluluğu uzaklardan olsun hissederim...

güzel paylaşımlar olmuş. ama keşke bitmeseymiş

Ben de dışarıda insanları çekerken zorlanıyorum..Bir kaç kişi olmak insana cesarette veriyor. Hani öğrenci öedevini yapmaz, başka yapmayanlar da olursa korkusu hafifler. Yaptığı yanlışta yalnız değil ise onun için az da olsa rahatlama sebebidir. Aynı bu durumu yaşıyorum bende. yanım da bir kaç kişi olursa daha rahat oluyorum. Fotoğrafçılığa ilk başladığım zamanlarda bazı izin alma girişimlerim olumsuz sonuçlanınca çok hayal kırıklığı yaşamıştım. Yanlış anlaşılmanın da verdiği morel bozukluğu çok kötüydü. Ama şimdi kendime bir yöntem buldum. Her yerde uygulanır mı? ya da uygulanması ne kadar doğru olur bilmem. Böyle insanlardan çekindiğim durumlarda,Yani, acaba makinemi çıkarsam mı? Acaba bir olumsuzluk olur mu? sorularını kendime sorarken, genelde her soruda cesaretim biraz daha azalıyor. bunu farkettiğim anda beklentilerimi en aza indiriyorum..Kendi kendime "Ya ne olacak, kötü bir şey yapmıyorumki.Fotoğraf çektim diye beni burada öldürecek değiller. En fazla dayak yerim." diyorum ve atlıyorum. Ama tabi usulüne göre yaklaşmaya çalışıyorum..bununla birlikte yukarıdaki söylenen samimi olmak konusundaki fikirlere katılıyorum. Samimiyet ve dürüstlük çok önemli bence. İnsanlar seni samimi bulurlarsa rahat oluyorlar. sende haliyle rahat ediyorsun. yoksa sana kendi kafasında oluşturduğu zanlara göre davranıyor.

Saklanarak gizlenerek çekilmesi biraz riskli ve karşıdaki kişide şüphe uyandırmakta.
Rahat olmakta fayda var karşıdaki kişiye bunu hissettirmek lazım her koşulda.Birazda ağız laf yaptımı tamamdır.Aslında insanların Fotoğrafçılara bakış açısıda farklı örneğin makineda grip veya şöyle 70-200 lensle gittiğinizde makine daha babacan görünüyor ya daha aaa bunda iş var diyip çektirenler oluyor böyle gözlemledim en azından.

samimiyetiniz ve içten gülümseme ile fotoğrafınızı çekebilirmiyim derseniz olay çözülür...şu ana kadar çok az insan dan hayır aldım genellikle turistlerden rica ediyorum hem ingilizcem ilerliyor hem de 10 dk olsa farklı bir kültür tanımış oluyorum...izlediğim yol bu

Mevlana : ne olursan ol yine gel

Bende aynı dertten muzdaribim. Geçen gün galatada turistik dükkanların birinde çok şirin bi amca gördüm. Yanına gidip soramadım, kız arkadaşıma sordurttum, sonuçta aldım portreyi Çekimden önce yanınıza şirin bi çocuk, kız falan alırsanız sorun çözülüyor

St Antuan (Taksim-ist) yaşlı bir amca vardır kaldırım taşlarına oturmuş güzel de giyinmiş de ingilizce konuştum fotoğrafınızı çekebilir miyim diye evet dedi bende portre fotoğrafını çektim... biraz sohbet edeyim dedim ingilizce olarak nerelisin diye konuya girdim yaşlı amca tabi cevabı ingilizce olarak istanbul diyince ...iş kazaları oluyor