fotoğrafik yetenek-stil nasıl geliştirilir?

hepimiz fotoğraf çekmekten hoşlanıyoruz, pek çoğumuz amatör olarak bu işi yapıyoruz, profesyonel olarak yapanlarımızın bile tam oturmuş belli bir stilleri yok, hoşumuza gidenleri, gördüğümüz-duyduğumuz veya tasarladığımız şeyleri çekmeye çalışıyoruz, kimimiz makro çekimleri çok seviyor, kimimiz ise ornito için yanıp tutuşuyor, bazılarımız still life'çı, bazımız ise otomobil fotoğrafçılığında mükemmel...peki bir stil nasıl edinilir? varsa bir fotoğrafik yetenek nasıl geliştirilir? okuma mı? izleme, takip etme mi? bolca çekim mi? ekipman mı? ışık mı? nedir? mesela doğa-manzara fotoğrafçılığına meraklı olan birisi bu stili nasıl elde eder?yeteneğini nasıl geliştirir? örneklemek gerekirse forum üyelerimizden oğuz cengizhanoğlu'nun bir fotoğrafını görünce hemen tanıyoruz, uzun pozlama ve kare format deyince akla gelen isimlerden birisi, sedef hanım'ın still life yeteneği ise çok ayrı, ömerin makroları, mertin otomobilleri vb. vb..nasıl düşünüyorlar, nasıl geliştiriyorlar acaba kendilerini bu gibi arkadaşlar??
yetenek geliştirilir mi? -bu ayrı bir tartışma konusudur ama- fikirleriniz, önerileriniz, deneyimleriniz nelerdir?

mesela benim görüşüm
- önce simetri-perspektif- bakış açısı çalışmak......çok ama çok çalışmak

bence önce doğru bakabilmek sonra iyi bir teknikle ikisini bütünleştirmek zaman ve sabırla da süreklilik gerekiyor.

iyi fotoğraflara çok bak,iyi fotoğrafçılar takip et. Sokağa çık çok çek,iyice araştır bu kadar yeterli. Tabi bazen bunları yapmadan da kendine ait bir yeteneğin olabilir. Melsela rengim 91 doğumlu bir kız ama çok iyi fotoğraflar çekiyor. Ömrünü adamamış ya da senelerdir bu işi yapmıyor.Bazen gerçekten farklı bir yetenek gerekiyor.

Welcome to Absurdistan on Behance

Bence hangi konuya yoğunlaştıysak o konu hakkındaki bilgimiz fotoğrafın da dışında çok geniş kapsamlı olmalı.
Böcek çekiyorsak böcek türlerini bilmek,
manzara çekiyorsak coğrafya bilmek vb.
Hatta portre-moda çekiyorsak makyaj üzerine bile bir temelimiz olması gerekir.

Sanatsal duygu yoğunluğu ve yetenek olmalı-ki yetenek geliştirilebilir; geliştirilmelidir de.

Diğer yandan bence fotoğrafik bilgi işin basit bir tarafı.

Bol okumak, araştırmak, genel kültürümüzü geliştirmek; hepsi bir bütün.

Ara Güler Bertrand Russell'i fotoğraflamaya gitmeden önce Russell'in tüm kitaplarını okumuş,
"Altı üstü iki portre fotoğrafı çekecekti" diyebilir miyiz?

Fotoğrafçı çok yönlü olmalı...

Tabi fotoğrafçı değilim, bunlar benim düşüncelerim; doğru ya da yanlış...

:)

herkesin fotografa basladıgında ilk fotograflari kotudur , kimisinin kotudur kimisini vasat ama kotudur yani , benim ozellkle flckri takip etme sebebim bu acikcasi ,misal 3 yillik bi flckr kullanicisinin cok rahat bi sekilde 3 yilda fotograflarinin nasil degistigini gozlemleyebiliyorsunuz , burdan fotografin bi yetenek degil tecrube isi oldugunu anliyoruz az cok , kaldiki omerin makroları mertin arabalari , oguzcengin uzun pozlamalarida kisa soluklu isler degil :) adamların portfolyolari zaten bi konuya odaklanmalarinin somut kaniti:) (sedef hanimin eski fotograflarini gormedigimden dahil tutamadim , gorduklerimde zaten cok cok iyi) bunlarin disinda ayricada forumda gordugum bana gore en iyi portre moda fotografcisida damenn nickli mehmet gencdir , onunda eski fotograflariyla yenileri kiyaslayinca nasıl level atladigini gormemek elde degil ;)

Bol bol çekerek deneyerek yanılarak olur bence bu iş :)

Öncelikle ne çekeceğine karar vermelisin.Daha sonra bunun hakkında fazlasıyla fotoğraf incelemelisin.Onları denemelı ve onlar gibi çekmeye calışmalısın.Ne kadar cok deneme o kadar iyi sonuc.Benım ekıplamnım yetersiz photoshop mudahalem yetersiz gibi cumleler senı sadece gerıye goturur.Artık herseyın heryerde dokumanları var.

