Elim ayağım titriyor...
Moralim zaten bozuk idi... İyice dibe vurdum...
Sabah yavrum kucağımda bu haberleri duyunca gözünün içine baktım... Gözlerim doldu..
Sonra Maraş harbinde şehit düşmüş büyüklerim aklıma geldi...
Çanakkale'de yaptığım iki sene önceki son gezide bile tarlada ayağıma takılan kemik parçaları...
Sonra da haftasonu Eminönü ve Taksim'deki insanlar aklıma geldi...

İşte O an gözlerimdeki yaşı tutamadım....
Zavallı bebeğim çok korktu... Oysa bilse ben ondan da çok korkuyorum...
Toprak için mi... Hayır.. Toprak verilir, toprak alınır... Ama bir milletin değerleri.. O bambaşka bir şey.....