Dehşete kapıldım. Bu fotografları ceken insanlara müthiş saygı duyuyorum. Nesıl bir dirayetleri varsa müthiş fotograflar üretmek dışında aynı acıyı bakan kişilerinde hissetmesini saglaya biliyorlar. Tabi iyi fotografın olmazsa olmazı bu. Peki kendileri bu acıyı belgelerken buna nasıl göğüs geriyorlar.