Once makınenı ve objektıfıne alısmak
dusunce kurgu & komposizyon
o kurguya yakısacak model ve mekan
onemlı olarakda cekım acıları

( Model cekdıgım ıcın model'den ornek verdım )

Bilgi birikimi kesinlikle şart,bu birikimi değerlendirmek içinde bol bol çekim yapmak gerekli.Bazı branşlarda şans en önemli faktör,örneğin haber fotoğrafcıları veya sportif branşları çeken arkadaşların bolca şansa ihtiyacı oluyor anı yakalayabilmek için.

Bence doğru kadraj ve ışık.. ve tüm sanat dallarında olduğu üzere aslında ne çekeceğinizi öncelikle beyninizde görmelisiniz. O fotoğraf önce beyinde oluşmalı. Sonra makinenin ayarları geliyor. Misal şu anda çekilmeyi bekleyen 2,3 kare var aklımda. Uygun ışıkta filanca mekanda olduğumda sabırla bekleyip çekilmeyi bekliyorlar... İyi fotoğraflarda emek hemen karşınıza çıkar. Çok nadirdir şans eseri bişeyler yakalamak ve o anda doğru ayarlarla çalışıyor olmak..

Tabii bir de tüm arkadaşların hemfikir olduğu üzere çok izlemek gerekiyor.

Öte yandan beni çok eğiten bir söz aklıma geliyor hep. Bana bunu fotoğrafçılıkla hemen hemen hiç ilgisi olmayan bir dostum söylemişti bundan 1 yıl önce: "Bu kareyi herkes çekebilir, çekeceksen farklı olsun, ki insanlar izlesin".. Evet ben bunu hiç aklımdan çıkarmadım. Çektiğim yada sonradan tekrar kadrajladığım tüm fotolarda bu felsefe benden hiç silinmedi.

Bir diğer hususta forum da bazen bazı kareler görüyorum. Aklıma doğrudan Mikelanjelo'nun "Güzellik, fazlalıktan arınmışlıktır" sözünü getiriyor bu kareler. Evet tam orada güzel bir kare görüyorum ama fotoğrafta gereksiz detaylar var. Bunların kareden çıkarılması lazım. Bi çıkarılsa çok daha iyi olacak ama çeken kişi bunun farkında bile değil belki de.. E peki bu nasıl kazanılacak? Eleştiriye açık olacaksınız. Eleştirileri olumsuz da olsa severek dinleyeceksiniz ve mütevazilikten asla vazgeçmeyeceksiniz. İşte bunlar oldumu bence ilerleme başlar. İnsanların fikirlerini almak başka bakış açılarından fotoğra çekmenizi sağlar. Şansıma fotoğraflarımı nesnel gözle eleştiren arkadaşlarım oldu. Onlardan çok şey öğrendim. Kendileri birer fotoğrafçı değillerdi ancak rafine zevkleri olan iyi fotoğraftan anlayan insanlardı. Eğer böyle tanıdıklar yoksa ne yapmalı? Canonturk bu konuda iyi bir yer. Acımasız eleştiri yapılan bir bölüm vardı Umarım kapanmamıştır tam anlamıyla. Orada üstatlar yorum yazarlardı. Çok faydasını gördüm. Doğru kadraja ne girmeli ne çıkmalı fikrim oldu. Bu yüzden bana bu yolda yardımcı olan tüm eleştirmenlere de bu vesile ile teşekkür etmek istiyorum.

Almanya'dan sevgilerle

ayrıca çevrenize çok dikkatli bakmalısınız bir noktadan sonra gelişiyor ve farkında olmadan çok ince detayları görmeye başlıyorsunuz. Mesela kendimden örnek verirsem eğer bunun farkına geçenlerde vardım. Minibüste ve gayet hızlı bir şekilde bir yere giderken saliselik bir görüntü gördüm dışarda ve gördüğüm an çoktan kafamda kareyi bile çekmiştim. Bir el arabası vardı içinde kralların taktığı bir taç ve yorgun genç bir çocuk. Ben o saniyelik zaman diliminde aklımda o yıkık dökük mahllede o tacı o çocuğa giydirip siyah beyaz portresini çoktan çekmiştim. Eğer işim olmasaydı inip yanına gidicektim. Dediğim gibi bazen ne kadar dikkat kesilirseniz,etrafınızı ne kadar gözlemlerseniz bu sizin için iyi olur.Bazen istiklal caddesinde o kalabalıkta hızlıca yürürken ara sokakta bir duvarın üzerine vuran ışığı görebiliyorum mesela. İlk başlarda kesinlikle böyle bir yetiye sahip değildim ama zamanla oldu. Çok yararını görüyorum açıkçası.

