Bu görüntüler maalesef insan neslinin tükenmeden dünyanın kendisini toparlayamayacağının göstergelerinden sadece en ufağı diyebilirim. Hani bir yerden sonra yolun geri dönüşü yoktur ya işte biz o sınırı geçeli çok uzun zaman oldu maalesef. Doğal seleksiyon bizler hariç tüm canlılar için olan bir izolasyon mekanizmasına dönüşmüşken ve bizler de (genel anlamda insan türünden bahsediyorum) dünyanın kendisini yenilemesine izin vermezken veya eski düzenine oturtmaya çalışırken, bir tarafı düzeltip diğer tarafı bozarken bu durumu iyice güçlendiriyoruz. Hayvanların yaşamak için tek bir amacı vardır o da üremek. Hangi türde bir hayvan olursa olsun üremesini tamamladıktan sonra onun için yaşam bitmiş demektir. Bizler bu durumu ortadan kaldırdığımız için daha uzun yaşayıp, sürekli artan bir populasyon haline gelip dünyanın taşıma kapasitesinin artık üstüne çıkıldığından, kendi türümüzün ömrünü uzatma adına diğer canlıların ömründen ve dünyanın ömründen kısma yönünde ilerliyoruz. Halbuki herşeyi doğa ananın eline bırakmış olsaydık bunların hiçbiri gerçekleşmez, dünya bir şekilde kendi yaralarını sarmayı bilirdi.

Beni kimsenin yanlış anlamasını istemem insanî yönden baktığımızda tabii ki sevdiklerimizin yanımızda daha uzun süre kalmasını isteriz. Fakat biyolojik açıdan baktığımızda bu isteğimiz bencillikten daha fazla ileriye gitmediği de aşikâr bir durumdur.