teskere Far. deskere
a. (te'skere) esk. 1. Sedye. 2. Yapılarda malzeme taşımak için kullanılan, dört kollu ve iki kişinin taşıdığı tahta araç.
Güncel Türkçe Sözlük
*/*/*/*/*/*/*/
tezkere Ar. te£kire
a. 1. Pusula: “Bu vaziyette en tabii çare, ona küçük bir tezkere yazmaktı.” -R. N. Güntekin. 2. Bir iş için izin verildiğini bildiren resmî kâğıt: “Nihayet yol tezkerem yapıldı, üstüm başım düzeltildi.” -Y. K. Beyatlı. 3. ask. Askerlik görevinin bittiğini bildiren belge.
Güncel Türkçe Sözlük