ben yaklaşık 6-7 aydır bu işin içindeyim. ciddi anlamda okuyorum takip ediyorum deniyorum.
henüz "ben kesinlikle makro çekmeliyim" ya da "model çekmeliyim" tarzında cümleler kuramıyorum.
çünkü hepsinden ayrı zevk alıyorum.

yani tek konu üzerine yoğunlaşılırsa çok iyi yerlere gelinebilir ancak biraz tercih meselesi bana göre.

mesela müzik üzerinden gidicem. ben her türlü müziği severim ve dinlerim. yeri gelir türk sanat müziğidir hoşuma giden yeri gelir rap yeri gelir rock.
bu kadar ayrı tat varken tek tat üzerine yoğunlaşmayı ben asla anlamam müzik konusunda.


belki pek yeni olduğum için belki benim kişiliğim nedeniyle bilmiyorum ancak fotoğraf ile müziği şu an aynı keseye koyuyorum.
bir de tek konuya yoğunlaşan kişi nasıl olur da sıkılmaz bilmiyorum.
yani sürekli araba çek çek çek nereye kadar, ya da makro.
yani bu bende böyle, ben sıkılırım, siz sıkılmayanlardansanız saygım büyük.

SEVGİLİ ARKADAŞLARIM,
hep deriz ya hayat ikilemler kararsızlıklar için çok kısa diye işte fotoğrafta da aynısını yapıyoruz. teknik mi yetenek mi tamam herkes kendine göre yorumlar lakin önce felsefe edinilmesi gereken şey şudur bu hayatı bir bina gibi düşünürsek bu söyleyeceğim bir kolon gibidir.velhasıl fotoğradfın başındayken tam olgunlaşmayan fikirler gelişmeyen tecrübelerle sıkılmak çok doğal ama bu şuna benziyor siz evdesiniz perdeler çekili ve oturduğunuz yerden acaba dışarı güneşli mi yağmurlu mu kim var caddede sokakta demek gibi anlayacağınız uzun lafın TÜRKÇESİ
GRİP ELİNDE TRİPOD BELİNDE İKİ GÖZÜN VAR ÖNÜNDE ŞAHESERLER İLERİDE bilmiyorum katılırmısınız ama ben bunu okudum gözümü açtığımda bunu yazar buınu söylerim saygılar sunar memleketime beklerim KAYSERİ den saygılar...

Makina kısmına yazdıklarınla çok iyi işler çıkarabilirsin :)

kendi açımdan konuşacağım. ben incelemeyi seven biriyimdir. bir ortama girdiğimde kamerayı çıkarıp çat çut fotoğraf çekmeyi pek sevmem (ha kamera hep highspeed continiousda o ayrı=)). daha çok yapmayı sevdiğim şey durup anın keyfini çıkarmak. hareketli, hareketsiz objeleri izlerim bir süre. ışığı nasıl kullanırım ona bakarım. eğer insanlarla çalışacaksam muhabbete girerim, hayvanlarla çalışacaksam onlarla oynar kendimi sevdiririm. teknik bilgi ve ekipmandan çok çekeceğin şeyi bilmenin ne olduğu da çok farkediyor. örnek olarak eğer ben paris'e eyfel kulesi çekmeye gidersem bir tepeye çıkıp kuleyi komple kadraja almadan önce (kesin onu da yaparım gerçi. gitmişim paris'e bir kere bırakır mıyım?=)) bir inşaat mühendisi olarak kulenin dibine girip yapısını incelerim ve oradaki detaylardan bir şeyler çıkar mı acaba diye bakarım. ondan sonrası zaten kendi kültürel birikiminize göre yavaş yavaş oturuyor bir tarzınız oluyor.

başka çalışmaları incelemek de çok önemli. buradan başkasının tarzını kopyalayın, çalın gibi bir çıkarım çıkmasın ama. kendi kendinize gördüğünüz her fotoğrafı eleştirin. hem teknik olarak hem kompozisyon olarak fotoğraf okumayı alışkanlık haline getirin. siz olsaydınız nasıl yapardınız bunu kendinize sorun mutlaka. bunu seslendirmenize gerek yok kendi kendinize yapın yeter. kendi zevkinize göre doğru/yanlış oluşacaktır bir yerden sonra.

paris'ten örnek vermişken mesela yine parise gidelim beraber =). ben gitmeden önce lensimi filtrelerimi kablolarımı pillerimi kontrol etmenin yanı sıra flickr, 500px gibi sitelerde paris diye aratıp daha önceden bahsettiğim göz aşinalığımı hızlandırırım. olası fotoğraf noktalarını tespit ederim hatta çok boş zamanıma denk gelirse google street viewdan gezerim =)

bundan sonrası o fotoğraflardaki beğendiğiniz olayları kendinize uygulamakta kalıyor. pratik pratik pratik =)